Lesbisch!? Ben ik dat echt?! {voltooid}

Hoofdstuk 5

Lesbisch, lesbisch, haha jij bent lesbisch! Eva wordt wakker en deze keer vliegt ze niet overeind. "Niet op de klok kijken, niet op de klok kijken" zei Eva tegen zichzelf. Ze draaide zich van de klok af en probeerde weer in slaap te komen. "Toch maar even op de klok kijken" klonk de stem in haar hoofd al na 2 minuten, en precies op dat moment ging de wekker af. Eva kwam kreunend uit bed. Ze pakte haar kleren en liep naar de badkamer. Ze keek naar zichzelf in de spiegel. "Wat een lekker ding ben ik toch......echt alles behalve dat, ik ben stront lelijk". "Het zal me een worst wezen wat je van jezelf vind, maar je bent iets vergeten uit de kamer" zei Eef. "Oja". Eva liep terug naar haar kamer keek of haar zusje sliep. Ze trok haar kast open, en ze pakte snel wat maandverband. En ze rende weer terug naar de badkamer. Ze wilde niet dat Myrthe dat zag. Ze kleedde zich om, borstelde haar haar, en ging naar beneden voor ontbijt, poetste haar tanden en ging op de fiets naar school.

De hele weg dacht ze aan haar droom. "zal ik het Anna vertellen, dat ik verliefd ben op haar?". "Nee, nee, nee, en nog eens nee. Dan heb je niks meer aan haar. Want zij is niet lesbisch en dan ben je haar vast kwijt als vriendin. je hebt er dus niks aan als je het haar verteld" zei Eef bijna boos. Gelukkig was ze eerder dan Anna op het bruggetje. Ze dacht nog even na, en nam toen een besluit. En kijk, daar kwam Anna al aan fietsen. "Hey Eef". "Hey An". "Goed geleerd voor geschiedenis?" vroeg Anna. "Geschiedenis!? Vroeg ze stotterend "hadden we daar vandaag toets van dan?" "Jaaa, wist je dat niet?". "Noooo, ik ben het helemaal vergeten te leren" jammerde Eva. "Het is maar een so hoor, maak je geen zorgen" zei Anna gerust stellend. "En hoeveel keer telt hij mee?". "10x" zei Anna rustig. "Waaaatttt, neeeeeeee". "Rustig, rustig het was maar een grapje" zei Anna. "Ppfffff" ik had bijna spontaan mn fiets afgevallen" zei Eva bloedserieus. "Hahahaha" grinnikte ze allebei. "Bij wie gaan we vanmiddag spelen?" Vroeg Anna. "Spelen, haha" lachte Eva. "Bij mij, en dan gaan we gewoon ergens hangen, goed" vroeg Eva. "Yuup". "Ke, ke".

~~~~~
IN HET SPEELTUINTJE
~~~~~

"Anna". "Jah". "Ik moet je wat vertellen" zei Eva onrustig. "Wat is er?" Vroeg Anna nieuwsgierig. "Ik ben verliefd". Maar wat is daar erg aan?" Vroeg Anna. "Als je weet op wie wel". "Wie dan?" vroeg Anna heel nieuwsgierig". "Ik vind het niet erg als je wilt slaan of me wil uitschelden en dan keihard wil wegrennen, of zelfs geen vriendinnen meer wil zijn, want dat snap ik het best" zei Eva verdrietig. "Hoe erg kan het nou zijn?" vroeg Anna, nog steeds heel nieuwsgierig. Eva sprong uit het klimhuisje en landde met een mooie sprong naast Anna. "En" vroeg Anna. "Ik ben verliefd..........op jou". Anna kon zich even niks bedenken wat ze wilde zeggen. Ze stond helemaal perplex. Dit had ze echt niet zien aankomen. Voor ze het wist pakte Eva haar vast en zoende haar. Anna schrok ervan. ze duwde zich los. "Doe normaal!!!" schreeuwde ze. En ze rende heel hard weg. "Anna, Anna, ....... nee wacht, ........ blijf hier, .........ik bedoelde het net niet zo" schreeuwde ze nog. Maar niks hielp, Anna rende weg naar huis. Eva bleef treurig alleen achter in het speeltuintje. Ze huilde, ze huilde heel erg. En ze bleef daar nog een kwartier huilen. En toen kwam Lente aan fietsen. Ze zag Eva aan het begin nog niet, maar reed een klein stukje door, en toen zag ze dat het Eva was. Ze zette haar fiets neer en klom in het huisje. "Eef" hoorde ze de lieve stem van Lente zeggen. Ze tilde haar hoofd van haar kniëen en ze zag Lente voor haar neus zitten. Lente pakte haar vast en knuffelde haar. "Oh, gossie, lieverd, wat is er gebeurd?". Eva haalde diep adem. "Ik ben lesbisch en ik ben verliefd op Anna". Even bleef het stil. "Maar daar kan jij toch ook niks aan doen" zei Lente verontwaardigd. "Nee, maar het ging iets anders dan verwacht". "Wat was er dan?". "Ik heb haar gezoend". Even bleef het stil. "En het ging per ongeluk, ik deed het opeens" zei Eva verdrietig. "Misschien had je dat maar beter niet kunnen doen" zei Lente bezorgd. "ja, dat weet ik, maar nu heb ik ruzie met Anna! en dat wil ik echt niet!" "Nee, dat begrijp ik, maar ik denk dat je haar even met rust moet laten en dan komt ze vanzelf wel terug". "Maar misschien komt ze niet terug en vergeeft ze me nooit meer" zei Eva half huilend. "Vast niet Eef, ze is je beste vriendin, en zij de jouwe". "Ja, dat weet ik ook wel, maar het zit me gewoon niet lekker" zei Eva. "Ja, dat snap ik, maar, ik zou het even laten rusten". "Oke". "Moet jij nog iets doen ofzo" vroeg Eva aan Lente. "Ja, huiswerk, maar dat is niet zo belangrijk". "Yes, dat is fijn" zei Eva opgelucht. "Ik bel m'n moeder wel even op dat Anna plotseling weg moest, en dat ik met jou ging spelen". "Spelen, hihi" zei Lente grinnikend.

~~~~~~~~~
Ik hoop dat jullie dit leuk vonden. Tips zijn altijd welkom. En 👍 hem. 😝😝😝