ISABEL

5.Bölüm|Mutluluğa Az Kala

XXXTENTACION
Changes

"Aşk; en kısa kelimelerden biri anlamıysa senin gözlerin kadar derin... Sayfalara sığamayacak kadar uzun
Anlatılamayacak kadar zorken üç harfe sığdırmışlar, benim seni küçük kalbime sığdırdığım gibi "

BURAK

Yemekten sonra direk odama geçtim.
Birkaç saattir nefes almak zorlaşmıştı.
Kalbim göğüs kafesime sığmıyordu.
O buradaydı. Onu görmek istemiyordum.

Aklım ona kapılma derken kalbim herşeye inat ona kapılmak için can atıyordu. Evet korkmuştum; ona kapılmaltan, belkide ona aşık olmaktan ama en fazla aşık olup yanmaktan...

Onunla şuan aynı çatı altındaydım.
Aynı havayı solumuştuk.
Belki nefesi nefesime değmişti, gözlerimiz gibi.

Onu görünce tüm gardım kırılmıştı.
Öfkem kuş olup uçmuştu sanki
Bide soğuk davranmaya çalışmıştım.
Sahi niyeydi bu öfke? Kaçıyordum.
Ondan köşe bucak kaçarken karşıma yinede onun çıkması ne demekti?
Benim öfkem, kalbinde biri varsa bana yer yok korkusuydu.
Korkumu öfkeye çevirip kendimi koruyacağımı sanmıştım.
Sanmıştım. Olmuyordu işte iradem ona karşı etkisizdi. Belkide herşey yalandı. Herşey bi heves ama
onu görünce kalbimin bilmediği o hissi sanki aşinası gibi yaşaması gerçek değil miydi?

Sanki o hep varmış gibi...

Güzelliği insanın içini açıyordu.
Güneşin doğuşu gibi enfes, batışı kadar mükemmeldi ona bakmak.
Bu hissettiklerim neydi bilmiyorum ama ne olursa olsun onsuz olmasın.

Onun bana bakışları, birşey konuşmak için çabalaması
Belkide o da bana karşı birşey hissediyor olabilirdi.
Ya da tamamen bunun olmasını istediğim için böyle geliyordu.
Haftaya doğum gününe gidecektik. Ebru sürekli onunla yalnız kalmamızı sağlamaya çalışıyordu. Sanki ben anlamıyordum.
Ya Ebru yine her zaman ki gibi beni biriyle yakıştıyordu ya da gerçekten benim bu hissettiğim şey onun içinde geçerliydi.

Aldığım nefes bana yetmeyince balkona çıktım.
Derin bi nefes aldım.
Karşımdaki manzaraya baktım.
Telefonum çalmaya başladı.
Abimdi. İçeriye girip, açtım.

" Efendim abi" dedim. Sesimi temizleyerek

" Nasılsın lan özledik seni." dedi.
Gülüp

" Abi ilk defa beni özlediğini söyledin." dedim alayla

" İlk ve son koçum" dedi aynı alayla

" Okul işlerini hallettin mi?"

" Haftaya pazartesi bir lisede başlıyorum."

" İyi bakalım hayırlısı olsun... Hah! kızım gel. Burak valla günde iki kez seni soruyor güya benim kızım."
dedi gülerek

" Ben sevilmeyecek adam mıyım ver fıstığıma bende onu çok özledim."

" Alo amca seni çok özledim."
dedi tatlı sesiyle Beril.

"Bende seni çok özledim meleğim"

" Ne zaman geleceksin ben çok üzülüyorum. Senle oyunlar oynuyorduk. Babam oynamıyor."
dedi ağlamaklı sesiyle