Bulut 'tan
Kulaklarım uğuldarken Umut'u dinleyebilmek için kulağımdan biraz çekiyorum telefonu.
Aleyna'yı mı ?
Neden onu istesinler ki ?
Kim , neden Aleyna için Ömer'e zarar versin ?
" Bulut ! Bulut orda mısın ? "
" Evet buradayım. Kim , neden Aleyna'yı kaçırmak istesin anlayamıyorum. Aleyna çoktan sizin orada olmalı. Hala gelmedi mi ? "
Diyorum telefonu kulağıma bastırıp ceketimi giyerken
Ben odadan çıktığımda Umut konuşuyor.
" Elif piyonmuş diyoruz ya. Elif'i bahane ederek Ömer'e saldırmışlar. Çünkü Aleyna'yı yakalamak istemişler. Kimsenin Elifle veya Ömerle bağlantısı yok. Ama Aleyna'nın var. "
Merdivenlerden inerken konuşuyorum.
" Aleyna kiminle bağlantılı ki onu alıyorlar ? " diyorum anlamadan.
Çoktan merdivenlerden inmiş. Arabaya biniyorum havaalanı için.
Ben arabayı çalıştırırken Umut konuşuyor.
" Seninle . Siz bir röportaj yaptınız değil mi ? Herkes evli olduğunuzu biliyor. Sana ulaşmalarının tek yolu Aleyna'dan geçiyor."
" Kim benimle uğraşmaya cüret eder ki ? "
" Onu da düşmanlarına sor. " diyor ve telefonu suratıma kapatıyor.
Korkuyla aklıma Nehir geliyor.
Hayır o bir şey yapmamıştır değil mi ?
Aleyna'ya neden zarar vermek istesin ki hem ?
Yine de emin olmak için Nehir'i arıyorum.
" Nehir ?"
" Alo . Bulut ? "
" Nehir . Sen şimdi nerdesin ? "
" Defilenin provasındayım. Neden ki beni mi alacaksın ? Ay alacaksan kusura bakm-"
" Hayır. Seni almayacağım. "
" O zaman neden nerede olduğumu sordun . ?"
" Aleyna için. "
" Ay yine mi o kız ? Bak Bulut o kıza bu kadar değer verirs-"
" Sus artık. Kapatıyorum."
" Am-"
Telefonu sinirle kapatırken burnumdan soluyorum.
Nehir bir şey bilmiyordu.
Düşmanlarımı düşünüyorum.
Beni sevmeyen insanlar ...
O kadar fazlalar ki...
Ama en zorlusu kimdi ?
Aklımdan hızlı hızlı isimler geçerken bir tanesinde takılı kalıyor.
7 yıl önceki bir söze...
Aleyna'dan
Uyandığımda bir kanepede yatıyordum.
Kanepe kahverengi ve deriydi. Eski olduğu her halinden belliyken başımın ağrısıyla ellerimi başıma götürüyorum.
Başım... nasıl bu kadar ağrıyabilir ?
Ben kanepede oturur vaziyete geldiğimde odanın ne kadar karanlık olduğunu fark ediyorum. Loş ışık sadece benim üzerimdeyken odanın geri kalan yerleri gözükmüyor. Karartılarda kapının yanında bir hareketlilik olurken gözlerimi kısarak oraya bakıyorum.
" Lütfen , rahat olun . Size zarar vermeyeceğiz. Patron birazdan gelecek."
Tok ve kalın ses bana bunları derken gerginlikle yutkunuyorum.
Patron kim ?
