ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΊΣΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΆ ΣΟΥ

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 11: Shoot me!

Λουσία POV

Ξυπνάω το πρωί από έναν δυνατό θόρυβο.
- Συγνώμη δεσποινίς!,μου λέει η βοηθός μου που της έπεσε ένα από τα ποτήρια που μετέφερε.
- Δεν πειράζει !,της απαντάω.
Σηκώνομαι γρήγορα και πηγαίνω προς το μέρος της.
- Να σας βοηθήσω.,της λέω.
- Ω....μα .....όχι δεν θα έπρεπε.,μου λέει εκείνη κάπως αναστατωμένη.
- Μα επιμένω!,της λέω και σκύβω αρχίζοντας να μαζεύω.
Το ίδιο κάνει και εκείνη.
Ευτυχώς που ξύπνησα για λίγο τα ξημερώματα και φόρεσα το νυχτικό μου.
Αφού τα μαζεύουμε πηγαίνω στο μπάνιο.
Μόλις βγαίνω τυλίγομαι με την πετσέτα και πηγαίνω στο δωμάτιο. Πάνω στο κρεβάτι υπάρχει ένα υπέροχο φόρεμα.
Η βοηθός μου γυρίζει και με κοιτάζει χαμογελώντας.
- Φαίνεται πως έχετε ένα δώρο.,μου λέει. Την πλησιάζω και εκείνη σηκώνει το φόρεμα και μου το δείχνει.
- είναι δικό σας.,μου λέει.
- Μα από ποιον είναι....
Και τότε καταλαβαίνω πως είναι από τον Ασίμ. Ποιος άλλος θα μου επερνε ένα καινούργιο φόρεμα που πάνω από όλα θα γνώριζε το μέγεθος μου?
Μόνο ο Ασίμ.
Όπως είμαι βγαίνω στο διάδρομο.
- Πριγκίπισσα δεν .....
Δεν με προλαβαίνουν όμως. Με γρήγορα βήματα πηγαίνω στο δωμάτιο του Ασίμ.
- Θέλω να μιλήσω στον βασιλιά.,λέω στον φρουρό.
- Φυσικά! ,μου λέει ο φρουρός του ανοίγοντας την πόρτα σε εμένα. Μάλλον ο Ασίμ ήξερε πως θα πήγαινα.

