A Secret of the Campus Princess

Chapter 43

Chapter 43

Agad na akong lumapit sa kinaroroonan nila Khier.Hindi ko na lang inintindi ang mga sinabi ni Lexuez sakin.Hindi ko din naman maisip kung meron pang tinatagong Hemsworth.Palinga-linga na lamang ako para mawala sa isip ko ang mga tinanim niya sa utak ko.

"Hey,okay ka lang?Bakit ganyan ang mukha mo?"lumapit si Khier sakin.

"Okay lang ako."tipid ko naman na sagot.

"Nakita ko na nilapitan ka ni Eunice at ni Lexuez...May ginawa ba sila sayo."

"Wala.Syempre ano pa bang gagawin nila kundi ang mang-inis lang naman."

Ayokong pag-usapan namin ang nangyari kanina.

"Kanina pa sila nag-hihintay sayo."ngiting tugin niya sakin.

"Ako din naman."

As we walked towards them they already give me a hug.I can't even imagine na magkakaroon ako ng kaibigan dito.I've known as a loner since Khier is not around.

"Happy Birthday Alli!"

Isa-isa nilang bati sakin.I'm happy to have this kind of friendship,buong akala ko noon ay iisa lang ang mga katayuan ng tao yun ay ang mag-loko or maloko,mag-traydor o matata-trydor.

"Salamat sa inyo!pasensya na kung ngayon lang ko lang kayo naka-usap.Maraming pinag-usapan sa lamesa kanina at nahihirapan akong tumukas."

"Okay lang yun girl,sobra kaming nag-enjoy sa party mo!Apaka bongga!"Jhomil giggling.

Nagsitawanan naman ang uba dahil sa sinabi ni Jhomil.

"Happy Birthday ulit,"sabi ni Celeste na niyakap niya ako ng mahigpit.

"Salamat,at pumunta kayo dito."

"Hindi pwede na mawala kami,baka mag-wala yung isa diyan."tukso ni Zhed sa pinsan nitong si Khier.

"Wag ako Zhed,ikaw itong atat na atat dahil gusto ng makita si Celeste hahaha!"bawi ni Khier.

Walang ng nasabi si Zhed sa pinsan kaya sinamaan na lang ito ng tingin.

"Ahh,hindi ba sumama si Trishia at Zeke?"tanong ko sa kanila.

Sila lang kase ang andito sa harap ko.

"Ano pa ba ang aasahan mo sa dalawang bata,eh kainan lang naman ang pinunta nila dito."irap na sabi ni Jhomil.

Like he say,sa pagkain lang umiikot ang sarili nilang mundo.Walang pakialam ang dalawa na yun sa nangyayari basta may pagkain sa harapan nila.

"Halika,umupo tayo tsaka nandoon ang dalawa kanina pa sila nasisiyahan sa pagkain."anyaya ni Khier samin.

"Nako!oo nga,baka ma impatso na naman si Trishia."sabi ni Celeste.

Na hinto ang tingin ko sa kanya dahil sa ipinakita niya.Para siyang nanay kung umasta para kay Trishia.Noon ko pa ito napapansin pero iniisip ko baka ganun lang talaga siya kung mag-alala tulad nung may nangyari sakin.

Isina-walang bahala ko na lang ang napapansin ko.Sumunod na ako sa kanila.Ipinaghila naman ako ni Khier ng upuan.

As I look them,they seem so enjoy na party.But for me,only my three-fourth,I guess.Umuwi si lola at may mga tensyon na nangyari,bilang lang ang kilala ko.'Ganun 'yun.

"Happy birthday ate Alli!"magiliw na bati sakin ni Trishia.

"Happy birthday din."at ganun din si Zeke.

"Salamat sa inyo.Masaya ako na andito kayo kasama ko.You know,I'm just happy."

"Kami din naman masaya,kase kasama kami sa masayang araw mo.At mas masaya kami kase naging kaibigan ka namin."Celeste said.

"Mas pinaka-masaya naman ako dahil naging kaibigan ko kayo.Hindi ko naman hiniling na magkaroon ng kaibigan kagaya niyo."

Tama.Kahit saan ako mag-punta hindi ko kailan man hiniling na magkaroon ng ganitong mga kaibigan.A strong friendship.Ang alam ko lang dati ay ang mga kaibigan ay para lang sa mga taong na ngangailangan ng magagamit.But them?they different.period.

"Kahit hindi natin hilingin,kusang binibigay iyon.At alam mo,ano ang mahalag 'dun?"sabi ni Khier na nasa tabi ko lang.

"Ano?"sabay-sabay naming sabi at tumingin sa kanya.

"Ibibigay iyon ng mas higit pa sa inaasahan mo."maikli niyang sabi.Kumindat pa ito sakin.

Tama siya.Basta wag mo lang hilingin at mas higit ang dadating sayo.He's a man full of words.Kahit minsan magulo kung isipin ang mga words of wisdom niya,pero kahit ganun nagbi-bigay pa din ng makahulugan.

Ganito lang kami sa mga nag-daang oras.Mga gawain namin kung kami mag-kakasama.Wala din naman akong kilala sa ibang andito.Kanina pa naka-uwi ang iba.Iilan na lang kaming present dito.Sila lolo at ang mga tita ko?kanina pa sila wala,gusto na daw kase nilang mag-pahinga.Hanggang sa kanya-kanya ng uwi ng mga bisita.Na-una na din ang mga magulang nila.Sa haba din party ang mama lang ni Celeste ang hindi ko na kita dito.Hindi na din ako nag-tanong,wala na din naman kase sa isip ko ang bagay na iyon.  

Masaya na ako sa ganito lang,napapa-isip din ako minsan kung hindi ko sila pinag-tulakan edi sana may marami akong kaibigan ngayon.But everything have a purpose.

Days have past everything went right and smooth pero sa lahat ng nangyari may mga bagay din ako na hindi gusto.

Ngayon na nasabi na sa lahat na ako ang heiress,people's attention is with me at 'yun ang hindi ko gusto.Seeking for my background at kung anu pang tanong na walang saysay.

I hate to say this but it's sucks.

I already guarded,wala 'mang naka buntot sakin ay meron namang naka-aligid sakin.Kahit noong panahon na wala pa ay meron na talagang mga mata na naka-tutok sakin.

Hindi ko lang masabi.

Masasabi ko na hindi biro ang kinalalagyan ko.Mas gusto kong bumalik sa buhay ko noon,na walang inaalala.Nag-kamali ako ng hilingin ko ang bagay na ito dati,hindi ko iyon maitatanggi.Totoo nga ang sabi ni Eunice.

Wala akong alam sa nilalakaran ko.

TO BE CONTINUED...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

°Don't forget to VOTE,COMMENT and SHARE THE STORY.....FOLLOW NA DIN😁°

Thanks for reading😊
Lovelots❤

-ladymichgel