TÝM || NisBar

OPEN ONESELF

Herkese selamm, uzun süredir toktum, tam dönüş yaptım artık buradayımm. Sizinle artık paragraf aralarında sohbet de edebileceğimm. Özlemiştim burayı, umarım siz de beni özlemişsinizdir, hazırsanız başlayalıığğmm.❣

----------

Barış ''milli takım mı...nisa istediğin şey oldu farkında mısın??....Nisaaa..Nisa kendine gel''

Ama Nisa dalmıştı. Gerçekliğine inanamıyordu ki yaşadıklarının. Gözlerini kapattı. Daha küçücük çocukken milli takım formasını giyip evin içinde dolaştığı zamanlar geldi aklına. O küçük kız için yapmıştı, onun için çabalamış ve hayallerine ulaşmıştı sonunda. 

Barışın dürtmesiyle kendine geldi ''beni milli takım mı aradı az önce''

Barış gülümsedi ''evet güzelim, aradılar''

Nisa çığlık atıp barışın boynuna atladı ''BENi...MİLLİ....TAKIMDAN....ARADILAAAR''

Barış da çoktan ayağa kalkmış nisaya sarılırken kahkaha atmaya başlamıştı bile.

O sırada berkanla hatice koşarak odaya daldılar, berkanın elinde vazo vardı.

Berkan ''nerde hani nerde''

Barış berkana döndü ''ne nerde beko''

''Hırsız babako, ondan bağırmıyo musunuz''

Barış tekrar gülmeye başladı ''vazoyla mı etkisiz hale getiricektin hırsızı''

Berkan anlayamamış uykulu gözlerle etrafı süzüyordu hala. ''Nerde kaçtı mı''

Barış ''oğlum hırsız falan yok ya...karnıma ağrı girdi gülmekten''

Berkan ''ne bağırıyosunuz oğlum o zaman?''

Barış nisaya baktı. Bu haberi arkadaşlarına nisa vermeliydi. Nisa da anlamıştı, berkan ve haticeye döndü. ''şey az önce telefonum çaldı ve....MİLLİ TAKIMDAN ARADILAR''

Hatice duyduğu şeyi idrak edince çığlık atıp nisanın boynuna atladı.

Berkan ''ciddi mi lan babako. Çok sevindim abi'' berkan da yaklaşıp sarıldı. Barış da dayanamayıp sarılınca dördü koca bir sevgi yumağı olmuşlardı.

Berkan "ee o zaman size şöyle bool soğanlı bi babako menemeni, parmaklarınızı yiyeceksiniz. Ama en çok nisoma, bugün onun günü. Enerjii baba enerjii"

Bugün gerçekten Nisanın günüydü. Bu mutluluğun tarifi yoktu, olamazdı. Muazzam bir adımdı bu onun için, gözleri parıldıyordu, hayat yeni bir anlam kazanmıştı sanki. Arkadaşlarının gözlerine baktı, hepsinin gözleri içtenlikle gülüyordu ona, o havaalanında uçaktan korkarak, bilinmezliklerle inen kız mükemmel bir aileye sahip olmuştu, güzel bir hayat kurmuştu. Gülümseyerek konuşmaya başladı. "Yanımda olduğunuz için çok şanslıyım, teşekkür ederim hepinize"

Hatice "ya bebeğim, tabii ki yanındayız. Hadi duygusallaşmadan karnımızı doyuralım."

"Ee hadi o zamann"

Dördü birlikte mutfağa indiler ve elbirliğiyle sofrayı hazırlamaya başladılar. Nisa çayı demliyor, barış menemen için biberleri doğruyor, beko da menemeni için soğanları kavuruyordu. Ee hatice de organizasyon işindeydi tabii.

Berkan masayı kurduktan sonra ellerini beline koyup masayı şöyle bir süzdü. "Eeh babakolarım helal olsun be. Çok iyi oldu."

"Valla bence de. Ellerine sağlık beko." dedi nisa ağzına bir dilim salatalık atarken. "Hadi başlayalım çok açımm"