Lesbisch!? Ben ik dat echt?! {voltooid}

Hoofdstuk 7

Eva stond op en keek haar zusje aan, vrijdag, gelukkig, morgen weekend. eindelijk!!! Ze deed s'ochtends de dingen die ze altijd deed. Ze sprong op haar fiets naar school, en op de fiets naar school werd ze gebeld. Ze stopte even. Ze nam haar telefoon op. "Met Eva" zei Eva. "Hallo schat". "Hoi mam, waarom bel je nu, ik ben nog aan het fietsten". "Het... Het.....het gaat over je oma". Eva's bui sloeg gelijk om. "Wat....wat....wat is er met haar?". "Ze....ze....ze heeft de operatie overleeft, maar of ze het haalt, dat weet ik niet" zei haar moeder verdrietig. "Maar we mogen vanmiddag bij haar op bezoek" zei haar moeder opgelucht. Even was het stil. "Schat, ben je er nog?" Vroeg haar moeder ongerust. "Ja, maar ik moet naar school. Dag mam". "Dag x". Eva pakte met tranen in haar ogen haar fiets en ging op het gras veldje zitten en barstte daar in tranen uit. Anna kwam aan fietsen, keek haar aan, en fietste gewoon door! Eva keek haar na met betraande ogen. Na een kwartier huilen stapte ze weer op haar fiets en fietste naar school.

Ze propte haar jas en boeken in haar kluisje en liep naar het wiskunde lokaal. "Eva, te laat" zei mevrouw van der Vaart. Ga je maar melden bij de conciërge. "Oké" zei Eva zuchtend. Ze klopte op de deur van de conciërge. "Ja, binnen" zei hij. "Ha, Eva, weer te laat zeker". Ze knikte. "Nou je weet het, naar meneer van Ketelen, 308. "Pfffff" zuchtend sjokte ze de 3 trappen omhoog. Ze klopte op de deur van het lokaal. "Ja, kom maar binnen". Eva deed voorzichtig de deur open on de hoop dat er geen klas zou zitten, en jammer zat er wel een klas. "Ha, Eva, weer te laat in de les zeker" zei meneer van Ketelen vrolijk. Eva knikte. "Waarom is die vent zo vrolijk als ik te laat kom in de les" dacht ze. "Kom we lopen even naar de gang" zei hij. "Waarom was je te laat in de les?". "Oh gewoon, m'n moeder belde onderweg en die had niet zo leuk nieuws" zei Eva kortaf. "Wat dan?" "Gewoon privé dingen". En toen barstte Eva opeens in tranen uit. "Niet huilen bij die engerd" zei Eef. Maar ze negeerde de stem en ging gewoon door met huilen. "Hé, niet huilen" zei hij. Hij legde zijn hand onder haar kin en Eva keek heb met betraande ogen aan. Hij droogde haar tranen en deed haar haar achter haar oor. En langzaam gleed zijn hand naar beneden... "Heeeeeelp, Heeeeeeeelp, dit wil ik niet. Heeeeelp, wat moet ik doen?" gilde ze in haar hoofd. "Haal zijn hand weg en trap hem in z'n ballen" zei Eef, zelf verzekerd en precies wetende wat ze moest doen. Deze keer luisterde ze naar haar. Zijn hand was nu vlak bij haar borst, terwijl haar steeds dichter bij trok. Mevrouw van Meer deed de deur open. "Doe normaal idioot" schreeuwde Eva. En trapte meneer van Ketelen keihard in z'n ballen. Die kermend van de pijn op de grond viel. Mevrouw van Meer keek haar aan. "Aaaaaaaaauuuuuwwwww" schreeuwde meneer van Ketelen. "Oh, lieverd, het spijt me verschrikkelijk dat dit gebeurd is, ga maar naar je les toe, ik zorg ervoor dat deze enge, vieze man van school wordt getrapt" zei mevrouw van Meer terwijl ze een walgende blik naar hem toe wierp. "Ik haal je straks even uit de les, ik wil wel weten wat er is gebeurd. Eva liep naar het lokaal en ze hoorde mevrouw van Meer heel boos tegen hem praten. "Ed, dit flik je zo'n kind niet, ze heeft nu een trouwma voor de rest van haar leven!, je weet dat je vanaf vandaag bent ontslagen!". "Yes" dacht Eva"die word lekker van school getrapt. Ze deed de deur van het lokaal open en ze stond met betraande ogen in het lokaal, je duidelijk zien dat ze gehuild had. "Wat is er gebeurd?" Vroeg mevrouw van der Vaart. Lente stond op van haar plaats en ze liep naar mevrouw van der Vaart toe en zei:" ik ga wel even praten met haar, dan kunt u door met de les" zei Lente. "Ja hoor is goed". Samen liepen ze naar de gang.

"Wow, heftig" zei Lente toen ze het hele verhaal had gehoord. "Ja best wel hè, maar ik ben wel heel blij dat hij nu lekker van school is!" "Ja, hij was ook best wel een griezel" zei Lente. "Eva, loop je even mee naar beneden" hoorde ze allebei de stem van mevrouw van Meer zeggen. "Ja, ik kom eraan" zei Eva. Lente liep naar het lokaal, en Eva naar beneden. Ook legde ze het hele verhaal aan mevrouw van Meer uit. "Ping, ping......ping, ping ging de bel. "Ga maar naar je volgende les". "Oké". En ze liep naar het volgende lokaal. 106, muziek!

~~~~~~~~
Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Tips zijn altijd welkom!