14. Bölüm

147 114 2
                                    

Bizi yaşatmaktan yoruldum.

Sanki sen
hiç gitmemişsin, ben hiç bitmemişim
gibi davranıyorum.

Kendime cevabını bilmediğim, nedenini bilmediğim sorular soruyorum.

Hayatın sırrını çözmüş gibi davranıyorum ama seni nedense aklımdan çıkaramıyorum.

Kendimle çelişkilere giriyorum bu zamanlar.

Kafamın içinde ki panayolar yerini bilinmezliğe bırakıyor.

Savaş alanında yeşeren çiçek
gibiyim bu aralar...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

İki gün sonra...

Bugün nihayet mezuniyet günü gelmişti.

Lise sona geçeceğim için çok heyecanlıydım.

Sadece ben değil, herkes heyecanlıydı. Çünkü bu yıl sonra nihayet üniversiteye geçiyorduk.

Malya beni uyandırdığında saat daha 11.00' dı.

Ve mezuniyet daha 19.00' da başlıyordu.

" Malya cumartesimi uyuyarak geçirmek istiyorum."

" Hemen uyan! Deniz gelmiş seni soruyor."

Ne!?

Hemen yataktan fırladım.

" Ne!? Neden!? Nasıl!?"

Hemen dağınık saçlarımı düzelttim.

Malya kahkaha attığında ne tepki verecrğimi bilemedim.

Neden gülüyordu?

" Yüz ifadeni görmen lazımdı." daha çok kahkaha attığında hala ne olduğunu anlamamıştım.

Kahkahaların altında " Kızım hala anlamadı mı? Uyanman için şaka yaptım." dedi " Ben neden bu taktiği daha önce kullanmadım."

Daha çok kahkaha attığında " Hala iki gün önce yaptığını düşünüyorum. Ben sana güçlü durmanı söyledim. Sen çok daha iyisini yaptın." dediğinde kızgınlığım yerine yüzümde tebessüm oluştu.

" Yemin ederim ben bile böylesini tahmin etmemiştim."

" Ne sandın? "

Yatağa geri uzandığımda " Uykumuda kaçırdın." dedim sinirli şekilde koluna yumruğumu attığım

" Pisliksin."

Malya da aynı şekilde koluma yumruk attığında
" Ne sandın!? " diye bağırdı.

" Varya bu taktik inanılmazmış. Artık böyle uyandıracağım seni." dedi ve güldü.

Sonra kahkaha attığında ben de kahkaha atmıştım.

" Sakın aklından bile geçmesin! Gebertirim seni! "

Gölgelere Sığınmak (DÜZENLENECEK)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin