Bulut'tan ~~~
Aleyna ayağa kalkıp omzuma üç defa dokunduğunda sadece benden destek bekliyor sandım.
Manevi bir destek istiyor sandım.
Suratına boş boş baktığımı anladığında kafasını eğip sahneye çıktı .
Neden bu kadar , yorgun görünüyor ?
Sahneye çıktığında bir kaç kez sendelediğini görüyorum.
Neden sendeliyor ?
Birden gözümün önüne yağmurdaki hali ve sabah buz gibi şeyler yediği geliyor.
Hepsi şimdi mi toplandı ?
Oysaki çok iyiydi .
Bir kaç kelime söylerken kağıtlar elinden düşüyor ve sahnenin dört bir yanına dağılıyor.
Korkuyla oturduğum yerden kalkıp sahnenin oraya geliyorum.
Elleriyle başını tutarken artık sahnenin önündeydim.
Bir adım attığında artık kendini kontrol edemediğini anladım ve tam düşerken hızlıca sahneye çıkıp Aleyna'yı tuttum.
Kalbim korkuyla çarparken Aleyna'nın kapanmış gözlerine bakıyordum.
Kötüydüm diyebilirdin.
İyi hissetmiyorum diyebilirdin .
Seni koşturmamamız için kendini kötü hissettiğini söyleyebilirdin.
Bedeni kollarımda daha da küçülürken kaldırıp kucağıma alıyorum.
Fotoğrafçı kadın ve daha birçok kişi ellerini ağzına götürmüş şaşkınlık nidaları çıkarırken sinirle sahneden iniyorum..
Neye sinirliyim ?
Göremediğim için kendime mi ?
Anlatmadığı için Aleynaya mı ?
Yoksa aval aval suratıma bakan sözde iş arkadaşlarımıza mı ?
Kucağımda bir kere düzeltip sahneden iniyorum. Konferanstan çıkarken o kadar sakinim ki çıt çıkmıyor.
Herkes bunun olacağını bildiğimi sanıyor ama ben bunu bilmiyordum.
Hiç bir fikrim yoktu.
Eşyalarımızı bir elimle alırken Aleyna'nın hamile olmasıyla alakalı iki üç laf duyuyorum.
Hışımla kafamı kaldırdığımda neden bu kadar sinirli olduğumu bende bilmiyorum..
" Sana göre sadece hamile olup benimle evlenir ancak değil mi ? Asla ne kadar çalıştığını görmedin değil mi ? Tek bir laf daha duyarsam burada çalışamazsın. "
Siyah saçlı sert konuştuğum kız susmuş bana bakarken yandan bir adam eşyalarımızı benim alamamama dayanamayıp Aleyna'nın üstüne bırakıyor.
Ben konferanstan çıkıp dışarı geldiğimde anında arabama biniyorum ve Aleyna'yı arkaya bırakıyorum..
Hastaneye gitmemiz gerekiyor.
Hızlıca sürerken düşünmeye başlıyorum.
Sinirlendiğinde yanaklarının kızardığını fark etmiştim.
Sandığından daha şirin oluyordu ama kaşlarını çatışıda onu sinirli bir civcive dönüştürüyordu.
Aklımdaki şeye şaşırıp daha hızlı sürüyorum.
Aleynayı mı düşünüyorum ? Amacım ne benim ?
Hastaneye geldiğimde hemen arka tarafa geçip Aleynayı kucağıma alıyorum. Anında bir sedye gelirken , onu sedyeye bırakıyorum.
Bir hemşire bana olanları sorarken tek tek her şeyi sıralıyorum.
İçeri peşinden giderken kalbim birden kasılıyor.
