DILEMMA|| KAISOO

psychologist

Lay Hyung'un dırdırına fazla dayanamadığımız için Chaewon'la Mungmool'u alıp evden kaçmıştık. Şu an ise neredeyse evimize varmak üzereydik. Onunla uğraşacağım diye psikolog mevzusunu unutmuştum. Benim için en önemli konuyu.

Sessiz araba yolculuğumuzdan sonra nihayet eve gelebilmiştik. Yağmurda hafif hafif yağmaya başlamıştı. Bu yüzden de arabayı olabildiği kadar evin kapısına yakın park etmiştim.

"Ufaklık uyudun mu?"

Hayır dedi ama uykulu olduğu anlaşılıyordu. Arkaya onlara baktığımda Mungmool da Chaewon'un kucağına yatmış uyuyordu. Yine ufaklığı taşıma işi bana düştü. Emniyet kemerimi çıkarıp arka koltuğa doğru yöneldim. Ufaklığın da emniyet kemerini çözüp kucağıma aldım. Boşta kalan elimle de Mungmool'u kucakladım ve evin kapısına geldim. İyi de iki elim doluyken kapıyı nasıl açacaktım? Mungmool'u yere indirip evin kapısını açtım. Ufaklığı yatırdıktan sonra geri dönüp arabayı kilitledim.

Ufaklığın rahat uyuması için üstünü pijamalarıyla değiştirdim. Kendim de değiştirdim ve kendime kahve yapmak için mutfağa gittim. Kahvemi de hazırlayıp koltuğa kurudum. Uzun süredir de kitap okumuyordum. Bu yüzden de kitaplığımdan bir kitap alıp yerime geri oturdum. Kaldığım yerden okumaya başladım.

Birkaç sayfa okudum ama kafam hala psikolog konusundaydı. Kitaba odaklanmakta zorlanıyordum.

Kitabı kenara koydum ve telefonu elime alıp Lay Hyung'u aradım.

"Ne istiyorsun? Baba kız dövmeye gelmek için nerede olduğumu mu merak ediyorsun?"

"Hyung abartma lütfen. Yok öyle bir şey. Başka bir şey için aradım seni."

"Yoksa beni mi özledin? Ya minnoş az önce benim yanımdaydın."

Lay görmese de göz devirmiştim.

"Hayır hyung. Beni dinleyecek misin artık?"

"Tamam dinliyorum. Ne oldu?"

"Sonunda. Hyung tanıdığın bir psikolog arkadaşın falan var mı?"

"Var ama neden soruyorsun?"

"Benim ufaklık için. Kolay şeyler yaşamadı. Belki bir sorun vardır. Psikologla görüşmesi iyi olabilir."

"Anladım Kyung. Ben ona söyleyeyim. Uygun bir vakit buluşursunuz."

"Tamam hyung teşekkür ederim."

"Rica ederim miniğim. Hadi görüşürüz."

"İyi geceler hyung."

"İyi geceler."

Aklımda takıntı olan bu sorunu da hallettim. Telefondaki saate baktım ve on bir olmuştu çoktan. Uyusam iyi olurdu. Kitabımı kitaplığa, kahve bardağımı da mutfağa koyduktan sonra uyumaya gittim.

                    あかさたなは

Güzel uykumdan telefonun titremesiyle uyandım. Gece 3'te yabancı bir numara beni arıyordu. Cevaplamak ve cevaplamamak arasında kaldım. Önemli olabilme ihtimaline karşı cevapladım.

"Kimsin?"

"Asıl sen kimsin?"

"Sarhoş musun? Beni arayan sensin."

"Ahaha nereden bildin? Ben Chanyeol."

"Chanyeol mu? Tanımıyorum seni. Ne diye aradın?"

"Burada biri senin adını sayıklayıp duruyor."