Kabanata 34

17.6K 559 9
                                    

Kabanata 34:
Case

I was dumbfounded and surprised on what I heard from Mommy. I was out of my mind for a few agonizing moment as I heard the sobbed of my mother to the other line. I just tell her that I'm on my way home.

Pagkarinig ko noon ay mabilis kong sinabi kay Lucian. He immediately get my situation. Kaya nagkukumahog akong nagbihis para makaalis na kami. Lucian drive me to our house. Sa sobrang pagka pre-occupied ng utak ko sa pag-aalala kay Mommy, nakalimutan kong sabihin sa kanya ang address.

Pero nabalik lang ako sa wisyo ng huminto na kami sa bahay. I narrowed my eyes at him. He just look at me. Hindi ito ang oras para komprontahin siya tungkol roon. Kaya hindi na lang ako nagsalita at bumaba na kami agad dalawa.

"Do you want to go inside?" marahan kong tanong sa kanya. He's looking at me.

"If I'll be welcome." I frown.

"Of course you are! Why would you think you are not?"

"Your parents are probably mad at me. They are thinking that I hurt you when the news about Arianne and I wedding reach you." I didn't respond for seconds on it. Mataman lang na nakatitig sa akin si Lucian.

"I'll explained to them it's not true."

"Ako na ang magpapaliwanag Hyacinth. Handa ako sa magiging reaksiyon nila. I'm worrying about Tita. I don't want to risk her health. There's a tendency that I'll surprise her if she will see me with you. Lalo na ngayon na may matinding emosyon siyang nararamdaman." agad na nag-init ang puso ko sa sinabi ni Lucian. I was amuse that he's having that thought.

Akala ko ay kinakabahan siyang harapin sila Mommy pero iyon pala ang totoong dahilan. I couldn't find any flaws on Lucian. Kasi sa lahat na lang ng pagkakataon hindi niya ako nabigo sa lahat ng sinasabi niya. Lahat ng namumutawi sa labi niya, pinapahanga niya ako.

I walk towards him and I get his hands. I intertwined it with mine.

"You're not alone at explaining. Sasamahan kita. We're together at this."

"Hindi ako puwedeng magpakita sa Mommy mo ng basta basta."

"Kung ganoon ay ako muna ang unang haharap sa kanya. Dadahan dahanin ko ang pagsabi. Can you wait in the entrance for a while? Tatawagin na agad kita kapag naging maayos na."

"Alright. Waiting for minutes is nothing Hyacinth." he squeeze my hands and I smiled at him. Kagaya ng napagusapan ay iniwan ko muna siya sa entrada ng bahay. Binigyan pa ako ng nag-iintriga na tingin ng kasambahay ng may nakita akong lalaking kasama.

Nakakailang hakbang pa lang ako papalayo sa kanya ay hindi na agad ako nakatiis. I run back to him.

"What---" I halted his words by embracing him. Damn, I'm crazy! Bahagyang nagulat si Lucian sa ginawa ko pero humalakhak rin kalaunan.

"I thought you'll talk with your parents already. Ang bilis." pang-aasar niya. Rinig ko pa ang pagsinghap ng kasambahay sa ginawa ko. I glared at him and he tucked some strands of my hair in the side of my ears.

"Go now and talk to your parents. Your Mommy is waiting for you hmm." tumango ako roon.

"Okay, I'll be quick." paalam ko sa kanya. I kiss his cheeks and the maids cough. Hinarap ko sila at mabilis silang umayos.

"Pakibantayan po muna siya Manang, para sa akin." marahan kong sinabi sa kanya. Tumikhim siya bago sumagot.

"Sige h-hija. Boyfriend mo ba ang lalaki na iyon?"

"Fiance po." Manang jaw dropped. Hindi ko siya masisi sa matindi niyang gulat. I didn't brought a man here since we went in US, then I suddenly bring a man here at fiance ko na agad?

Wind of Broken Souls (Isla Vagues Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon