ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΊΣΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΆ ΣΟΥ

Κεφάλαιο 3 : ASIM PREM RATAN PATAP SINGH

ΛΟΥΣΙΑΣ POV

Τρώω. Προσπαθώ να απολαύσω αυτές τις υπέροχες γεύσεις.
- βλέπω πως τιμήσατε το φαγητό.,μου λέει ο Κριστόφ.
Σταματάω και τον κοιτάζω.
- Η αλήθεια είναι πως πεινούσα και....
- Ο  Βασιλιάς Ασιμ Πρέμ Ρατάν Πατάπ Σινγκ!,αναγκελει ο ειδικός για αυτή την δουλειά.
Μπαίνει μέσα στην αίθουσα μας κοιτάζει καθώς έχουμε όλοι σηκωθεί από σεβασμό.
Κάθεται και καθόμαστε και εμείς.
Η αλήθεια είναι πως είναι πανέμορφος. Δυσκολεύομαι να πάρω τα μάτια μου από πάνω του.  Η λέξη όμορφος δύσκολα περιγράφει το πόσο ωραίος είναι.
- Θέλω να σας ευχαριστήσω που είστε όλοι εδώ για τις ετοιμασίες του γάμου της αδελφής μου.,μας λέει.
Πιάνω το κρασί μου και πίνω λίγο.
Τα μάτια του ξαφνικά πέφτουν επάνω μου. Με κοιτάζει για κάποια δευτερόλεπτα. Αισθάνομαι πως χάνεται η ανάσα μου.
Ο Κριστόφ με σκουνταει διακριτικά.
- Τι ...., κοιτάω γύρω μου και όλοι με κοιτάζουν. Φαίνεται πως διέκοψα τον λόγο του.
- Δεν πίνει κανείς πριν τελειώσω την ομιλία μου.,μου απευθύνει τον λόγο.
- Ορίστε?,τον ρωτάω.
- Δεν διαβάσατε τους κανόνες?,με ρωτάει.
- Φυσικά και όχι! Κάνεις δεν μου επέβαλε κάτι τέτοιο.,του απαντάω ήρεμη.
- Η αγένεια σας δεν έχει όρια.,μου λέει.
- Όχι ! Κάνετε λάθος. Εσείς είστε ο αγενής. Μας θυμηθηκατε τώρα και με ένα απλό ευχαριστώ νομίζατε πως σας είμαστε ευγνώμων.,του λέω.
- Αν δεν θέλατε ας μην ερψοσασταν.,μου απαντάει.
Όλα τα βλέμματα είναι επάνω μας.
- Είστε ανεδεις. Δεν θα ερχόμουν αλλά το προτοκολλο είναι προτοκολλο και μας επιβάλλει όλους να δεχόμαστε την πρόσκληση για την διατήρηση της φιλίας των κρατών. Δεν το έχετε διαβάσει αυτό μεγαλειότατε ή θέλετε να σας στείλω αντίγραφο να το μελετήσετε?,τον ρωτάω.
Ξεροβηχει και φαίνεται πολύ θυμωμένος.
Σηκώνομαι από την καρέκλα.
- Μου επιτρέπεται., λέω για να φύγω.
- Όχι ,δεν σου επιτρέπω. Θα κάτσεις να φάμε όλοι.,μου λέει.
- Εμένα δεν με διατάζει κάνεις. Από πού πηγάζει η άνεση και η σιγουριά σας?,τον ρωτάω.
- Από εκεί που πηγάζει και η αλλαζονια σας .,μου λέει.
- Σας απαγορεύω να μιλάτε για εμένα.,του λέω.
-Και εγώ σας το απαγορεύω αυτό. Υποθέτω πως τώρα που απαγορευσαμε ο ένας στον άλλο θα καθίσετε επιτέλους να φάμε γιατί μας έχετε ξοδέψει πολύτιμο χρόνο.
Κοιτάζω τους ανθρώπους τριγύρω μου που έχουν μείνει να με κοιτάζουν και τελικά κάθομαι.
- Σοφή επιλογή.,μου απαντάει ο Βασιλιάς.
- Μην το παίρνεται επάνω σας. Δεν καταφέρατε απόλυτης τίποτα. ,του λέω.
Όταν τον κοιτάζω ξανά διακρίνω ένα ίχνος χαμόγελου. Αν συνεχιστεί έτσι με βλέπω να φεύγω με τα ποδιά. Αυτός ο άνθρωπος είναι ο ορισμός του κακού ,αυταχιρκου και αλλαζονα. Δεν ξέρω από πού αντλεί τα δικαιώματα του να φέρετε έτσι αλλά σε εμένα δεν θα πιάσει ο τρόπος του.
- Το ξέρω μικρή.,μου απαντάει για να με ειρωνευτεί.
- Με λένε Λουσία.,του απαντάω αυταρχικά.
Με κοιτάζει με χαμόγελο γεμάτο ειρωνεία.
- Θύμισε μου κάτι. Πότε σε ρώτησα?,με ρωτάει.
Χαμογελάω.
- Για να μην με ξανά απικαλεσετε μικρή σας τόνισα το όνομα μου. Δεν με ενδιαφέρει καν να σας συστήσω το εαυτό μου.,του λέω και τρώω προκλητικά μια μπουκιά.
Επιλεγεί να με αγνοήσει και το ίδιο κάνω και εγώ. Όλο το υπόλοιπο του δείπνου με αγνοούσε και εγώ μιλούσα με οποιονδήποτε άλλο πλην του βασιλιά.
- Αύριο θα θέλατε να με συνοδευσετε σε έναν περίπατο?,με ρωτάει ο Κριστόφ.
Σκουπίζω με ένα πανί το στόμα μου και του χαμογελάω.
- Φυσικά. Σε ευχαριστώ για την πρόσκληση.,του λέω.
- Ο τρόπος που του μίλησες ήταν αξιοθαύμαστος. Πρώτη φορά του μιλάει κάποιος έτσι.,μου δηλώνει ο Κριστόφ.
Τον κοιτάζω για λίγο ώστε να επεξεργαστώ αυτό που μόλις μου είπε.
- Αλήθεια?
- Ναι και όμως. Μην του δίνεις σημασία. Δεν ενδιαφερετε για τίποτα πλην από τα εγώ του.,μου λέει.
- Πρίγκιπα Κριστόφ! Πώς πάνε τα πράγματα στην Ρωσία?,τον ρωτάει ο Βασιλιάς.
- Θαυμάσια!, επιλέγει καλή λέξη ο Κριστόφ.
Το βλέμμα του βασιλιά πέφτει και πάλι επάνω μου και αισθάνομαι σαν να καίγομαι ολόκληρη. Ίσως φταίνε τα νεύρα μου απέναντι του.
Ακόμα κοιταζόμαστε. Κάποιος πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα. Παίρνω το βλέμμα μου , αν και με δυσκολία , πρώτη.