Naomi Ramirez: The Campus Bitch

Chapter Six

Zoe

I'm on my way to have some lunch when I saw Naomi. Mabilis itong naglalakad palabas ng cafeteria kasunod ang kaibigan. Bakas din sa babaeng wala ito sa mood makipag-usap. Pagkapasok ay agad kong nakita ang isang lalakeng nakatayo sa gitna. Pinagtatawanan ito ng kapwa mga estudyante.

What happened?

"Are you alright?" tanong ko rito nang lapitan ko. Napansin kong basa ang slacks nito.

He pee? Gross.

Writer's POV

People are now staring at them. She should be "the better" sa mata ng ibang tao. Kaya naman kahit nandidiri ito sa panghi ay nilapitan nya ang naihing estudyante. That's Zoe. People used to call her The Campus Angel. She used to maintain being that good girl with a pretty face. That's her way to perfection. Indeed, the opposite side of Naomi. Kung ano ang kulang sa babae ay siyang pupunan ni Zoe. Hindi ito papayag na mahigitan ninoman.

Hindi naman ito nabigo nang marinig niya ang bulungan ng mga naroon.

"Mabait na, maganda pa. Better than a bitch."

"Yeah, that's it. An angel should always be superior than a bitch," bulong niya sa sarili.

***************************************************************

Writer's POV

Around 7 pm na ay papauwi pa lang si Naomi. Nagkaroon kasi ng meeting ang lahat ng student representatives tungkol sa gaganaping CAS orientation. Siya na ang pinaattend ni Sir Rocco. Tama iyon. Bigyan lang siya nang bigyan nito ng gawain ay tatanggapin niya. She loves making herself busy. Ayaw nitong tumutunganga at walang ginagawa.

Dexter

"Dex nasaan ka na ba? Malapit nang dumating si Direk!" pagmamadali ni Nico na nasa kabilang linya.

"Wait I'm on my way na."

Hindi ko alam kung bakit sa dami-dami ng makakalimutan ko sa classroom ay ang wallet ko pa. Kaya heto ako ngayon nasa school at gabi na.

"10 minutes or else parehas tayong malilintikan."

F*ck. Buti na lang ay nakamotor ako at madali na lang ang 10 minutes na palugit. Malapit lang din namam ang shooting place ng commercial namin kaya kakayanin.

Nakalabas na ako ng building nang may narinig ako. Nakita ko si Naomi na kausap ang isang grupo ng mga lalake. Ibang klase talaga ang babaeng 'to. Kasali ba ito sa frat at anong oras na ay may mga kasama pang lalake? Maglalakad na sana ako palayo nang bigla akong matigilan.

"I said get out of my way!" sigaw ni Naomi.

"Bakit ba ang sungit mo palagi? Porket ba maganda ka ang arte arte mo na?"

"Exactly. May karapatan akong mag-inarte kasi maganda ako. Kaya wag kayong mag-eexpect na sasama ako sa inyo kasi ang papanget nyo!"

"Aba at sumosobra na---"

Naomi

Agad kong kinagulat nang biglang tumalsik ang lalake. Si Dexter? Anong ginagawa nya rito?

Tumayo rin nang mabilis ang kumag matapos makatikim ng flying kick. Lalo tuloy tumabingi ang itsura.

"Ano bang nangyari?" tanong sakin ni Dex.

"E ayan kasing mga 'yan nangangarap na makadate ako with that ugly faces? Eeew." Umakto pa akong parang nasusuka.

"Talagang nakuha mo pang manlait sa gantong sitwasyon noh?"

"Di ako nanglalait. I'm just stating facts," pagtatama ko.

Dexter

Hinawi ko ito palikod, "Dyan ka lang. Ako nang bahala dito."

"Are you sure?"

Huh, minamaliit ata ako nito.

"Watch me."

Pumwesto na ako para bumwelo. Tinupi ko rin ang magkabilang sleeves ng t-shirt ko para walang sagabal. Ayaw nya sa ugali ng babae pero mas lalong ayaw nya sa mga bastos.

"Kung di nyo naitatanong ay kasing gwapo at galing ko si Tom Cruise. Kaya I'll give you 5 seconds para tumakbo."

Naomi's POV

Napanganga na lang ako nang makitang bumagsak si Dexter sa lapag. Kung umasta pa ito kanina ay kala mo si Ethan Hunt (Tom Cruise) ng Mission Impossible. Hambog.

"F*ck. Hoy tignan mo nga mukha ko? May bangas ba? May sugat or what? Ano?" natatarantang tanong nito.

"Wala! Puro ka kasi kayabangan lampa naman pala."

"Nakatsamba lang mga 'yan. Teka."

"Wag ka nang tumayo dyan. Ako na rito." Pinandilitan naman ako nito ng mata telling me to stop. Well, in this case? I really can't.

"Alam mo bagay kayong dalawa. Pareho lang kayong may itsura puro naman hangin ang utak." Nagtawanan naman ang ibang kasama ng kumag.

"And you? Ganyan ka na ba talaga ka-hopeless at kailangan mong manakot para may sumama sayo?"

Writer's POV

Wala pang ilang minuto ay nagsiluhuran na ang apat na mga lalake kay Naomi. May mga galos at gasgas ang katawan ng mga ito.

"What?!"

"Di na po kami uulit. Sorry po. Sorry po," pagmamakaawa ng mga 'to.

"And?"

"Lilinisin po namin bukas ng umaga 'yung field."

"And?"

"Lagi na po kaming susunod kung ano po'ng ipag-uutos nyo, Miss Naomi."

"Di ko marinig!"

"Miss Naomi!" takot na tugon ng mga 'to.

"Good. Now, get lost. 1--"