Kabanata 21

14.5K 565 14
                                    

Kabanata 21:
Tradition

"Iiwan niyo talaga ako Mommy?" tanong ko nang sumilip sa kwarto at naabutan silang dalawa ni Dad na nagsisilid na ng mga damit sa mga luggages. Mommy raised her head and her eyes were soft already. She gestured me to come closer and I obliged.

Humakbang ako papalapit sa kanya at agad niyang hinawakan ang kamay ko.

"Kaya mo bang umalis at iwan si Lucian?" agad akong natigilan sa sinabi ni Mommy. We already talk about this. Pero kapag lagi niyang binabato ang tanong na iyon ay wala akong makapang sagot. I open my mouth but I can't speak. Muli ko iyong tinikom.

Mommy's eyes glistened like she knew what I'm thinking. Si Daddy ay nanood lang sa aming dalawa at pinagpatuloy ang ginagawa. Mommy heaved a sigh.

"Hyacinth it doesn't mean that you didn't care about me if you decided to stay here. Ang gusto ko nga ay dito ka lang, I don't want you to see me in my weakess state because I know you can take it. You have a strong personality like your father but you inherent from me being a softheartened."

"I want to be with your side before and after your operation..."

"I'll be fine with your Papa. Staying there won't take just a single month, it will be even a year Hyacinth. Isa pa, nag-aaral ka pa. I don't want to ruined your studies if you'll leave school suddenly. Puwede kang bumisita sa amin sa sembreak. You can bring Lucian." then she smiled at me. She caress the strands of my hair.

"Will you really be okay?" mahirap sa aking bitawan ang mga salitang iyon. Ayoko nang makipagtalo pa kay Mommy at pahabain ang usapan. Sa kondisyon niya ngayon kahit ang mahabang pag-uusap ay nagpapahingal na agad sa kanya. She needs to really take lighter activities.

Pinipigilan na nga namin talaga siyang magkikilos-kilos.

"I'll be okay, right Dad?" bumaling si Mommy kay Dad na para bang naghatak ng kasama para siguraduhin akong magiging maayos lang ang lahat.

"Are you doubting my capabilities Hyacinth? I can take care of your Mom there. I'll assure you that she's safe with me. I'll set my eyes to her on the whole time. Babantayan ko siya lagi kaya huwag ka nang mag-aalala."

"I know you can take care of Mom. I'm just afraid if she wants to do something and you will tolerate her and give in easily in her soft pleading voice." I said that make Dad's face distorded. Mahinang natawa si Mommy at napangiti rin ako roon.

"Okay, I'll stay here. But promise to me that you'll be strong so you can take the operation. Na makikita kitang mas malakas kapag bumisita ako roon, Mommy." sabi ko at ginawaran niya ng halik ang kamay ko.

"I will Hyacinth. I still need to witness a lot of your milestones. Papanoorin pa kitang ikasal at ihahatid ka pa namin sa altar." she said in her gentle voice and my heart swells.

"I'm so bless to have you both as my parents."

Tumayo na ako sa drafting table nang matapos na ang ginagawa kong plate. Bahagya ko pang inunat ang kamay at mga daliri. Diretsong tatlong oras ang ginugol ko sa pagguhit at bahagya akong nangalay roon. I craned my neck and bent my arm and feet a bit. Ang iba kong kaklase ay mukhang hindi pa tapos at natutulog. Mga nakadukwang sa kanya kanyang lamesa.

Inayos ko na ang gamit ko sa bag at nag-iingat na walang mahulog roon. Bahagya pa akong napaigtad nang may biglang bumagsak na T-square.

"Minus ten!"

"Minus fifteen kapag T-square ah!"

"Gago baka wala ng matira sa grade ko!" ani ng kaklase ko na nakahulog ng T-square. Humahalakhak ang iba roon.

Wind of Broken Souls (Isla Vagues Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon