Kabanata 36

16.5K 555 36
                                    

Kabanata 36:
Anak

I sat up in a daze in one of the assigned seats in the mansion. I can't still speak. Hindi pa rin bumabalik ang wisyo ko sa nangyari. I know I didn't push her. She's the one who did it to herself but seeing the blood, realizing that she's pregnant, it has a possibility that she can lost the baby is making me to tremble in fear.

Hindi ako makapagsalita.

I am traumatized that I can't regained back my senses. Tulala lang ako roon habang patuloy pa ring kinakausap ni Lucian pero hindi ko siya magawang mapakinggan. I can't heard anything but Arianne's scream in pain as she lift up in to an stretcher and put inside the ambulance.

I suddenly paused and oblivious to everything.

"Hyacinth. Don't tremble. Don't be scared. You didn't do anything alright? Wala kang kasalanan." I didn't notice that my lips and fingers were shaking so bad.

I don't want to bring ruckus to Lolo's funeral but what happened is worst than making an uproar. Nagkagulo ang lahat ng tao na wala ng pumigil sa amin para makapasok sa mansiyon. Lalo na sa presensiya ni Lucian na narito at mga tauhan niya na nagkalat. Mas lalong walang nagtangka na pakialaman kami.

Tingin niya lang parang yuyuko na ang lahat ng narito. I know that the Gallardo clan is known as one of the wealthy family here in Isla Vagues but I know the Lazzarabal money is beyond what my clan has. No one can't fathom their wealth. Their family was private when it comes to it.

They just let the public knew some of their properties while the others are remained a mystery. They're a family of businessmen. They own a lot and different business not only in the country but overseas.

Pero may natitira pa silang ari-arian na hindi alam ng karamihan. Sa pagiging pribado nila at misteryoso ay kinatatakutan sila sa mundo kung saan naroon ang mga tao na nasa angat na estado.

Lucian wipe my tears and finally I regained my composure as I look at him.

"H-Hindi ko naman sinasadya L-Lucian." nabasag ang tinig ko. Another set of fresh tears strolled down my cheeks. Madilim ang mga mata niya at puno ng intensidad. Pero nanlalambot iyon habang nakatitig sa akin.

"You're innocent. Don't blame yourself because what happened is not your fault." marahan niyang sinabi habang inaalis ang hibla na tumatabing sa mukha ko.

"Pero m-may pananagutan pa rin ako sa nangyari? I provoke her to do that t-to me. P-Paano kung mawala iyong baby Lucian. H-Hindi kakayanin ng konsensiya ko." I said and my vision blurred.

"Shh. Everyone witness what happened. Hindi mo siya tinulak. Siya ang kumilos kaya napaupo siya. Walang sisihin sa nangyari dahil hindi mo siya sinaktan." aniya at hinaplos ang pisngi ko.

I'm crying so hard as waves of guilt is killing me. Nang hindi ako huminto sa pag-iyak ay yinakap niya ako ng mahigpit. I sobbed in his chest and he keeps giving my temple a soft kiss.

"P-Paano kung may mangyaring masama sa kanya?" humigpit ang pagkakahawak sa akin ni Lucian.

"Hindi ka malalagot. It's her own fault."

"The baby is innocent Lucian. Hindi ko man siya tinulak, hindi ko pa rin matatanggap kung mawawala siya."

"Why are you so concern to Arianne even she hurt you huh? They'll convict their self if they tried to file you a case. Subukan lang nila at parang sila rin mismo ang tumalon sa bangin." mariin niyang sinabi at puno ng kasiguraduhan. He caress my back as he continue to soothe me.

Nabasawan ang takot ko sa sinabi niya. My trembling also subside too.

"There's nothing to be scared Hyacinth. I'm here. I will save you. I always willing to do that to you. Kahit anong hirap pa o banta, sasagipin kita. Hindi mo kailangang matakot dahil narito lang ako sa tabi mo. Hindi ako mawawala." my sobbed stopped as the tightness of my chest loosened.

Wind of Broken Souls (Isla Vagues Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon