Cleo's Pov
"Smile baby. Smile." Mom pointed at her own lips as she smiles brightly, which I replicated. "Just be comfortable. This would be broadcasted through everyone's phone as we had announced this beforehand at ang mga nandiyan lang sa labas ay ang mga royal guards." Pag papaalala sa akin ni mom.
"I would be fine. Kaya ko toh, how hard can it be to announce you're the crown princess? Easy." Kalmado kong salita, kahit na kinakabahan talaga ako at itong pressure na nararamdaman ko ay mas lalo lang nadadagdagan.
"You sure? We are at war and this is not the best time and that you might get hurt and–" Bago pa matapos ni mom ang pag-raramble niya, hinila siya ni dad sa isang akap at hinalikan ang pisngi niya.
"Anak natin siya, kaya niya ito. This is not enough to rattle her nerves." Pag re-reassure ni dad kay mom, at tinapunan niya ng masamang tingin si Zervex at nasa tabi ko kasi siya. "And, five steps away from my daughter kung ayaw mo mapatay kita." Pananakot no dad kay Zervex.
Mukha namang umepekto ang pananakot ni dad kay sa kanya at nakita ko ang pamumutla niya, at pasimple siyang humakbang palayo sa akin.
"Dad, stop it." I rolled my eyes at dad, at hinila ko palapit sa akin si Zervex. "I like him, okay?"
Natawa naman si mom at si dad ay sinamaan lalo ng tingin si Zervex. He was about to say something, pero tumunog na ang kampana. It was a sign na kailangan ko na pumunta sa balcony kung saan ko gagawin ang announcement.
I took a deep breath as I stare outside, with the sky dark and stars were already appearing. I felt like I was going to pass out from the fear, but Zervex held my hand and gave it a squeeze.
"You're just going to speak. Kaya mo 'toh, Cleo." Mahina niyang bulong sa akin at ngumiti ako sa kanya.
"Malamang, ako pa?" I tried to sound confident, pero alam kong alam ni Zervex na kinakabahan talaga ako.
"Don't pretend to be brave infront of me." Umiling si Zervex at nginitian ako. "But I'll pretend to be convinced. Go be a princess now." He shoved me to the door towards the balcony and I stumbled a bit, albeit my heels.
I rolled my eyes and tried to regain my composure, at ako lang ang nandito sa may balcony at sina Zervex ay nandoon lang sa loob, out of the view of the people.
Huminga ako ng malalim at naglakad ako patungo sa bukana ng balcony at kumapit ako doom sa harang roon. I was feeling sick at the sight of the numerous guards lined up and kulang-kulang na isang daan silang lahat
I licked my lower lips at nakita ko may mga camera na naka tapat sa akin, at may mic sa tapat ko– which I didn't notice earlier.
I can do this. Magsasalita lang ako, no need to be so nervous.
"Good evening, people of the Elemental Kingdom." Pag uumpisa ko at mukhang masyado kong nalakasan ang pagsasalita at bigla nalang tumunog yung mic. I grimaced and cleared my throat. "I am Cleo Mae Evans, and back to regain my title. I had been living back in our kingdom for almost a year already." I smiled confidently. "My mother and father had been informing of those I had missed out, and I am back to support us in this predicament we are in. I am here for my people, I am one of you and I want to prove myself worthy to be one of you." I said in a soft, but proud tone. A tone a princess should have.
They were silent and I felt nervous. Baka hindi maganda ang mga sinabi ko. Alam ko naman na hindi ako magaling mag-salita, pedo hindi naman ganon kasama ang sinabi ko diba? I went into a tangent, pero sincere naman ako sa mga sinabi ko.
I bit my lower lip and hung my head low, pero bigla silang lumuhod sa isang tuhod at nakatingin silang lahat sa akin, ang kanang kamay nila ay nakakuyom habang nakapatong sa dibdib nila.
Ano ang ibig sabihin non?
"Yan ang paraan nila, sa pag papakita ng loyalty." Napa talon ako sa kinakatayuan ko ng maramdaman ko may humawak sa mga balikat ko.
Agad akong tumingalala at si mom lang pala iyon. "Pwedeng paki paliwanag?" Pagtatanong ko, bago ako tumingin ulit sa mga taong nakaluhod sa palace grounds.
"It's what I exactly said. It doesn't really mean much, they are just showing their loyalty to you and their allegiance. They accept you, Cleo." Nakangiting sagot sa akin ni mom habang pinagmamasdan niya ang mga guards. "Now ask them to rise and thank them." Bulong ni mom sa akin, at pumasok na siya sa loob ulit.
