move

152 27 156
                                    

"LANET OLSUN! Adam nasıl ölür?"

"Bu adam neden bu kadar önemli hyung?"

"Neden her şeyi sorup duruyorsun?"

"Çünkü bana hiçbir halt anlatmıyorsun!"

Derin bir nefes alıp sabır dilercesine verdi.

"Çünkü o adam yetimhane sahibinin oğluydu."

"Olsun. Tek ondan mı bilgi alacaksın? Adamın eşi ya da başka çocuğu yok mu?"

"Adam işlerine eşini karıştırmıyor Sehun. Başka çocuğuda yok. Kahretsin ya! İpin ucunu bir yerden yakaladım diyorum ama bir şey oluyor ve ben kaçırıyorum. Çıldıracağım artık. Herneyse, Kyungsoo'ya bir şey olmuş mu?"

"Hayır, o iyi."








、、、、、、、、、、、、、、、








İnanmak istercesine baktı birkaç saniye gözlerime. Ben de ona kendimden emin bakışlarla bakıyordum. Doğruldu yavaşça kucağımdan. Bakmaya devam etti gözlerime. Ardından da kollarını doladı boynuma, kafasına yaslayıp öyle devam etti ağlamaya.

"Bunu evet olarak mı kabul edeyim?"

Onaylar şekilde mırıldandı.

"Artık bi ailen var. Neden ağlıyorsun hala?"

Kollarını boynumdan çekip gözyaşlarını sildi.

"Evet, ağlamamalıyım. Artık sen benim ailemsin. Beni bırakma tamam mı?"

"Söz veriyorum. Bırakmayacağım."

Bana yeniden yaklaşıp yanağıma bir öpücük kondurdu ve geri çekildi. Bu biraz tuhaf hissettirmişti. Ama artık aynı evde yaşayacağımıza göre alışmalıydım böyle şeylere. Bundan sonra çok daha yakın olacaktık.

"Teşekkür ederim Kyungsoo."

"Teşekkür etmeyi bırak artık."

"Tamam."

"Ağlamayı da bırak. Çok sulu gözlüsün."

Elleriyle gözyaşlarını yeninden sildi.

"Tamam, bıraktım."

Cevap olarak gülümsedim.

"Ee, ne zaman taşınıyorsun bana?"

"Sana mı taşınacağım?"

"Tabiki, aileler beraber yaşamaz mı?"

"Evet, yaşarlar. Peki Chaewon kabul eder mi beni? Yani ister mi sizinle kalmamı?"

"Bir tavuk aşığının artık bizimle kalmasını sorun edeceğini zannetmiyorum."

Gülmeye başladı.

"Ya öyle deme. Beni sadece tavuk sevdiğim için mi seviyor?"

Odadan Chaewon'un sesleri geliyordu.

"Bilmem. İstersen bunu kendisine soralım."

Çok geçmeden koşarak yanıma gelip sıkıca sarıldı.

"Baba iyisin."

"Evet, iyiyim ufaklık."

"Çok korktum sana bir şey olacak diye."

"Kıyamam sana ben. Neden bir şey olsun bana? Bana kolay kolay bir şey olmaz. Bunu sakın unutma."

"Ama başın kanıyordu. Ben görünce çok korktum."

DILEMMA|| KAISOOHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin