အပိုင်း၁၈(Unicode)

1.4K 112 8
                                    

"စမ်းရေ"

"ဒါဆို ကောင်လေးက"

"ကိုကိုနဲ ့ဒေါက်တာက သိနေကြတာလား"

စမ်းရေစိတ်ဆိုးပြီး အိမ်ထဲဝင်သွားသည်။

"ကိုကိုကိုကို"

ဒေါက်တာကို ကြည့်လိုက်တော့
မျက်ရည်အဝိုင်းသားနဲ ့သူ ့ကိုကြည့်နေတယ်

"ဘာတွေလဲ "

ခြံရံကောင်လေးကိုပြေးဖက်လိုက်ပြီး

"ကလေးလေး ကိုကို ့ကလေးလေး"

"ဒေါက်တာ ခင်ဗျားဘာဖြစ်နေတာလဲ"

"ကိုကိုလေ ကလေးလေးရဲ ့ ကိုကိုဖြူဖြူလေ
ကိုကို ့ကလေးလေး အသက်ရှင်နေမယ်ဆိုတာ
ကိုကိုယုံကြည်ပြီးသား "

"ကိုကို ကလေးလေးကို ကတိပေးထားသလို
တခါလောက်ပြန်တွေ ့ချင်ခဲ့တာ
ကောင်လေးကို ခဏခဏကလေးလေးလို ့ ့မြင်မိနေတာ ကိုကိုမမွားဘူးဘဲ"

ခြံရံကောင်လေးကိုတင်းတင်းဖက်ထားလေတော့

"ဒေါက်တာ ခင်ဗျားပြောတာတွေ
ကျုပ်တခုမှနားမလည်ဘူး"

"ဟင်!!!

"ကလေးလေးနာမည်က စီးချင်းမဟုတ်ဘူးလား"

"ကျုပ်နာမည် စီးချင်းမှန်တယ်
ဒါပင်မဲ့ ခင်ဗျားပြောတာတွေ ကျုပ်ဘာမှမသိဘူး
ခင်ဗျားလူမှားနေပြီ ကျုပ်က
ခင်ဗျားပြောတဲ့ ကလေးလေးမဟုတ်ဘူး
ကျုပ်ကိုကလေးလို ့မခေါ်နဲ ့"

ခြံရံ ကောင်လေးလက်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး
ကေလးဆန္တယ္ဆိုတာ သိပင်မဲ့

"ကလေးလေး ကိုကိုလား စမ်းရေလား"

"ဒီမွာ ဒေါက်တာ
ကိုကိုနဲ ့ဒေါက်တာကြားမှာ
ဘာတွေဖြစ်ခဲ့လဲ ကျုပ်မသိပင်မဲ့
ကိုကိုက ကျုပ်ကိုငယ်ငယ်ထဲက
ထိန်းကျောင်းပေးခဲ့တာ
ကိုကိုက ကျုပ်ရဲ့အသက်သခင်ကျေးဇူးရှင်
ခင်ဗျားမှမဟုတ်ဘူး
ဘယ္သူမွ ကိုကိုနဲ ့ယှဉ်လို ့မရဘူး"

"နောက်ပြီး ကျုပ်ကလေးမဟုတ်ဘူး
ကျုပ်ကိုကလေးလို ့မခေါ်နဲ ့"
စီးချင်းစမ်းရေနောက်ကိုလိုက်သွားလေသည်။

"ကလေးလေး ကိုကိုကလေးလေး
ကိုကို မင်းကိုကတိမတည်လို ့ညာနေတာမဟုတ်လား
ကိုကို မင်းကို နေ ့တိုင်းသတိရနေခဲ့တာ"

အိုေအစစ္(Complete)Where stories live. Discover now