၂လခန် ့ကြာပြီနောက်
ထုံးစံအတိုင်း ခြံရံဆေးခန်းသွားလိုက်
အိမ်မှာနေလိုက်နဲ ့ပါဘဲ
စိတ်မပါပင်မဲ့ ကိုယ့်ကိုစောင့်နေတဲ့
လူနာတွေကလဲ ရှိသေးတယ်လေ
ကောင်လေးကို သတိရလားဆိုတော့
သတိရတယ် တွေ ့ချင်တယ်
ဒါပင်မဲ့ ကောင်လေးက သူ ့ကို ခါးခါးသီးသီးမုန်းနေတာမို ့လို ့
သတိရတဲ့စိတ်တွေကို ရင်ထဲမှာသာမျိုသိပ်ထားလိုက်ရတယ်
နေ ့လည်ထမင်းစားနားတော့
"Hello သခင်လေး မင်းယံပါ"
"ပြောလေ ဘာဖြစ်လို ့လဲ"
"ကျနော်အလုပ်ကိစ္စပေါ်လာလို ့
ညေန ဆေးခန်းအပြန်
ကျနော်လာကြိုနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး
အဲဒါ ဦးစိန်ကိုလွှတ်လိုက်မယ်လေ"
"ရတယ် ငါဘာသာပြန်လာလိုက်မယ်"
"ဦးစိန္က အသက်ကြီးနေပြီ
သူ ့မှာဖေဖေခိုင်းတာလုပ်ရ
အိမ်ကအလုပ်တွေလုပ်ရနဲ ့
ပင်ပန်းလှပါပြီ"
"ဒါပင်မဲ့ ကျနော်စိတ်မချ"
"မင်းယံ ငါကလေးမဟုတ်တော့ဘူး
စိတ်မပူနဲ ့"
"ဟုတ်ကဲ့"
"သခင်ကြီးလဲ ကျနော်နဲ ့အတူသြားမွာမို ့လို ့
ညနေကျနော်တို ့ကိုမစောင့်ဘဲ
ထမင်းစားနှင့်လိုက်ပါ မစားဘဲမေနပါနဲ ့
စားဖြစ်အောင်စားပါ
ကျနော် အန်တီကြည်ကို သခင်လေး
ကြိုက်တာချက်ပေးဖို ့ ပြောခဲ့ပြီးပြီ"
"အေးပါ ငါစားလိုက်ပါ့မယ်"
"ဒါဘဲမဟုတ္လား ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်"
ဖုန်းချပြီးတော့
"ဖေဖေတောင် သူ ့လောက်ငါ့ကိုဆရာမလုပ်ဘူး"
"ဆရာလေး ဧည့်သည်"
"ဟူး အလုပ်တွေကများလိုက်တာ
ထမင်းစားချိန်တောင် မအားပါလားနော်"
"တခုတော့ ကောင်းတာပေါ့
ကောင်လေးကို မလွမ်းမိတော့ဘူးပေါ့"
"အေ ဝင်လာခိုင်းလိုက်လေ"
ဝင်လာတဲ့သူကြောင့် ခြံရံအံ့အားသင့်သွားလေသည်။
"စမ်း စမ်းရေ ဘာကိစ္စလဲ
နေမကောင်းလို ့လား"
"ငါမင်းကိုပြောစရာရှိလို ့"
ESTÁS LEYENDO
အိုေအစစ္(Complete)
Romance( Zawgyi+Unicode) "ခင္ဗ်ားေက်းဇူးဘယ္ေလာက္တန္လဲ အဲေက်းဇူးေတြ ေငြေတြနဲ ့က်ဳပ္ဘဝကို အပိုင္ဖမ္းျပီးတာေတာင္ မလံုေလာက္ေသးဘူးလား မုန္းတယ္ ခင္ဗ်ားကိုမုန္းတယ္ မင္းျမတ္ျခံရံ" စီးခ်င္း "ကိုယ့္ရဲ ့အမွားေတြ ကိုယ့္အေဖရဲ...