Napailing ako at sa pagkakaalala ko, hindi magpapakita sila mom. Pero mukhang hiindi talaga nakikinig si mom sa kahit anong usapan nila ni dad.
Tumungo ako at tinignan sila habang nakatingin pa rin ako sa kanya. "Maraming salamat sa pagtanggap niyo po sa akin. I won't be betraying this trust you gave me, I would prove myself worthy enough." Kalmadong kong pagsasalamat sa kanila. "So, please rise." Agad kong dagdag, at baka nangangalay na sila.
Agad silang nagsitayuan at napangiti ako ng konti dagil nakinig talaga sila sa akin. Nakatingin pa rin sila sa akin at mukhang nakangiti ang iba sa kanila. Habang pinagmamasdanbko sila ng tahimik, bigla nalang nag karoon ng itim na usok sa kapaligiran namin at bigla nalang nag focus sila.
"Cleo, pumasok ka dito sa loob." Biglang tawag ni dad sa akin, kaya agad akong kumilos at pumasok sa loob.
Kapasok na kapasok ko, isinara ni Zervex yung pintuan. Hindi ko maintindihan kung ano ang nangyayari at hinila nalang ako ni mom at dad palayo habang nakasunod sa amin.
"Ano ang nangyayari?" Nag-aalala kong tanong sa kanila, habang sinusundan ko sila papasok sa office ni dad.
"Its the Darchians... My brother is probably headed here with our father." Agad na paliwanag ni Zervex
Hindi ko alam kung paano sinabi ni Zervex iyon na walang takot at nasa harap siya ng nga magulang ko, and he just proved he is a Darchian. I doubt it matters right now, and they probably trust him a bit, judging that I trust him well enough?
"Are they attacking?" Yea, of all the questions, I ask the most obvious one.
"Halata naman diba?" Iritadong sagot ni Zervex. "They are here for you, obviously."
Nakapasok na kami sa office ni dad at linock nila yung pinto. Binitawan na rin ako ni dad at naupo siya doon sa swivel chair and may tinawag siya, which I assume is the other kings.
"Mom, what can we do to help?" Pagtatanong ko.
Ngumiti sa akin si mom at umiling. "Just stay here. If what your friend said is really true, kailangan mo mag tago." Hinawakan ni mom ang mga balikat ko at tinignan niya ako ng daretsyo sa mga mata.
"Mom, hindi ako magtatago. I need to be out there. I am strong and I am pretty sure I can beat them. Blaze and Zervex trained me well." Bumuntong hinga pa ako habang nakatingin ako kay mom. "Hindi na ako bata. Anak niyo ako, kaya trust me. I won't be defeated that easily."
"Actually, she sucks at comba–" bago pa matapos ni Zervex ang sasabihin niya, tinakpan ko ang bibig niya gamit ang kamay ko.
Nginitian ko siya ng masama, bago ko hinarap si mom ulit. "Don't mind him. So can I go? I would be really careful at gaya ng sinabi ko, gusto ko suppportahan ang mga tao natin."
Napa-iwas ng tingin si mom at mukhang pinag-iisipan niya ang sinabi ko. She is probably debating over my words right now, and its only a matter of seconds for her final verdict.
"Fin–" Hindi pa natapos ni mom dahil bigla nalang nagkaroon rin ng usok dito sa office ni dad.
Agad akong hinila ni Zervex palapit sa kanya at hinawakan niya ako sa pulsuhan ko ng mahipgit. "Stay close to me." Seryosong bulong niya sa akin, at pinanigurado niya na hindi ako makakalayo sa kanya.
"Awe, how sweet. Now, ang pinaka ayaw ko sa lahat ay ang iniiwan ako ng walang sabi-sabi." Napadikit ako lalo kay Zervex ng marinig ko na si Xeren 'yon.
"Don't be rude now, Xeren. We are visiting family friends." Napalingon ako kay Zervex at nagtatanong ang mga mata ko.
He saw my look and sighed. "My dad." Simpleng sagot niya at hinigpitan niya lalo yung hawak sa pulsuhan ko. I can already feel bruise forming on my wrist. Zervex is nervous and it is obvious, he has a reason to be afterall.
*****
Woo
BINABASA MO ANG
Holder Of The Twin Dragons
Fantasy(COMPLETED) She's an orphan who was sent to the human realm at a young age with no recollection of who and what she is. She lived there for a few years until one day theres a couple that appeared outside of the orphanage, claiming to be her parents...