A Secret of the Campus Princess

Chapter 49

AUTHOR'S NOTE:Sorry kung madalang ako mag-update minsan lang po maka-load.Mahirap lang po ako😅Isang chapter na lang hehehe.

Chapter 49

Wala akong narinig mula sa kanya ng umiyak ako,pero mali pala dahil doon ko na lang na laman na yakap na niya ako.I'm happy even though I feel hurt,I feel comfort to him.Masaya ako kase may nasandalan ako ngayong may sakit sa puso ko.I feel a brother comfort from him.

Humikbi na lang ako ng humikbi hanggang sa ako lang din ang napagod sa kakaiyak.

Kumalas ako mula sa kanya.Tinignan ko siya sa mata tinitignan ko kung may mahahanap ba akong totoo o hindi sa kanya pero sadyang wala akong lakas para gawin iyo.O baka ayaw ko lang malaman ang totoo.

"Hindi ka sigurado sa sinasabi mo.Lexuez,kung ayaw mo kay Khier wag mo naman siyang siraan.Kase masakit yun.K-kase diba mag-p-pinsan tayo kaya d-dapat su-supportado ma a-ako."sabi ko sa kanya sabay doon ang pag-takip ko sa bibig ko dahil sa mabigat na hikbi na kumawala.

Tila hindi din siya maka-paniwala sa sinabi ko,sa mukha niya pa lang na nalilito at nabigla.

Bigla naman itong tumayo,tumalikod siya sakin at ginulo ang sariling buhok dahil sa frustration.
"The fvck Alliah!Naririnig mo ba ang sinasabi mo?!Alliah hindi ako gan'ong tao!Alam ko naman na may tensyon sa pagitan namin pero ang manira ng tao ay hindi ko gawain!"

"Talaga ba Lexuez!Kaya pala binalak mo noon akong saktan!"

Humarap naman siya ngayon,dahil sa sinabi ko.Nawala na ngayon ang galit na naukit sa mukha niya pero napalitan na ito.Napa-pikit na lang ako ng madiin,dapat hindi ko sinabi yun.Dapat pinigilan ko pa ang sarili ko.

I'm so sorry Lexuez

Kita ko kung paano siya lumunok bago mag-salita.
"Alam ko iyon Alliah at hindi ko nakaka-limutan iyon.And I'm really sorry for that.Hindi ko din naman iyon gusto Alli eh.Iniisip ko pa lang kung paano ka sasaktan ay nasasaktan din ako.Gusto kong mag-higanti dahil sa pag-pabaya ng lolo mo sa tatay ko Alliah!At gusto ko na idaan ko iyon sayo pero hindi ko kaya kase pag-nakikita kita....ramdam ko sa sarili ko na hindi kita kayang saktan.May pumipigil sakin na saktan ka.At tulad ngayon..na nasasaktan ka,nasasaktan din ako."sabay doon ang pag-daloy ng luha niya.

Naguguilty ako sa sinabi ko.

"I'm s-sorry...sorry t-talaga sa sinabi ko.H-hindi ko sinas-sadya.S-sorry."tinakpan ko ang mukha ko sa dalawa kong palad.Nahihiya ako sa 'kanya,sa mga binato ko na salita ay hindi niya deserve iyon.

"I'm sorry din,sorry for what I said.Hindi ko intention na masaktan ka sa sasabihin ko.Ang gusto ko lang naman iparating sayo na may ininililihim siya sayo.Yun lang."
Rinig ko ang buntong-hinga niya.Lumapit siya at niyakap ako.Gulat man dahil sa ginawa niya ay gumanti na din akong ng yakap.Sinubsob ko ang mukha ko sa dibdib niya,doon ako umiyak at humikbi ngunit imbis na magalit sakin ay hinayaan niya lang ako.Hindi nag-tagal ay naramdaman ko ang haplos niya ulo ko pababa sa buhok ko.

"I clearly see all,Alli.You trusted him so damn much.Malapit kayo sa isa't-isa.But it's doesn't mean na hindi na siya mag-lilihim sayo."

Kusa ko na lamg nakagat ang ibabang labi ko dahil sa realization.Tama siya lahat may inililihim,lahat nag-sisinungaling.

"Kahit gaano kayo kalapit hindi ibig sabihin 'nun ay sasabihin niya na sayo lahat.Alliah,kailangan mo 'ng maintindihan na hindi lahat ay dapat alam mo."