Countryhumans ~ One Shoty - Zakończone

„Coś nowego" Austro-Węgry x Cesarstwo Niemieckie

Zamówienie od HarperGalaxy_Wolf

❦Lemon❦

Pov Austro-Węgier

Dzień zapowiadał się jak każdy inny, ja jednak w duchu czułem, że będzie inaczej. Coś mi o tym podpowiadało.  Mimo wszystko starałem się nie zaprzątać sobie tym głowy. Skupiony na przygotowywaniu posiłku nie zauważyłem, kiedy do domu wszedł Cesarstwo Niemieckie. Musiałem uważać na posiłek. Poraz pierwszy przyrządzałem polędwiczki z indyka na ostro. Nie chciałem by coś poszło nie tak, ponieważ obiad zdecydowanie smakuje lepiej gdy nie jest spalony lub zbyt doprawiony. Wiadomym było, że mężczyzna nie przepadał za chwilami, gdy moja uwaga była skupiona na czymś innym niż na jego osobie. Polędwiczki maczały się w mleku, a ja przygotowałem mąkę i proszek do pieczenia. Wymieszałem je razem i sięgnąłem po polędwiczki. Włożyłem je do środka i zamknąłem. Zacząłem nimi trząść by dobrze się opanierowały. Po skończeniu sięgnąłem po patelnię do górnej szafki. Mruknąłem pod nosem, gdy nie mogłem jej dosięgnąć. Zrezygnowany zaprzestałem prób i odwróciłem się z zamiarem udania się po krzesło. Zdziwiłem się, gdy wpadłem na Cesarstwo, który stał za mną. Złapał mnie w swoje objęcia na wszelki wypadek.

- Cesarstwo. Już wróciłeś? - spytałem zaskoczony. Mężczyzna zmarszczył brwi. Widać było, że nie był zadowolony.

- Coś się stało? - spytałem opierając dłonie na jego torsie. Nie odpowiedział, co mnie  zaniepokoiło. - Kochanie?

- Co robisz? - spytał spoglądając za mnie.

- Polędwiczki z indyka na ostro. - odparłem trochę niepewnie. - Za około 20 minut będą gotowe. - dodałem. Mężczyzna mruknął coś pod nosem i pochylił się. Przymknąłem oczy zaniepokojony. Mimo iż jesteśmy już że sobą bardzo długo, to ja ciągle nie przywykłem do jego specyficznego charakteru.

- Obiad nie mógłby poczekać ? - szepnął mi do ucha. Odruchowo zadrżałem.

- To zajmie tylko chwilkę. Nie jesteś głodny?  - spytałem. On odsłonił moje ramię i ugryzł mnie w nie. Zarumieniłem się i jęknąłem cicho.

- Cesarstwo... - szepnąłem, gdyż nie byłem w stanie odezwać się głośniej. On mruknął cicho i znów ugryzł moje ramię. Następnie pocałował to miejsce i spojrzał w moje oczy.

(Wiem, że AW jest ukazywany na wszelkie sposoby. Czasem na oczach na opaski, oczu wogóle nie posiada. Tutaj postanowiłam, że będzie on je zakrywał w miejscach publicznych, z powodu heterochromi, której się wstydzi ~aut)

- Nie chcę jeść. - mruknął. - Chcę ciebie. - odparł. Zorientowałem się co ma na myśli.

- Mój drogi. - zacząłem poważniejszym tonem. - Powinniśmy najpierw zjeść. - odparłem. Widziałem, że był gotów rozpocząć dyskusję. Tym razem nie miałem zamiaru odpuszczać i grzecznie mu się podporządkować. Zawsze kończyło się tak samo. On wykrywał i czuł ogromną satysfakcję, a ja znajdowałem się na przegranej pozycji. Jednak tym razem nie miałem zamiaru ulegać.

- Nawet nie rozpoczynaj. Wiem co planujesz. Jeżeli tak bardzo tego chcesz to bądź łaskaw pomóc mi w obiedzie. Wtedy będzie szybciej. Nie wiem jak ty, ale ja potrzebuję jedzenia i wartości odżywczych do normalnego funkcjonowania. Nie mam ochoty znów być półprzytomny, gdy ty sobie ułożysz. - odparłem stanowczo. Cesarstwo zamrugał kilkakrotnie i wyprostował się.

Pov Cesarstwo Niemieckie

Byłem zaskoczony reakcją Austro-Węgier. Po jego tonie zrozumiałem, że mówi poważnie dlatego postanowiłem choć raz ustąpić.