ျခံရံေလးနဲ ့မင္ယံအိမ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့
"သခင္ေလး သခင္ျကီးျပန္ေရာက္ေနရင္
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"မင္းယံရယ္ ဒီခ်ိန္ေဖေဖ ျပန္ေရာက္ေနက်အခ်ိန္မဟုတ္ပါဘူး
စက္ဘီးအရင္သြားထားလိုက္
ျပီးရင္ ငါ့အခန္းထဲလိုက္ခဲ့လိုက္ စာသင္ေပးမယ္"
"ဒါဆို က်ေနာ္ဂိုေထာင္ထဲစက္ဘီးသြားထားအံုးမယ္"
မင္းယံ ေနာက္လွည့္သြားေတာ့မွ
"မင္းယံ!!
မင္းယံလွည့္ျကည့္ေတာ့ ျခံရံေလးမွာျပံဳးကာ
" ငါဒီေန ့အရမ္းေပ်ာ္တယ္သိလား"
မင္းယံျပန္ျပံဳးျပလိုက္ျပီး
ျခံရံေလးအိမ္ထဲဝင္လာခဲ့သည္။
"မင္းျမတ္ျခံရံ!!!
"ေဖေဖ…ဘာလို ့ ဒီအခ်ိန္ျကီး…ျပန္ ျပန္ေရာက္ေနတာလဲ"
"မင္းငါမရွိတုန္း ဒီလိုေန ့တိုင္းသြားေနတာလား"
"မဟုတ္ဘူး ေဖေဖ မဟုတ္ဘူး
သား ဒီေန ့မွသြား…"
"တိတ္စမ္း! ဆင္ေျခေတြငါမျကားခ်င္ဘူး
မင္းကို ထပ္ျပန္ေပးဆြဲသြားျကရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ငါ့အားနည္းခ်က္က မင္းကြ! အဲဒါမင္းမွတ္ထား!
မင္းကိုျပန္ေပးဆြဲရင္ ငါဆီကလိုတာရျကမွာဆိုျပီး
မင္းကိုက်ားေခ်ာင္းေခ်ာင္းေနျကတာ
ဒါေျကာင့္ ငါကမင္းကိုအျပင္မထြက္ခိုင္းတာကို
မင္းက…ငါ့စကားကိုနားမေထာင္တာလား"
ျခံရံေလး ဒူးေထာက္လိုက္ျပီး
"ေဖေဖ သားေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္"
"မင္းကို ဘယ္သူကဒူးေထာက္ခိုင္းလဲ!
မင္းဘယ္သူ ့ေရွ ့မွာမွဒူးေထာက္စရာမလိုဘူး
သုတ္စမ္း အဲမ်က္ရည္ေတြ မင္းေယာက်ာ္းမဟုတ္ဘူးလား
ေပ်ာ့ညံ့လိုက္တာ မင္းကိုငါ့ထက္ေတာ္ေစခ်င္တာ
အခုေတာ့…ဟာကြာ ခြမ္း!!
စားပြဲေပၚက ပန္းအိုးက်ကြဲသြားျပီး
မင္းျမတ္ခါးပတ္ကိုျဖဳတ္လိုက္ကာ ျခံရံေလးကိုရိုက္မယ္ရြယ္ေတာ့
"သခင္ျကီး!! သခင္ေလးမွာအျပစ္မရွိပါဘူး
က်ေနာ္ေခၚသြားမိတာပါ အျပစ္ရွိတာ က်ေနာ္ပါ
က်ေနာ့္ကိုဘဲအျပစ္ေပးပါ"
ВЫ ЧИТАЕТЕ
အိုေအစစ္(Complete)
Любовные романы( Zawgyi+Unicode) "ခင္ဗ်ားေက်းဇူးဘယ္ေလာက္တန္လဲ အဲေက်းဇူးေတြ ေငြေတြနဲ ့က်ဳပ္ဘဝကို အပိုင္ဖမ္းျပီးတာေတာင္ မလံုေလာက္ေသးဘူးလား မုန္းတယ္ ခင္ဗ်ားကိုမုန္းတယ္ မင္းျမတ္ျခံရံ" စီးခ်င္း "ကိုယ့္ရဲ ့အမွားေတြ ကိုယ့္အေဖရဲ...
