21

125 26 6
                                    

#WTCSA12
An angel killed my Mom.

Carmela

"Akala ko alagad siya ni San Pedro." Sabi ng katabi ko.

Yes. We all thought that she is. Lahat kami nag aakalang anghel siya nang grupo. But no. We are all wrong. She isn't. The fact that she is smiling at us right now, no trace of guilt in her eyes.

"Hey guys! Nahanap niyo ang Mama ni-- OMG!" Narinig ko ang pagsinghap ni Jc mula sa likod. Kasabay din nang pagsinghap ng iilan sa amin.

The person you thought that will never  commit a crime is in front of us right now. Holding a kitchen knife covered with blood.

This is too unexpected. One day she was abducted but right now she is the one is killing our friends all this time! She made us believe about Art even though she is dead. She made us believe about her wisdom words and all. She was our comfort but not now.

"Deborah." Bulong ni Alex.

Yes. Deborah Cabaya. Holding a kitchen knife, standing straight, smiling at us and beside her is my mom sitting in a chair made of wood, tied up. She was brutally killed by Deborah!

"Why?" I ask.

Looking at her eyes I can't see any traces of regretting killing mom.

"Why?" She ask and look straight into my eyes.

Her expression suddenly changed. He was furios, angry and possibly could kill again.

"Don't worry. I won't kill you. I don't kill my friends." She said then ssmiled again.

"Then can you please explain what it is we seeing right now?" Ma awtoridad na tanong ni Jed.

"You knew Jed. You knew." Sabi nito at binitawan ang kitchen knife dahilan para umalingawngaw ang pagtama ng kutsilyo sa tiles.

Napaatras ako nang isang hakbang nang humakbang si Deb nang isa. Napahawak si Avair at Alex sa magkabilang kamay ko kaya napatigil ako sa paglalakad.

"Believe what you all want to believe and do not believe what others want you believe." She paused for a moment and look all at us.

"I am not the one who killed our friends. If you want me to explain then I'll explain if you don't want to because you already suspected me as a killer then I won't explain. You all choose."

Nakita kong umiling lahat ng kaibigan namin. They don't want to listen about Deborah's side.

There is a part of me telling me to listen to Deb's explanation but the other side told me not too because she killed my Mom.

But why don't I feel any emotions towards my Mom? Why don't I feel any sadness, melancholy or sorrow towards her? I should be crying right now but no I'm not

I shook my head and Deborah just smiled at me.

Fooling myself over and over again I feel sad for Deborah instead of my Mom. Deb killed my Mom. My friend killed my Mom.

"Good Job Deborah."

Natigil kaming lahat at napalingon dahil sa boses na nanggagaling sa likod namin. It was Queen!

"What do you mean good job?" Kunot noong tanong ni Chandria.

"Nothing. Arrest her Mikee. She just a violated a law and a commandment from God." Nakangiting tugon ni Queen.

Aalis na sana muli ito pero bago pa siya lumabas ay binigyan niya pa ako ng panghuling tingin.

Nakita ko ang pagbuntong hininga ni Jed at agad na pinosasan si Deborah. We just caught a killer but why I am not happy about it?

"Can I say something?" Pagpaalam ni Deb kay Jed kaya agad naman siyang tinanguan.

"You all will thank me for killing Carmela's Mom.. Even the killer will thank me." Nakangising saad nito at tuluyan na siyang napalabas ni Jed.

"Carmela. Are you okay?" Tanong ni Sunshine at agad na lumapit sa akin.

I let out a long sigh and nod.

"Carmela. Kung may problema ka sabihin mo sa amin ha?" Sabi ni Luke at tinapik ang balikat ko.

"Hey! Am I late?" Napatingin naman kaming lahat sa pintuan at nakita namin si Rhona pawis na pawis at habol habol ang hininga niya. She ran I guess.

"Na- recieve ko ang text ni Carmela. What happened?" Kunot noong tanong nito na may pag-alala.

"Deborah killed Carmela's Mom." Sagot ni Asher at agad namang napatakip ng bibig si Rhona dahil sa gulat.

"Siguro madaliin na natin ang pagpunta sa safe house ko sa Baguio. We are all not safe here." Seryosong saad ni Rhona kaya napahigpit ang hawak nina Avair at Alex sa braso ko. Oh yeah hindi pa pala nila kinalas ang pagkahawak nila.

"When?" Tanong ni Raymundo.

"Tommorow. 7:30 A.M." Sagot ni Rhona and with that nakarinig kami ng umalingawngaw na sirena ng ambulansiya sa labas ng bahay.

Yeah. Right. Muntik ko nang makalimutan na nandito pa pala ang katawan ni Mama.

Pumasok ang investigators at ang mga Medic. Kinuha nila ang katawan ni Mama and the investigators ask us some questions.

"Tommorow. Okay?" Sabi ni Rhona at lumabas na nang bahay.

"Mauuna na kami Carmela!" Paalam nina Alex at Luke at sabay na lumabas. May something silang dalawa.

"Gusto mo bang samahan kita dito?" Tanong ni Sunshine kaya agad naman akong umiling at humindi.

Hindi ako sanay na may kasama akong lalaki sa bahay even if it is my opportunity na makasama siya it's a no.

"Magiging maayos ka lang ba Carmela?" Tanong ni Cassandra kaya agad naman akong tumango.

"I would've love to hear Deborah's explanation. But you just said no." Tiim-bagang sabi ni Cherry at sumabay kina Cassandra at Arielle palabas.

"Aalis na kami Carmela. Mag iingat ka dito." Paalam nina Raymundo at sabay silang lahat na lumabas ng bahay.

Napatingin naman ako sa kusina at may bakas pa nang dugo ang sahig at iilang bahagi ng kusina.

Tommorrow  we will leave this place for good. I think.

©softieparanoia

When The Clock Strikes at 12✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon