Wind of Broken Souls (Isla Vagues Series #2)

Kabanata 12

Kabanata 12:
Graduation

Hindi pa rin ako nakakabawi sa nangyari. I can't properly breathe. My tummy is stirring as I recall what happened. Iyong paglapat ng labi ko sa pisngi niya. Hindi naman iyon matagal at tanging tatlong segundo lamang ang tinagal pero ang epekto noon sa akin ay parang mas sobra pa ang nagawa ko.

Nakatalikod ako sa kanya kaya hindi ko makita ang ekspresyon niya. I just heard him muttering something that I can't heard clearly. Nag-iinit pa rin ang pisngi ko at para mapawi iyon ay lumubog ako sa tubig. I can't take the embarassment anymore. I took a deep breath before I plunge my whole body in the water.

I closed my eyes as my face embraced by the water. The heat in my cheeks subside. I can't even turn my head to my back. Hindi ko pa magagawang tignan si Lucian. Hindi ko alam kung anong ginagawa niya dahil lumangoy ako at tumingin sa ilang mga corals na naroon. May nakita pa akong ilang mga isda na sumabay sa akin sa paglangoy.

My mouth parted when I saw a group of shrimps and some big fishes beside me. So this ocean is rich in different sea creatures huh. Ang iba ay sumabay pa sa akin sa paglangoy. Habang ang iba ay natakot at nagtago sa mga corals. Hinawakan ko pa ang ilang corals na naroon.

Natutuwa ako sa mga isda na lumalangoy kasabay ko. Para bang nililibot at sinasamahan ako sa teritoryo nila. Nalibang ako sa pagtingin roon sa ilalim. Umahon ako ng maramdaman na mauubusan na ako ng inipong hangin. I think that was the longest minutes I hold my breathe. Halos ilang minuto rin 'yon.

Sinigurado ko pa na hindi ko na makakasalubong muli si Lucian sa pag-ahon. My mouth immediately parted to catch air as my head escape on water. Hinilamos ko ang mukha at nakita ko si Lucian na mukhang kakaahon lang rin. He messed his hair and some water from it are dripping down to his bare shoulder and chest.

Muli akong napalunok. Parang gusto ko na lang uminom ng tubig dagat para pawiin lang ang panunuyo ng lalamunan ko. Binuksan niya ang mga mata at nagtama ang tingin namin. My chest heaved. Naglalaro muli ang mga paru-paro sa tiyan ko.

Hindi na yata sapat ang lamig ng tubig para pakalmahin ang sistema kong nagsisimula ng magwala ngayon. His jaw clenched suddenly and darkness on his eyes doubled and intensifies. He swim towards me.

Akma pa lang akong mag-iisip kung ano ang nagawa ko at ganoon ang reaksiyon niya pero hindi niya na ako hinayaan dahil nablanko ang utak ko ng huminto siya sa harap ko.

"Are you really tormenting me, Hyacinth?" he said sternly and I frown on his question.

"A-Ano?" iniwan na ako ng kakayahan kong makapag-isip ng tama nang iangat niya ang kamay patungo sa kanan kong balikat.

Para akong napaso ng lumapat ang kamay niya sa braso ko. I look on what he's going to do at hiniling ko na lang na lumubog ng kusa sa tubig ng makita ang string ng pang-itaas kong suot na bikini na natanggal.

My eyes widen when I notice that the side part of my boobs are already showing. My cheeks flushed so bad on another embarassment. Salubong ang kilay niya. His jaw tenses as he get the two strings. Hindi ako makatingin sa kanya. Our distance is so close that I can't breathe.

I can't even feel any air between us. Para bang nilamon na iyon kung saan kasama ng kaluluwa ko. His eyes were hawk like. Hindi naman mahigpit at mahirap ang ginagawa niya sa pagbuhol ng string ng bikini ko pabalik sa balikat ko but some veins in his arms were protruding.

Para bang kinukuyom niya ang kamao kahit hindi naman. He looks so mad that I can't understand why? Dahil ba sa bikini ko na hindi ko napansin na napigtas pala.

Hindi ko alam kung ilang buhol ba ang ginawa niya. Sobrang seryoso niya iyong ginawa. Ramdam kong mahigpit iyon na kahit anong mangyari ay hindi na iyon muling matatanggal. Pakiramdam ko tuloy hindi ko na iyon mahuhubad.