A S T E R
"Cheska Collins. May dalaw ka."
Tatlong buwan. Tatlong buwan na ang nakakalipas. Marrch na ngayon at Summer na. Sobrang bilis nang paglipas ng mga araw. Last month ay ikinasal sk Daniel at Eli. The announced that Eli is 4 weeks pregnant. Si Belle naman ay 2 months pregnant sa kaniyang pangalawang anak. Next month naman ay may party na magaganap kila Yunice dahil 1 year old na si Ethal. At nex, next month naman ay kasal na nina Adi at Anna.
Nakulong na si Cheska at nakakapangsisi lang dahil ngayon ko lang sya nadalaw e tatlong buwan na siyang nakakulong.
Nagulat ako nang makitang medyo umumbok ang tiyan niya at nanaba din.
Busog? O....buntis?
"A-Are you pregnant?" tanong ko nang makaupo siya sa harap ko.
"Hmm. Too bad, I killed his father." Walang emosyong sagot niya.
L-Lester was the f-father of her child.
"Cheska.." Yumuko siya at unti-unting nag-angat baba ang balikat niya senyales na umiiyak siya. Hinawakan ko ang kamay niya at marahang pinisil.
"I-I'm sorry. Nagsisisi na ako. Sorry kung g-ginulo ko pa ang buhay nyo ni Gray. I'm sorry." Tumulo ang luha ko at saka ako tumayo para pumunta sa gilid niya at yakapin. Yumakap naman siya pabalik.
"H-Hindi ko alam kung p-paano mo ko mapapatawad at baka hindi mo na ko m-mapatawad pero sorry padin. N-Nilamon ako ng galit, inggit at selos. N-Nagkamali ako at handa akong pagbayaran ang mga pagkakamali ko. At kung di man ng----"
"Pinapatawad na kita. At alam kong masaya na si Lester sa langit dahil nagsisi ka na sa mga kasalanan mo." Humiwalay ako sa yakap at pinahid ang luha niya.
"Why? Bakit sobrang bait mo? Bakit ang bilis mong magpatawad? Paano?"
"Hindi ko alam..ganito na talaga ako. At para sa ikatatahimik ng buhay ko, kailangan kong ibigay ang kapatawaran na nararapat para sa taong yon. Naniniwala ako sa kasabihang forgiveness is the key for you to be happy and to live free. Minsan na kong nakulong sa kalungkutan dahil hindi ako nagpatawad. Kapatawaran ang susi para maging malaya ka sa sakit at galit." Sagot ko.
"Sana ay ganan din ang naging mindset ko noon nang hindi na umabot sa ganito. Salamat. Kahiya-hiya man pero hihingi ako ng pabor sayo." Ngumiti ako.
"Sige. Ano yon?"
"P-Pag nanganak ako, ikaw muna ang mag-alaga sa anak ko."
"Sure. I will."
"T-Thank you."
"You're welcome. Nadalaw ka na ba nila Tita Chlarity at Tito Neo?" Bigla namang nawala ang saya sa mukha niya.
"H-Hindi pa e. Disappointed siguro sila sakin. I c-can't blame them. Nakakadisappoint naman talaga ako. No wonder kung bakit ayaw sakin nina Lolo at Lola noon. Ang goal ko noon ay mataasan kita pero palagi akong palpak. Now I know why. Hinding-hindi talaga kita matataasan kasi in the first place, hindi na kita kayang pantayan. Masyadong mataas ang tingin ko sa sarili ko noon kahit wala naman akong dapat ipagmalaki----"
"Enough. Kalimutan na natin ang nakaraan."
"I'm just saying the truth. I was never a good granddaughter to Lolo and Lola. I was never a good cousin to you. And I was never a good person. Itong pagkakakulong ko ay kulang pa bilang kabayaran sa gina---"
"As long as sincere kang humingi ng tawad at nagsisi sa mga kasalanan mo, that's enough for me. Matagal ko ng sinsabi sayo to pero never kang nakinig dahil nauunahan ka ng galit mo perp mukhang kailangan ko ulit yun ulitin yon sayo ngayon. I was never your rival. Kakampi mo ko at ikaw lang ang nagiisip non." Muling tumulo ang luha niya at niyakap ako.
Ramdam ko ang sakit ssa bawat paghikbi niya. Hinagod ko ang likod niya para patahanin siya. Nang maglayo kami ay nagpaalam ako.
"Dadalawin ulit kita dito sa isang linggo. Uuwi muna ako ngayon dahil kailangan ako ng kambal."
"Hindi mo naman ako kailangang dalawin dito weekly"
"But I want to. Wag ka ng makulit."
"Sige na nga. Hayst, kelan ko kaya makaka-bonding yung kambal. Ni hindi ko man lang sila nakilala."
Kinuha ko ang phone ko at ipinakita ang picture nung kambal.
"He's Zachario Grayonne and she's Hera Asterlia. They look exactly like me and Gray, right?" Nakangiti syang tumango.
"Indeed. Kelan ko kaya sila mabubuhat. After eight years haha! Sige na, umuwi kana at baka hinahanap ka na rin ng asawa mo."
"Sige. Magiingat ka dito, ha. Delikado yang sitwasyon mo ngayon."
"Mmm..salamat ikaw din."
Muli kaming nagyakap bago ako tuluyang umalis.
Kung hindi ka lang nagpalamon sa inggit at galit ay sana noon pa tayo ganito na magkasundong-magkasundo.
C H E S K A
Pagka-alis na pagka-alis niya ay tumulo muli ang luha ko. Hiawakan ko ang tiyan ko.
"Baby, sobrang bait ng Auntie Aster mo. Gagaya ka sa kaniya ha. Wag kang gagaya kay Mommy na sobrang selfish. Wag na wag."
Muli kong nilingon ang pwesto ni Aster.
Salamat at patawad.
==========================================
Inedit ko ng kaunti yung ISD 54. May dinagdag lang akong konting details don so pakibasa ulit. Medyo nalito ang sa mga date e HAHAHHA
