Zawgyi
ေနပူပူထဲ မ်က္ရည္ေတြနဲ ေျပးလႊားေနတဲ့ သူတေယာက္ ေတြ ့သမွ်လူတိုင္းက လူထူးလူဆန္းပမာလွည့္တျကည့္ျကည့္နဲ ့
ေန ့လည္၁၂နာရီ
ကတၲရာလမ္းက အပူ
ေသြးစို ့ေနတဲ့ေျခဖဝါး
အဘယ္ေလာက္ပူေနမည္နည္း???
ထိုအပူက စီးခ်င္းရင္ထဲကအပူကိုယွဥ္နိုင္မယ္မထင္။
"ကိုကို!
တလမ္းလံုးေျပးလာရလို ့ထြက္လာတဲ့
ေခြ်းေတြ ေရခ်ိဳးသလားမွတ္ရတယ္
တလွမ္း လွမ္းတိုင္း အသဲခိုက္မတက္
နာလာတဲ့ေျခဖဝါး ေသြးေတြတရဲရဲနဲ ့
ဒါကိုေျပးေနတဲ့သူကေတာ့
သတိေတာင္မူမိမယ္မထင္။
မ်က္ဝန္းထဲက ပူေႏြးေႏြးအရည္တခ်ိဳ ့
ျမင္ေယာင္မိတဲ့ ကိုကိုရဲ ့ျဖဴစင္တဲ့အျပံဳးေလး
"ကိုကို က်ေနာ့္ကိုထားမသြားပါနဲ ့
ကိုကိုမရွိရင္ ကိုကိုမရွိရင္……
"အ!
စီးခ်င္း နာသြားတာေျကာင့္ ေျခေထာက္ကိုျကည့္ေတာ့
ေျခေထာက္ထဲ စူးထားတဲ့ခဲ
ပဲ့ေနတဲ့ေျခသည္းအျပင္
ေျခေထာက္ထဲ ထိုးေဖာက္သြားတဲ့သံတေခ်ာင္း
"အား!!!!!
စီးခ်င္း သံကိုဆြဲႏုတ္ျပီး ထမယ္ျပင္ေတာ့
တလေလာက္လမ္းမေလွ်ာက္ထားတဲ့
ေျခေထာက္က သစၥာမရွိ ယိုင္နဲစြာလဲေလျပီ
"နာလိုက္တာ ကိုကိုရယ္
ကိုကိုသာ က်ေနာ္ဒီလိုလာတာသိရင္
အရူးေလးလို ့ေျပာမွာဘဲ"
"ငါျမန္ျမန္သြားရမယ္ မဟုတ္ရင္
ကိုကိုက အထင္လြဲေနမွာ"
ေျခေထာက္သံုးမရတဲ့ စီးခ်င္းက
သူ ့ကိုကိုရွိရာကို ေလးဘက္တြားသြားေလသည္။
တေရြ ့ေရြ ့ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တြားသြားေနရင္း
လက္နဲ ့ဒူးမွာ ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ေတြ
ဒါေတြကို သူအေရးမစိုက္ပါ
အခုသူဂရုစိုက္တာ သူ ့ကိုကို
ျမင္ခ်င္မိတဲ့ ေအးခ်မ္းတဲ့သူ ့ကိုကိုမ်က္နွာ
ျပံဳးလိုက္တိုင္းလူကိုေႏြးေထြးေစတဲ့ ကိုကိုအျပံဳး
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေရာက္လာခဲ့ျပီ
သူနဲ ့ကိုကိုရဲ ့အစိမ္းေရာင္ျခယ္
ခ်စ္ဗိမၺာန္အိမ္ကေလး
YOU ARE READING
အိုေအစစ္(Complete)
Romance( Zawgyi+Unicode) "ခင္ဗ်ားေက်းဇူးဘယ္ေလာက္တန္လဲ အဲေက်းဇူးေတြ ေငြေတြနဲ ့က်ဳပ္ဘဝကို အပိုင္ဖမ္းျပီးတာေတာင္ မလံုေလာက္ေသးဘူးလား မုန္းတယ္ ခင္ဗ်ားကိုမုန္းတယ္ မင္းျမတ္ျခံရံ" စီးခ်င္း "ကိုယ့္ရဲ ့အမွားေတြ ကိုယ့္အေဖရဲ...
