Bölüm 17

348 61 19
                                    


Dolabın içinde nota kağıtları , kalemler vs vardı. Dikkatimi çeken metal kalem kutusunu elimi aldım ve içini açtım. İçinde kalem vardı ama arkası tornavida gibiydi. Elimde tuttum ve dikkatle bakmaya başladım.

Ateş: Ne oldu Defne , bir şey mi buldun ?

Defne: Bu kalem çok farklı

Rüzgar eline aldı.
Rüzgar: Bu da ne böyle

Ateş de yanıma geldi ve kaleme baktı .

Ateş: Bence bize bir ipucu vermiş ama ne

Piyanonun yanına gittim ve ellerimle üstünde gezindim. Pianonun yanındaki vidalara baktım. Sanırım mekanizma düzeneği vardı burada.Rüzgar ve Ateş de yanımda ne yaptığımı ve ne aradığıma bakıyordu. Elimdeki kalemle orayı açtım ve içinde bulunan mektubu elime aldım.

Defne :Rüzgar bence bu mektup sana bunu sen okumalısın.

Elimden yavaşça aldı. Zarftaki el yazısında şu yazıyordu.
Torunum Rüzgar'a

O gün tek bir mektup bulunmadı. Genç kız eline bir kitap okumak için aldığı kitabın arasından yere bir mektup düştü.

Rüzgar 'dan devam

Sevgili Torunum Rüzgar

Eğer ki bu mektubu bulduysan ya öğrendin ya da öğreneceksin. Ben büyük bir hata yaptım, yaptık ve bu hata nesiller boyu sürecek. Siyah Gül 'ün kuruluşunda biz vardık. Grup küçüktü en başta bilinmiyorduk çevremizce. Vampirler ve kurtların haklarını korumak ve onların gizliliğini sağlamaya yönelikti. Vampir ve kurtların insanlara zarar vermemesi için ve gizliliklerini koruyabilmek için bu grubu büyütmeye başladık. Grup büyüdükçe başta çok iyiydi. Belli bölgelerde bunları denetleyen kişiler olmaya başladı. Ama sonra işler karıştı ve bizim yetkimiz dışına çıktı. Daha sonra bizi görevden çıkardılar. Ve artık gizli ve kötü işlere başladılar. Ne kadar çok uğraşsak da durduramadık. Annen ve baban bunları pek bilmiyor çünkü buna karışmalarını istemedik ve öyle oldu. Ama bu senin için geçerli değil torunum. Tek değilsindir umarım. Tek olmamalısınız yoksa ya onlardan olursun ya da kaybolursun. Bunu size yanımda bahsettiğim arkadaşlar ile yazmaya karar verdik. Onların torunlarını bul bulmalısın. Birlikte olmak ve birbirinizi korumak zorundasınız. Seni seviyorum ve sizi seviyoruz çocuklar. Bunun için üzgünüz. Size güveniyoruz bizim kurduğumuz grubu yıkmanız konusunda. Unutmayın karanlık her zaman yanındadır ve içinizdedir.

Sevgilerle Büyükbaban

Defne :İnanamıyorum

Rüzgar:Bu onların suçu değildi böyle olmasını istememiştiler

Ateş: Bu onların suçu. Onlar bunu kurmasaydı şimdi bunlar yaşanmazdı.

Defne: Hadi ama Ateş onları suçlama

Ateş:Ne yapayım onlara teşekkür mü edelim

Rüzgar: Şimdi yapabileceğimiz tek bir şey var. Bilinmeyen torunu bulmak.

Defne: Nasıl bulabiliriz ki ?

Rüzgar: Aslında benim bir fikrim var. Annemlere soracağız. Onlar biliyor olmalı.

Ateş: Pekala şansımızı deneyebiliriz.

Aşağıya indik Sevil Teyze ve Ahmet Amca mutfakta oturuyordu.

Sevil :Merhaba çocuklar gelin siz de oturun. Çay koyayım size de.

Ateş: Teşekkür ederiz

Sevil: Rica ederim

Melez Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin