My Omega | Taekook

final

Evet, final bölümüne hoşgeldiniz.

Bu bölümü öylesine yazarken bir anda smut yazdım bende ne olduğunu anlamadım ona göre ;) jkthjkthjkthjkth bu arada smutuma pek güvenmiyorum bunu dikkate alarak okuyun ha

Öhm neyse

İyi okumalar...

___

"Haneul sonunda rahat bir uyku çekebilecek."

Hastanede geçen birkaç günün ardından sonunda eve gelebilmiş ve direkt olarak salona geçip soluklanmıştık. Haenul kucağımda uyuyordu ve bu yüzden fazla hareket etmemeye çalışıyordum.

"Öyle deme Taehyung. Annen torununu seviyordu işte." dedim yavaşça arkama yaslanarak. Haneul sarılı olduğu pembe battaniyesinin içinde kayboluyordu. Küçücük bir bedeni vardı. Bu yüzden onu kucağımıza alırken bile tedirgin oluyorduk. Kırılacak bir parça gibiydi.

"Ona sevmek denirse tabi. Uyumasına müsaade etmedi bile. Bebeklere oldukça düşkün hatta bu yaştan sonra tekrar bir çocuk sahip olmak isteyeceğinden korkuyorum. Annem bu, yapar mı yapar." Taehyung mızmızlanarak konuşmasının ardından bakışlarını bana ve kucağımda uyuyan yavrumuza çevirmişti. Yüzündeki huysuz ifade dağılmış ve sıcak bir tebessüm ele geçirmişti dudaklarını. "Hala gerçek dışı gibi." dedi gözlerime bakarken. "Kucağıma alabilir miyim?"

"Bir de soruyor musun Taehyung? Tabi ki de alabilirsin. O senin de çocuğun." dedim sahte bir kızgınlıkla. Ardından uyuyan bedeni fazla hareket ettirmeden kucağına vermiştim. Karşımdaki iki güzelliğe bakarken iç çekmeden edemedim. Her şey rüya gibi geliyordu. Güzel bir eşe ve küçük tatlı bir kıza sahiptim. Sahi daha ne isteyebilirdim ki?

Aklıma gelen fikirle birlikte ayaklanmış koşarak odadan polaroid kamerayı alıp tekrar yanlarına gelmiştim. Taehyung merakla ne yaptığıma bakarken şaşkın bakışlarını önemsemeyip fotoğrafını çekerek anı ölümsüzleştirmiştim.

"Ne yapıyorsun Jungkook?" dedi kaşlarını kaldırarak. Çektiğim fotoğrafın kendisine gelmesi için sallarken omuz silkmiştim. "Sadece hamileyken bir anı defteri almıştım. İçini güzel anlarımızın fotoğraflarını çekerek doldurmak istiyordum. Böylece Haneul büyüdüğünde defteri gösterip anılarımızı anlatabiliriz. Bugünün anısı ise bebeğimizin eve ilk gelişi!" demiştim heyecanla tabii sesim ayarlayamamamdan ötürü fazla yüksek çıkmış ve sonrasında odada Haneul'un ağlayışı duyulmuştu.

Taehyung bıkkın bakışlarla bana bakmış ardından derin bir nefes vererek ayaklanmıştı. "Of Jungkook, daha uykusunu alamadan yine uyandı." Gözlerimi devirerek kucağından Haneul'u almış boynuma doğru yatırmamla susması bir olmuştu. Taehyung kocaman gözlerle bana bakarken bilmiş gülümsememle sırıtıyordum. "Nasıl başardın bunu?"

Omuzlarımı silkip merdivenlere yönelirken mırıldandım. "Bu da benim numaram tatlım." Arkamdan gelmesiyle birlikte bebek odasına girmiş ve omzuma yaslı olan başından yavaşça tutup eğilerek beşiğin içine koymuştum Haneul'u. O kadar yorgun düşmüştü ki tekrar uykuya dalması saniyeleri almamıştı.

"Ee şimdi ne yapalım?" dedim odadan çıkarken. Ellerimi kotumun arka ceplerine yerleştirmiş bir şekilde Taehyung'a bakıyordum.

"Diyorum ki," dedi fısıldayarak üzerime gelirken. Sırtımın duvarla buluşmasıyla dibime girmiş dudaklarını kulağıma ilerletmişti. "biraz hasret giderelim." Kulak mememi emerek kendini bana bastırmış gözlerimi kapatarak derin bir nefes vermemi sağlamıştı. Uzun zamandır birlikte olamıyorduk ve haklıydı. Kollarım boynuna dolanmış, kendime biraz daha çekmiştim bedenini.