Fall In Love at First Kiss (On Going)

Kabanata 36

'Beginning'

Chloe Zane's Point of View

Pagkarating namin ni Lester sa isang malaking studio ay inalalayan ako nito sa pagbaba ko sa kotse niya. He's a gentleman kahit pa bakla siya.

"I think we should start." Aya nito sa akin. Pumasok kami sa studio nito at malaki din ito. Parang mga professional model talaga ang hawak niya.

I'm wearing a fitted dress kaya naman kita ang kurba nang katawan ko. Naka 6 and a half inches heels din ako kaya naman pang rampa talaga ito.

"Stand. Show your posture. Chin up! Stomach in and then chest out." Ginawa ko ang mga sinabi niya. And now I'm wearing the right posture of being a model.

" Walk!" Utos nito kaya naman masigla akong lumakad na may paninindigan.

Lahat nang inuutos niya ginagawa ko. Kahit pa masakit na yung paa ko.

---

Weeks had past and now perfect na ako rumampa. Kailangan ko na lang daw mag palist sa mga ramp modeling. Yung magsusuot ka nang iba't ibang design nang damit showing their designs parang nag I endorsed ka na din.

Si Lester ang nagpalist sa akin sa isang sikat na ramp modelers. Gusto ko pa nga siya sana awayin dahil nga hindi pa ako ganoon ka professional pero ano? Mag iinarte pa ba ako?

"Bukas daw. 4, 000 Us Dollars ang sasahudin mo doon. Umayos ka. Just bring 4 pairs of heels. Lahat nang damit na gagamitin mo doon ay sagot nang company na may hawak sayo." Paliwanag nito sa akin.

"And also! Kapag lumalabas ka prioritize yourself na fitted dresses ang gagamitin mo. Yung company na may hawak sayo may ibibigay na samples sayo nang mga fitted dresses nila." Dagdag pa nito.

Umakyat ako sa kwarto ko at doon nag isip isip. Malaking pera ang makukuha ko bukas after the modeling. At kung ma impress sila sa akin ay madami nang kukuha sa akin.

4, 000 dollars. Katumabas nang 200, 000 pesos sa 'Pinas.

Nagulat naman ako nang may pumasok sa kwarto ko. Si Yen at Zsazsa. "The opportunity for you is too early. Me? When Lester train me I took 5 months before entering modeling but you? You only took 3 weeks!" Kwento sa akin ni Zsazsa.

"I think your good enough." Dagdag pa ni Yen.

Tumahimik na lang ako at pumikit. Bahala kayo diyan tutulugan ko kayo.

---

Tyler Wagne's Point of View

I miss Chloe... its been 3 months simula nang magkahiwalay kami. Ikakasal na ako pero she still ignoring me.

"Hey baby are you ready for tomorrow?" Tanong sa akin ni Michelle. Hindi ako tumugon dito at binigyan ko lang ito nang matalas na tingin.

Nakakadiri!

"Anak, handa ka na ba sa kasal mo bukas?" Tanong muli ni Mom. I tried to smile at her dahil baka mag collapse nanaman siya diyan.

I choose civil wedding. Ayoko nang church. Isa lang ang gusto ko pakasalan sa simbahan at si Chloe 'yun.

I hate this! Nakakainis.

I really missed her. Namimiss ko lahat sa kaniya. Her face, her eyes, her nose, her entire body!

Ang dami kong pagkukulang sa kaniya. Ang dami kong naging kasalanan sa kaniya and then now magpapakasal ako and I don't know kung ano pa ang lagay niya. Even her best friends ignoring me big time!

Hindi ko na alam kung paano ako makakasagap nang balita sa kaniya. Maybe I should wait. Or should I stop.

"Tyler so... saan tayo mag hohoney moon?" Malandong tanong sa akin ni Michelle.

"In hell." I answer in a cold tone.

"Well I like there its hot."

"No... I think you do because your a demon." Pambabara ko dito.

"I am not a demon baby. I'm an angel I can bring you to the heaven."

"Heaven your face Michelle. I think you should marry satan or lucifer not me." Pang aasar ko dito.

"Sorry baby pero sayo ako nakatadhana."

"Tadhanang ikaw lang ang gumagawa."

"Tyler, its not my fault. 3 months had past you should forget her. Ako yung nandito."

"You will never be Chloe. At hindi kita mamahalin gaya nang pagmamahal ko kay Chloe. You should go before I slap this encyclopedia to your face." Agad naman itong tumayo at inirapan ako.

I really hate her!

Tinuon ko na lang ang pansin ko sa mga picture namin ni Chloe na tanging alaala na lang. Everything flashes back.

Song playlist: Parang Kahapon lang - MM

Parang kahapon lang magkasama lang, magkayakap sa ulan.

"-------gusto din kita Sir Tyler." The day we confess our feelings. It was so fresh kahit na alam kong hindi na mababalik lahat nang 'yon.

Tanda ko pa nung unang nakita
Ang 'yong mga mata at ako'y nabigla
Nung lumapit at lumapit
Parang isang panaginip. Ayokong magising...

I remember nung bagong dating pa lang siya. Doon ako naniwala sa love at first sight. Pero mas lumalim nang di sinasadyang mahalikan niya ako. I think we just fall in love at first kiss.

Ngunit nasaan ka na? Ako ay mahal ko pa ba?

"Tapusin na natin 'to Tyler. Ayoko na. Let's end this relationship. Ayoko na mapasama ka dahil sa akin. Ayoko na Tyler. Itigil na natin 'to." She gave up. Hindi siya lumaban. Gusto ko magalit but when it all comes to her I can't.

Parang kahapon lang. Magkasama lang
Magkayakap sa ulan.
Parang kahapon lang magkasama lang. Wala na ang lahat.

"Hindi. Na. Kita. Mahal." That words broke me into pieces. Alam ko na ginawa lang niya 'yun for me. But I can't imagine my life marrying a woman that I don't love.

At naalala nung tayo pang dal'wa palaging masaya walang problema.
Naiisip yakap mo't halik sana'y bumalik.

Thank you Tyler. My boyfriend. Thank you for coming to my life. Walang ganito kung hindi dahil sayo. Salamat kasi ikaw ang naging boyfriend ko. Ikaw ang taong minahal ko nang sobra at ikaw lang ang taong mamahalin ko pa." And then she gave me a soft smack.

Everything flashe back. Every memories we had. Every moments we've been through.

Ngunit nasaan ka? Ako'y mahal mo pa ba?

Parang kahapon lang magkasama lang magkayakap sa ulan.
Parang kahapon lang magkasama lang. Wala na ang lahat.

Past and it will remain as past. Lahat ay alaala na lang. I miss you Chloe...

!!!!!

Hi readers. Sa mga nanonood nang vlogs:

Jalisa Duc'z