A Secret of the Campus Princess

Chapter 45

Chapter 45

I was just watching a korean drama here in my room,well mag-damag talaga akong nanonood wala kase akong magawa.Wala din kaming pasok sa school kase it's already November 1,ang bilis ng panahon parang kahapon lang noong kaka-pasok ko pa lang.Hasyt,hindi na namalayan ang panahon.Kaya ito ako ngayon tutok na tutok sa pinapanood ko.

Napa-lingon naman kase sa pinto ng room ko ng may kumatok.

"It's open!"sabi ko pero nasa laptop parin ang atensyon.

"Anak,andito ang lolo mo kaya bumaba ka muna."

Hininto ko muna ang pinapanood ko dahil sa sinabi ni dad.

"Okay dad,bababa po ako.Liligpitin ko lang po ito."

"Okay,bilisan mo hina-hanap ka ng lolo mo."sinara naman ni dad ang pintuan ng kwarto ko at umalis na din.

Gaya ng sabi ko ay niligpit ko muna ang mga kalat ko dito sa kwarto ko,tsaka nag-ayos sa sarili.Simpleng t-shirt at maong na short na hindi naman ganoon ka eksi.

As I go out to my room and went down to stairs when I saw lolo Manuel then I stop because I remember something.

"Kung ayaw mo'ng maniwala.Itanong mo sa lolo Manuel mo...Kung alam mo lang kung paano nag-hirap ang isang Hemsworth para makilala lang ng sariling ama."

'Lolo may matagal ka bang tinatago?'

Isang tawag ni lolo sakin ang nag-pabalik sa reyalidad.Mabigat na pag-hinga ang naging reaksyo ko at kabading ngiti ang iginawan ko sa lolo ko.

"Buti naman po naka-dalaw po kayo.Na-miss ko po kayo."niyakap ko si lolo ng maka-lapit ako sa kanya.

Sumagot naman ng yakap si lolo Manuel pero yung mga mata niya ay oarang may hinahanap.

"Na-miss din kita apo pero bakit parang hindi ko nakikita ang lola mo."

Nag-tinginan naman kami ni Dad na may nakakalokong ngiti sa mga labi.Something fishy.

"Stop that look,you too!I'm just asking."pikon na sabi ni lolo samin.

Natawa naman kami ni Dad dahil sa mga inaakto ni lolo,wala namang masama kung mag-sabi si lolo ng totoo.

Speaking of totoo,hindi ko alam kung makaka-tyempo ako para matanong kay lolo ang sinabi ni Lexuez sakin.

"Speaking of your lola,asan siya?"taning ni lolo Manuel sakin.

"Umuwi po siya sa probinsya para bisitahin ang bahay,tsaka din po lolo bukas aalis kami ni Dad.Pupuntahan namin ang puntod ni Mama."malungkot na sabi ko na may kunting ngiti.

"Ganoon ay sasama ako sa inyo ng Daddy mo."

"Eh,baka po nakaka-istorbo kami ni Dad."tugon ko kay lolo,nilingon ko naman si Dad sa kabilang couch na naka-dikwatro pa.

Kibit-balikat lang din ang tugin ni Dad.

"Hayaan mo na.Madalas lang ako kung bumisita dito."

"Kung ayaw mo'ng maniwala.Itanong mo sa lolo Manuel mo...Kung alam mo lang kung paano nag-hirap ang isang Hemsworth para makilala lang ng sariling ama."

Naisip ko na naman ang mga salita na iyon,hindi ko ito gusto.Ayoko mag-hinala pero ayoko din namang hindi malaman ang totoo.

"Lolo may t-tanong lang po sana ako.Gu-gusto ko po na maging honest po kayo sa s-sagot ninyo."

Bakit pa pautal-utal ako mag-salita.Gusto ko'ng subukan tanongin si lolo.Pero kinakabahan ako.Nilingin ko naman si Dad na naka-taas ang kilay nito,marahil ay nag-tataka din ito.