Μπαίνω στο δωμάτιο και κλείνω την πόρτα πίσω μου.
- Ασίμ.....
Και τότε τον βλέπω να κάθετε στον καναπέ πίνοντας ποτό και να με κοιτάζει.
- Είσαι πανέμορφη σήμερα!,μου λέει και τότε συνειδητοποιώ πως ήρθα με το νυχτικό μου.
- Εγώ .....δεν....δεν είναι αυτί το θέμα. Γιατί μου αγοράσατε φόρεμα? ,τον ρωτάω ευθέως.
- Γιατι έτσι ήθελα!,μου λέει και σηκώνεται από εκεί όπου καθόταν.
- Γιατί θύμωσες Λουσία?,με ρωτάει.
- Γιατί.... έτσι θέλω!,του απαντάω και εγώ.
Εκείνος με πλησιάζει και με σπρώχνει επάνω στην πόρτα. Η πλάτη μου ακουμπάει στο κρύο ξύλο κάνοντας με να ανατριχιασω.
Ο Ασίμ με κοιτάζει με πάθος και εγώ δεν ξέρω τι να κάνω.
Πάθος.....
Μήπως τελικά αυτό μας φέρνει κοντά?
Δεν ήξερα ότι υπήρχε ώσπου τον γνώρισα.
- Σκέφτηκες τι θέλεις να κάνω σήμερα για εσένα?,με ρωτάει.
κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου.
- Εγώ σου προτείνω να τον σκεφτείς σύντομα μου ψυθιριζει.
- Άφησε με να φύγω.,του ζητάω.
- Γιατί να το κάνω?,με ρωτάει.
- Γιατί θα φωνάξω!,του απαντάω.
- Με φοβάσαι?
- Ω,μα δεν θα μπορούσα!
- Επομένως?
- Δεν πρέπει να είμαι έτσι εδώ στο δωμάτιο σου.,του λέω.
Το χέρι του κατηφορίζει από το δικό μου στο μπούτι μου. Εκεί βρίσκει την άκρη του νυχτικου και μπαίνει από κάτω πηγαίνοντας στην ευαίσθητη περιοχή μου.
Κλείνω τα μάτια μου στο υπέροχο άγγιγμα του Ασίμ.
- Τι χρειάζεσαι Λουσία?,με ρωτάει.
- Εσένα!,του λέω και χωρίς δεύτερη σκέψη τον φιλάω παθιασμένα. Γυρίζει και ακουμπάει αυτός επάνω στην πόρτα και έπειτα με σηκώνει στην αγκαλιά του. Τα πόδια μου τυλίγονται γύρω του και εκείνος με πηγαίνει κατευθείαν στο κρεβάτι του.
Του ξεκουμπώνω τα κουμπιά από το πουκάμισο και εκείνος μου βγάζει το νυχτικό και το πετάει κάτω.
Μένω απροκάλυπτα γυμνή μπροστά του αλλά δεν με ενοχλεί καθόλου.
Μου αρέσει ο τρόπος που με κάνει να νιώθω μαζί του.
- Είσαι τόσο όμορφη! ,μου λέει καθώς με φιλάει στα χείλη. Τα χέρια του ακουμπούν όλο μου το σώμα κά σταματάνε ανάμεσα στο σημείο όπου τα πόδια μου ενώνονται.
Με το δάχτυλο του παίζει με την γυναικεία φύση μου κάνοντας με να ρίξω το κεφάλι μου προς τα πίσω και να αφεθω στο άγγιγμα του.
Με τρίβει τόσο έντονα και γρήγορα που τελειώνω στα δάχτυλα του. Όταν συνερχομαι ξεκουμπώνω το παντελόνι του και εκείνος χαμογελώντας μου πονηρά σηκώνεται από το κρεβάτι και το κατεβάζει. Στην συνέχεια ξανά έρχεται σε εμένα και ανεβαίνει επάνω μου. Μου ανοίγει τα πόδια απαλά και τοποθετεί το σώμα του ανάμεσα τους.
- Πες μου πως το θες και εσύ!,μου λέει καθώς με φιλάει στον λαιμό κατεβαίνοντας προς το στήθος μου.
Με τα δάχτυλα μου πιάνω το σεντόνι και το σφίγγω.
- Ναι....το θέλω πολύ .... τώρα! Σε θέλω τώρα.,του λέω επιτακτικά. Τον νιώθω να χαμογελάει δαγκώνοντας απαλά την ρώγα μου.
Με κοιτάζει την στιγμή που εισχωρεί μέσα μου.
- Ω! Θεέ μου!,αναφωνω από το πάθος. Μπαίνει αργά μέσα μου και με κοιτάζει.
- Σε πονάω?,με ρωτάει.
Τα χέρια του μου χαϊδεύουν το πρόσωπο.
- Είμαι καλά!,του λέω.
- Υπάρχει πιθανότητα να πονέσεις και εγώ δεν θα ήθελα να σε πονέσω. Οπότε για κάθε ενδεχόμενο αν πονέσεις σταμάτησε με.....
- Σταμάτα Ασίμ.,του λέω. Στο βλέμμα του ζωγραφίζεται η απορία.
- Τι είναι τώρα?,με ρωτάει.
- Σταμάτα να μιλάς! Σε θέλω τώρα!,του λέω.
Εκείνος μου χαρίζει το πιο όμορφο και σέξι χαμόγελο καθώς μπαίνει μέσα μου πιο βαθιά. Όταν πλέον έχω συνηθίσει αρχίζω να κουνιέμαι και εγώ και να το απολαμβάνω.
- Ναι, Ασίμ! Πιο γρήγορα!,του λέω.
Οι κινήσεις του γίνονται άγριες και κτητικές σε κάθε φιλί υπάρχει η προσμονή και η απόγνωση. Τον θέλω τόσο πολύ που έχω χάσει κάθε ιδέα για το τι είναι έρωτας, μίσος και πάθος. Όλα μαζί τα βρήκα στον Ασίμ.
- Πως είσαι?,με ρωτάει.
- Τέλεια!
Του απαντάω λίγο πριν τελειώσω και εκείνος απομακρύνεται λίγο πριν τελειώσει.
Ξαπλώνω δίπλα του και εκείνος με σκεπάζει με ένα σεντόνι.
Με τραβάει απαλά στην αγκαλιά του και με φιλάει ψηλά στο κεφάλι.
- Δεν περίμενα πως .... ξέρεις εγώ και εσύ....,του λέω αλλά σταματάω για να βρω τις σωστές λέξεις.
- Μην τολμήσεις να αναιρέσεις όλα όσα έγιναν!,μου λέει ο Ασίμ.
Τον κοιτάζω. Αυτός ο άντρας πρέπει να είναι πολύ πληγωμένος για να μου λέει πως δεν θέλει να πάρω πίσω την μοναδική στιγμή μου μαζί του.
- Λουσία?
- Δεν θα το κάνω! Μου άρεσε πάρα πολύ! ,του απαντάω και κουρνιάζω στην αγκαλιά του. Ξέρω πως όλο αυτό που έγινε είναι ανεπίτρεπτο. Δεν υπάρχει κάτι που να μας ενώνει εκτός από το πάθος. Είμαστε αντίθετοι. Εξάλλου γιατί να δεχόταν εμένα στην ζωή του όταν θα μπορούσε να έχει όποια θέλει την στιγμή που την θέλει.
Σηκώνομαι απότομα από την αγκαλιά του.
- Θεέ μου! Ασίμ! Πρέπει να φύγω. Η βοηθός μου θα έχει ψυλιαστει πως κάτι μου έχει συμβεί.,του λέω.
- Ε ,και?,με ρωτάει.
- Δεν πρέπει. Είμαι πριγκίπισσα.,του θυμίζω.
Εκείνος χαμογελάει.
- Και εγώ βασιλιάς!,μου απαντάει.
- Δεν είναι το ίδιο. Πρέπει να δείχνω σεβαστή. Αν μάθουν ότι....θα .... ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω., λέω .
Ο Ασίμ σηκώνεται και με πλησιάζει.
- Μην γίνεσαι υπερβολική . Είμαι εγώ εδώ και δεν θα πάθεις τίποτα.,μου εξηγεί.
Με τραβάει και με φιλάει στα χείλη.
- Με τον έναν ή το άλλον τρόπο πρέπει αν φύγω.,του λέω.
Ντύνομαι και την στιγμή που πάω στην πόρτα ο Ασίμ λέει το όνομα μου.
- Τι?,τον ρωτάω.
- Είσαι πανέμορφη!,μου λέει πριν βγω από εκεί.

Είμαι τόσο χαρούμενη. Τόσο ευτυχισμένη που ανυπομονώ να τον ξαναδώ.

Αυτό ήταν το κεφάλαιο μας για σήμερα!!!. Ελπίζω να σας άρεσε!!!
Αν σας άρεσε πατήστε αστεράκι και αφήστε το σχόλιο σας!!!📝
Ευχαριστώ πολύ!!!
📖❤️📖❤️📖❤️📖