Wind of Broken Souls (Isla Vagues Series #2)

Kabanata 27

Kabanata 27:
Bull's-eye

When I open my eyes I was whimpering in a hammering pain in my head. My veins feels fucking throbbing. Malabo pa ang mata ko at kinukusot ko iyon para maging malinaw. I groaned as I feel how dry my throat is. Nasilaw ako sa pang-umagang sinag ng araw pero hindi iyon mainit.

I heard someone is snoring behind me. Nakilala kong si Molly nang unti-unting luminaw ang paningin ko. She's still in a deep slumber.

"Shit!" I cursed when I get up from the bed and my world spin. Nakapulupot sa akin ang braso ni Molly. Pikit na pikit ang mga mata niya at bahagya pang nakaawang ang labi. Siguradong mas malakas ang tama ng alak sa kanya kaysa sa akin. Sobra siyang lasing kagabi. Napangiwi pa ako ng maalala kung gaano siya sobrang magsuka.

Pero napahinto ako at marahas na napasinghap ng sumagi sa isip ko ang tagpo bago ako mawalan ng malay kagabi. Natutop ko ang labi at napahinto! I saw a man that carrying me and Molly towards our car. Iyon ang huling naaalala ko. Bukod roon ay malalabo na ang iba pa.

Akala ko ay iyon na ang huling tagpo ng buhay ko. I thought some asshole is trying to take advantage of our state. Mukhang mabait naman pala ang lalaki. But how does he know Molly's condo? Did he check her license?

I massage my temple and whimpered again. When I was stuck in the middle of the dance floor last night to find Molly, I saw... him. Pero siguro akong ilusyon lang iyon.

Imposible ko siyang makita. Why would I saw him in that bar? Seeing him in the third floor is an imagination only that formed in my mind.

That's complete hallucination! Sa sobrang kalasingan ay umabot ang isip ko sa kanya na nakikita ko na siya. Humilamos ako sa mukha. Damn, six years had passed and I'm still thinking of him? Everything between us was over. Malabo na mabuo muli ang dating koneksiyon na meron kami noon.

He choose a right thing to fix his life and I should deal with it even it fucking tortured me before. Pero hanggang ngayon pinapahirapan pa rin ako ng paghihiganti na pinili niya. The humor in my face died down. Mas lalo lang sumakit ang ulo ko.

"I hate you hangover!" sinubukan kong tumayo pero humawak sa side table para may umalalay sa akin. Nang may makapa akong tableta.

Nang buksan ko ang mga mata ay nakita ang isang gamot at bottled water. My forehead creased and I eyed Molly. Nagising ba siya kagabi at hinanda ito sa akin?

I don't have a strength anymore to think. Lima ang tableta na naroon. Gamot para sa hangover. I take the medicine and I take a seat in the side of the bed to wait for it to effect. Nang gumapang na ang gamot sa katawan ko ay nabawasan na ang sakit sa ulo.

Tumayo na ako at kumuha ng towel para sa restroom. My arm is a bit itching. I'm still wearing the outfit that I wear in the bar. Kaya siguro ganito na ang nararamdaman ko. Hinayaan ko na si Molly na magkaroon ng mapayapang tulog.

I took a shower. Halos isang oras at kalahati ako roon. Ganoon katagal para tuluyang matanggal ang kalasingan sa akin. Kaso pagkalabas ko ng bathroom ay nanlaki ang mata ko ng makitang anong oras na.

"Molly!" I screamed his name in irritation! Pinikit ko ang mata. I suddenly scoffed. It's already ten in the morning!

Alas otso ang pasok ko at dalawang oras na akong late sa trabaho! Tambak pa ako ng gawain na hindi natapos at pinagliban ko dahil sa pagyaya niya kahapon.

She just answered me by a groan and I took all my remaining patience not to pulled her hair. Binilisan ko na lang ang kilos ko. Niyugyog ko siya habang nagbo-blower. Siguro ay mauuna na lang ako kung hindi siya tatayo agad.