⸰ Amora Routledge właśnie skończyła pierwszą klasę liceum, ma brata bliźniaka i swoją paczkę przyjaciół, z którą trzyma, odkąd pamięta, w weekendy pracuje w lokalnej knajpie, nienawidzi bogatych dzieciaków i... przed chwilą odnalazła zaginioną łódź...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
––––––––––––––––––––––––––––
ROZDZIAŁ PIĄTY blondie !
––––––––––––––––––––––––––––
NA PIĘĆ Z DZIEWIĘCIU MIESIĘCY, Amora wierzyła, że jej ojciec żyje, że po prostu opala się na jakiejś plaży, czy szuka skarbów. Jednak kiedy wybił piąty, jej optymizm zaczął opadać, a kiedy sięgnął dna, wszystko stało się nijakie. Z łatwością mogła przywołać w pamięci dzień, kiedy JJ odprowadzał ją do domu po szkole, a ona po prostu opadła w jego ramiona, zanosząc się płaczem. Był to moment, w którym ostatecznie zaakceptowała, że jej taty już nie ma. Wszyscy wmawiali jej od samego początku, że on nie żyje, więc w pewnej chwili musiała wręcz w to uwierzyć. Była to przełomowa chwila i przez jakiś czas myślała, że nigdy już nie będzie lepiej, że pozwoli, by szarość, beznadziejność i nienawiść do samej siebie za ostatnią kłótnię z ojcem ściągały ją na dno.
I prawie to zrobiła, ale w tamtym momencie słabości uświadomiła sobie, że nie mogłaby zostawić ani Johna B, ani jej przyjaciół za sobą. To dzięki nim przeżyła i nawet jeśli żadnemu z nich by tego nie przyznała - przyjaciele byli dla niej oparciem. Jeśli coś by im się stało, zapewne ponownie by się załamała i tym razem straciła nadzieję.
Ale nadal, kiedy ponownie dopuściła do siebie myśl, że jej ojciec może żyć, bez zastanowienia pozwoliła jej zostać w głowie, nawet jeśli zwiastowała ona złamane serce. Musiała podążać i za swoim instynktem, jak i Johna - przecież od zawsze byli w pakiecie. Była podekscytowana i optymistyczna, ale jej przyjaciele tego nienawidzili. Nie chcieli, by jej delikatne, kruche serce rozpadło się po raz kolejny. Ostatnim razem przecież ledwo byli w stanie je skleić. John B i Amora wiedzieli, że muszą coś zrobić - w końcu ich ojciec wysłał im wiadomość, a oni mieli zamiar ją znaleźć.
Tak więc leżała na kanapie obok swojego brata, ze słuchawką w lewym uchu i wystukiwała rym palcami, kiedy John B pogrążony był w śnie zaraz obok niej. Amora nuciła pod nosem słowa piosenki z lekkim uśmiechem, aż nie usłyszała czegoś, co niemal przyprawiło ją o zawał.
- Pomoc społeczna! Wiem, że tam jesteście! - zawołał mężczyzna, głośno waląc w ścianę. Niedługo JJ wyskoczył zza okna, co sprawiło, że Amora pisnęła i upadła na zimną, drewnianą podłogę, a John B podniósł się gwałtownie z szybko bijącym sercem. JJ zaśmiał się głośno na ich reakcję, po czym dodał - Mam was, dzieciaki!
