ခြံရံလေးနဲ ့မင်ယံအိမ်ပြန်ရောက်လာတော့
"သခင်လေး သခင်ကြီးပြန်ရောက်နေရင်
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"မင်းယံရယ် ဒီချိန်ဖေဖေ ပြန်ရောက်နေကျအချိန်မဟုတ်ပါဘူး
စက်ဘီးအရင်သွားထားလိုက်
ပြီးရင် ငါ့အခန်းထဲလိုက်ခဲ့လိုက် စာသင်ပေးမယ်"
"ဒါဆို ကျနော်ဂိုထောင်ထဲစက်ဘီးသွားထားအုံးမယ်"
မင်းယံ နောက်လှည့်သွားတော့မှ
"မင်းယံ!!
မင်းယံလှည့်ကြည့်တော့ ခြံရံလေးမှာပြုံးကာ
" ငါဒီနေ ့အရမ်းပျော်တယ်သိလား"
မင်းယံပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး
ခြံရံလေးအိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။
"မင်းမြတ်ခြံရံ!!!
"ဖေဖေဘာလို ့ ဒီအချိန်ကြီးပြန် ပြန်ရောက်နေတာလဲ"
"မင်းငါမရှိတုန်း ဒီလိုနေ ့တိုင်းသွားနေတာလား"
"မဟုတ္ဘူး ဖေဖေ မဟုတ္ဘူး
သား ဒီနေ ့မွသြား"
"တိတ်စမ်း! ဆင်ခြေတွေငါမကြားချင်ဘူး
မင်းကို ထပ်ပြန်ပေးဆွဲသွားကြရင် ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ငါ့အားနည်းချက်က မင်းကွ! အဲဒါမင်းမှတ်ထား!
မင်းကိုပြန်ပေးဆွဲရင် ငါဆီကလိုတာရကြမှာဆိုပြီး
မင်းကိုကျားချောင်းချောင်းနေကြတာ
ဒါကြောင့် ငါကမင်းကိုအပြင်မထွက်ခိုင်းတာကို
မင်းကငါ့စကားကိုနားမထောင်တာလား"
ခြံရံလေး ဒူးထောက်လိုက်ပြီး
"ဖေဖေ သားတောင်းပန်ပါတယ်နော်"
"မင်းကို ဘယ်သူကဒူးထောက်ခိုင်းလဲ!
မင်းဘယ်သူ ့ရှေ ့မှာမှဒူးထောက်စရာမလိုဘူး
သုတ်စမ်း အဲမျက်ရည်တွေ မင်းယောကျာ်းမဟုတ်ဘူးလား
ပျော့ညံ့လိုက်တာ မင်းကိုငါ့ထက်တော်စေချင်တာ
အခုတော့ဟာကြာ ခွမ်း!!
စားပွဲပေါ်က ပန်းအိုးကျကွဲသွားပြီး
မင်းမြတ်ခါးပတ်ကိုဖြုတ်လိုက်ကာ ခြံရံလေးကိုရိုက်မယ်ရွယ်တော့
"သခင်ကြီး!! သခင်လေးမှာအပြစ်မရှိပါဘူး
ကျနော်ခေါ်သွားမိတာပါ အပြစ်ရှိတာ ကျနော်ပါ
ကျနော့်ကိုဘဲအပြစ်ပေးပါ"
VOUS LISEZ
အိုေအစစ္(Complete)
Roman d'amour( Zawgyi+Unicode) "ခင္ဗ်ားေက်းဇူးဘယ္ေလာက္တန္လဲ အဲေက်းဇူးေတြ ေငြေတြနဲ ့က်ဳပ္ဘဝကို အပိုင္ဖမ္းျပီးတာေတာင္ မလံုေလာက္ေသးဘူးလား မုန္းတယ္ ခင္ဗ်ားကိုမုန္းတယ္ မင္းျမတ္ျခံရံ" စီးခ်င္း "ကိုယ့္ရဲ ့အမွားေတြ ကိုယ့္အေဖရဲ...
