Cleo's Pov
"Clark, kaibigan ko. kamusta ka na?" Isang malalim na boses ang nagtanong kay Dad.
"Erold, ano ang ginagawa mo dito?" Nananakot na tanong ni Dad doon sa lalaki at doon na nawala yung usok, kaya nakita ko kung ano ang itsura ng tatay nina Zervex.
He was tall, pale as if he never seen the sun. The same blonde hair and dark black eyes. He seemed to be around the age of my dad. Other than his good features, he looked old with the wrinkles at nakakatakot siya. Meron siyang aura at nakakatakot talaga, lalo na at parang may kadiliman na naka balot sa kanya. I am not being a 'racist'. (as he is a darchian, and 'dark' is literally what they are called)
"I am here, to take back my lovely son back. Also, para na rin sa unica hija ninyo." Nakakangiting sagot ni 'Erold'.
"Hindi mo sila kukunin." Hinarap ni dad si Erold na walang takot. Both of them were similar in terms of their body mass and they were squaring their shoulders, like a couple of teenagers up for throwing fists at eachbother to prove their point.
"Kukunin ko ang gusto ko, kung ayaw mo mamatay lahat ng mga tao mo. Wag mo akong subukan, kayang-kaya kita pabagsakin na hindi manlang ako kumukurap." Malamig na pananokot ni Erold kay dad at saka sumulyap sa akin. "Cleo dear, sorry that you lived in such dire state in that orphanage. A pesky person of mine chose to betray me for allowing you to escape, but fear not. I am back to reteieve you for your sole purpose after proving your brother was useless." Nakangiti niyang salita.
Napaatras ako, nagtatago sa likuran ni Zervex habang pinagmamasdan ko ang dalawang lalaki na ang dahilan sa gerang nagaganap ngayon. Natatakot ako sa kanya, lalo na at may kadiliman talagang nakabalot sa kanya.
"Wag mong mabanggit-banggit si Leo, Erold! Wala kang karapatan!" Galit na singhal ni dad at agad siyang hinawakan ni mom sa kaliwang braso niya, bago pa siya may magawang masama.
Natawa naman si Erold at tumingin sa akin na para bang walang sinabi si dad. Napatitig naman ako sa kanya at napakagat ako sa ibaba kong labi.
Sino si Leo?
"Sino si Leo?" Pagtatanong ko ng malakas sa katanungan sa isip ko.
"Cleo, wala lang iyon." Agad na sabad ni Dad at saka naglakad sila patungo ni mom sa akin, pero hindi pa sila nakatapak ng tatlong hakbang, tumigil nalang sila sa sinabi ni Erold.
"Mag-sisinungaling nalang kayo? Napakabuti niyong mga magulang, hindi niyo manlang masabi sa natitira niyong anak, na may kakambal siya." Malamig na salita ni Erold.
Napakapit ako ng mahigpit kay Zervex sa impormasyon na narinig ko at agad akong hinawakan sa may balakang.
"Ayos ka lang?" Mahina niyang tanong sa akin.
Gusto ko sabihin na ayos lang ako, pero yung mga piraso ng puzzle ng buhay ko. Unti-unti ng nabubuo.
"Hindi ako, okay." Malamig kong sagot at napatitig ako kina mom at dad.
Puno ng pag-alala ang mukha ni mom, habang si dad naman, hindi maipinta ang mukha niya.
"Baka nakakalimutan mo, ikaw ang may dahilin kung bakit wala na si, Leo!" Galit na sigaw ni dad at nakikita ko ang panginginig niya.
Umiling naman si Erold at saka ngumiti. "Hindi, dahil wala siyang magi kaya siya namatay. Si Cleo lang ang meron, pero ano ginawa ko? Sinubukan ko lang kunin si Cleo, kusang sumama ang anak niyo na lalaki at namatay siya sa paglalakbay." Walang kabaha-bahala na salita ni Erold.
"Ano ang ibig sabihin mo?" Naglakas ako ng loob magtanong sa kanya at naramdaman ko ang pag higpit ang hawak ni Zervex saakin.
Ngumiti sa akin si Erold. "Ah, she speaks." He laughed, Xeren laughed along too.
Hindi ako nagsalita at tinignan ko lang sila ng masama. Kung totoo nga, na may kakambal ako. Siya yung lalaki sa mga panaginip ko. Yung lalaking kamukha ko...
"Well, you my darling had taken up all the magi for the both of you. All the elements should be splitted up, pero mukhang sinakop mo lahat ng iyon at habang tumatanda kayong dalawa. Pahina ng pahina na ang kapatid mo. Any Archian would die for a magi deficiency." Nakangiti paring paliwanag sa akin ni Erold.
Muntikan na ako ma out of balance sa kinakatayuan ko, kung hindi ako hinahawakan ni Zervex. Paniguradong natumba na ako sa sahig.
Tinignan ko sina mom at dad, naghahanap ako ng clarifications sa mga sinabi ni Erold. Their guilty looks were proof enough, Erold's words were true.
I killed my own brother... Hindi ko 'man lang siya maalala..
I was in a train of thoughts, when I felt Zervex squeezed my waist. "I can practically hear your thoughts." Mahina niyang bulong sa tenga ko. "Wala kang kasalanan. Calm down."
Napatango nalang ako at pinagmasdan ko lang si Erold at mukhang natutuwa siya, na siya ang nagbagsak sa amin nung impormasyon na iyon.
"Now the veil has been dropped, come with me Cleo. I would put your magis into good news. I would take them, so you won't be burdened that you had killed your own brother." Malumanay na salita ni Erold, faking his sympathy.
"Cleo, wag kang sasama–" bago pa matpaos ni mom ang sasabihin niya, ng bigla siyang tumilapon pa atras at tumama siya sa pader.
"Now, now. Don't talk with the princess." Natatawang salita ni Erold.
"Cleo! Nanay mo yon, mag-isip ka ng malinaw. Hinahayaan mo siyang pumasok sa isipan mo." Singhal ni dad sa akin at agad niyang pinuntahan si mom, at umuubo si mom sa lakas ng pagtama ng likuran niya sa pader.
Ano ang ibig sabihin nila?
Napatingin ako sa kamay ko, at agad kong isinari iyon ng naramdaman ko na may bilog na hangin sa palad ko.
"I would not go with you." Malamig kong sabi kay Erold. "Its not a burden, its a gift. A remaining part of my brother lives inside of me." Tinignan ko sina dad ng malamig at umiling. "Wala kayong karapatan nag salita ng ganyan sa akin. You guys hid a huge part of me." Both of them looked crestfallen and they deserved it.
My answer didn't pleased Erold, he looked at me angrily, the black smoke coming out of him once again.
"Bad choice, bad choice young girl. Xeren." With the mention of Xeren, nag dilim nalang bigla ang kwarto at naramdaman ko na may tumulak sa akin sa sahig at isang malakas na ungol ang narinig ko, pati narin ang isang tunog na para bang may sumaksak sa isang tao.
*****
It is short, but yey! Leon!
BINABASA MO ANG
Holder Of The Twin Dragons
Fantasy(COMPLETED) She's an orphan who was sent to the human realm at a young age with no recollection of who and what she is. She lived there for a few years until one day theres a couple that appeared outside of the orphanage, claiming to be her parents...