Our Past | seongsang

on beş

yeosang'ın gözleri, seonghwa'nın yarasını gördüğünü anlayınca genişledi. bu onun görmemesi gereken bir şeydi. hemen yeonjun'u uzaklaştırdı ve saçını geri koydu.

"tam olarak ne yapmaya çalışıyorsun?" seonghwa kollarını göğsünde kavuşturdu. "benim de yaram var. bu bir sorun mu?" seonghwa saçını geri iterek bir yara izi ortaya çıkardı. "şimdi onu rahat bırak yoksa benimle ciddi sorunların olacak." seonghwa yeonjun'u itti, sonra yeosang'ın elini tuttu ve uzaklaşmaya başladılar.

"se-senin de yara izin mi var?" yeosang yürümeyi bıraktı. 

"evet" seonghwa başını salladı. "küçükken bir araba kazası geçirdim, ama bunu okuldan sonra konuşabiliriz tamam mı?" 

"tamam" yeosang gülümsedi. seonghwa hala elini tuttuğu için ellerine baktı. yeosang yüzünün ısındığını hissettiği için elini elinden çekti. seonghwa sadece gülümsedi ve yeosang'ın elini tekrar tuttu. 

"hadi... seni sınıfa götüreceğim." 

"a-ama sen minho'yla değil misin? el ele tutuştuğumuzu görürse bundan hoşlanacağını sanmıyorum."

"onunla değilim." seonghwa başını iki yana salladı. " okuldan sonra her şeyi açıklayacağım. dediğim gibi sana söylemem gereken çok şey var." 

"iyi tamam"  yeosang ona küçük bir gülümseme verdi.

-

"peki benimle konuşmak zorunda olduğun şey neydi? " diye sordu yeosang seonghwa'ya evine geldiklerinde. 

"bir çok şey" seonghwa aşağı baktı. "minho ile 'ilişkim' ile başlayacağım" iç çekti. "gerçek değildi."

"ne demek istiyorsun?" 

"üvey babam minho'nun babası ile çalıştığı için üvey annem beni onunla çıkmaya zorladı. minho benden hoşlandığından onu reddedersem babasının kötü tarafına geçeceğimi ve bu da üvey babamın işini kaybetmesine neden olacağını düşündü." tekrar yeosang'a baktı. " ama bunu istediğim için yapmadım. onun duygularını asla incitmek istemezdim." 

"öyleyse neden yaptın?" 

"beni tehdit etmeye devam etti. beni evden atmakla tehdit ediyordu. gidecek yerim yoktu , bu yüzden söylediklerini yapmaktan başka ne yapabileceğimi bilmiyordum." iç çekti. "minho ile olmaya  zorlandım ama ona karşı hiçbir şey hissetmedim. onu sadece bir arkadaş olarak görüyorum."

 "neden bana hiçbir şey söylemedin?" yeosang kaşlarını çattı. " yardım etmeye çalışırdım" 

"sorunlarımı kimseye söylemekten gerçekten hoşlanmıyorum. başkalarına yük olmak istemiyorum" 

"sen asla bir yük değilsin hwa. ve ben de kimse değilim. ben senin... arkadaşınım"

"evet biliyorum." seonghwa başını salladı. " ayrıca geçen yıl bir matematik öğretmenim olduğunu söylediğimi hatırlıyor musun?

"bayan kim'den mi bahsediyorsun?" diye sordu yeosang

"evet" seonghwa başını salladı. " aslında o benim üvey annem." 

"ne?" yeosang'ın gözleri genişledi. "ciddi misin? onunla nasıl başa çıkabildin? vay canına hwa, çok üzgünüm." 

"evet o berbat biri" seonghwa kaşlarını çattı. " ama konuyu değiştirelim... yeonjun denen çocuğun seni tehdit ettiğini neden bana söylemedin? neden bana hala seni rahatsız ettiğini söylemedin?"

yeosang bir süre sessiz kaldı ama sonra cevap verdi. "çünkü sana yaramdan bahsetmesinden korkuyordum... bu konuda her zaman gerçekten özgüvensizdim ve kimsenin bunu öğrenmesini istemedim. woo bile bilmiyor." iç çekti. " yara izinden nefret ediyorum. küçükken insanlar benimle dalga geçiyordu bu yüzden kimsenin bilmesini istemedim. onunla çok çirkin görünüyorum." 

"bu çirkin göründüğüm anlamına mı geliyor?" seonghwa yarasını ortaya çıkarmak için saçını geriye itti.

"hayır sen değil" yeosang başını iki yana salladı. " ama sen oldukça iyi görünüyorsun." 

"ve sen de öyle" seonghwa yara izini görmek için yeosang'ın saçını geriye itti. yeosang seonghwa'nın elini yüzünden çekerek biraz tereddüt etti ama en sonunda yara izini görmesine izin verdi. 

"eşleşen yaralarımız var sangie" seonghwa gülümsedi. "seninki alnının sol tarafında benim de sağ tarafımda var. çok havalı değil mi? sanki bir olmalıymışız gibi" 

"neden bahsediyorsun?" yeosang yüzünün ısındığını hissederken gergin bir şekilde gülümsemekten kendini alamadı. 

"piknik yaptığımız ve minho ile çıkacağım için sana yanlış bir fikre kapılmamanı söylediğim günü hatırlıyor musun?" diye sordu seonghwa ona ve yeosang başıyla onayladı. "peki sence neden yanlış bir fikre kapılmanı istemedim?" 

"bilmiyorum" yeosang omuz silkti. "neden?" 

"çünkü senden bir süredir hoşlanıyorum sangie. seninle tanıştığımdan beri kişiliğini sevdim ve utangaçlığının gerçekten çok sevimli olduğunu düşündüm. bu yüzden yanlış bir fikre kapılmanı istemedim... sen de benden hoşlandıysan diye." 

"şey ben-"yeosang aşağı baktı

"aynı şekilde hissetmiyorsan sorun değil,ama lütfen bana bir şans ver." seonghwa surat astı. "benimle bir randevuya gider misin?" 

yeosang heyecanını saklamaya çalışıyordu. kendi kendine gülümsemekten vazgeçti ve tekrar seonghwa'ya baktı. "evet, tabii" dedi ama içten içe gerçekte  dediği şey şuydu. "lanet olsun evet!"

İçinizden sonunda dediğinizi duyar gibiyim dudjdjd artık sonunda seonghwa her şeyi anlattı ve seongsang artık resmen flörtleşiyorrrr sjdbdjdnnd