When Winter Comes || FILVER

21: Should I?

LANA'S POV

Ilang linggo akong nagkulong sa kwarto ko, simula nang iannounce yung party.

.

|| FLASHBACK ||

"Esther, mahal na mahal kita.", sabi ko kay Esther.

"Hindi kita mahal, Lana", ditretsang sabi ni Esther. She looks serious than usual.

"How can you say that, easily?", I asked.

"Because I really don't love you. Ang mahal ko ay si Rain. Wala ng iba pa.", she firmly said.

|| END OF FLASHBACK ||

.

Pagkatapos nun hindi ko na sya nakausap ulit. Nagkulong na lang ako sa kwarto ko.

Mas pipiliin kong magkulong dito kaysa makita si Esther na habol ng habol kay Rain, hindi naman sya mahal.

Ang unfair ng mundo. Napakaunfair!!!

.

(At the Party)

.

Napaagap ako. Halos wala pang tao. Tiningnan ko ang paligid. In fairness, maganda ang designs.

Sa kakatingala ko, may nakita akong mataas na lugar. Gusto ko dun. Wala lang parang maganda lang yung feeling na nasa mataas ka nakapwesto.

Nang makaakyat na ako, agad akong maupo. Ang tagal kong naghintay bago magsipagdatingan yung iba. Hay! Babagal kumilos hindi naman magaganda at mga gwapo.

.

Maya-maya pa, nakita ko si Rain at Esther na magkatabi. Ineentertain ni Esther si Rain. Nagpapacute sya, panay ang pakikipag-usap nya dito pero wala.

Si Rain. Isang babae lang ang tinitingnan nya... Si Snow.

Bakit mo ipipilit sarili mo sa kanya, may nagmamahal sa iyo. Katabi mo lang, Rain!!!

Nakakainis!!

Nakita kong lumungkot ang mukha ni Esther. Haaayyyy! Ang ganda nya pero inaaksaya ang oras sa babaeng hindi sya mahal.

Bakit hindi na lang kase ako?

Nakaramdam na naman ako ng lungkot. I know this feeling. No!

Unti-unti akong nabalot ng kalungkutan at sakit. Hindi ko na alam... Nagiging emosyonal na naman ako.

Napatingin ako sa railings na katabi ko lang sabay tingin sa ibaba.

I can't control myself. Before I knew it, I already did it.

.
.

RAIN'S POV

*BLAAGGG*

"AAAAAHHHHHHH"

Napatigil kami ni Snow at sabay na lumingon doon sa pinanggalingan ng ingay.

"LANAAAA???", sigaw ni Esther.

Si Lana.

.

.

.

.

.

.

.

P--p--patay na. Bakit? Hindi... Nagpakamatay sya.

Tumalon sya mula sa itaas. Paanong???

Dahan-dahan akong tumingin kay Esther, umiiyak sya. Bakit?

.

.

Biglang naglakad papalapit si Snow sa kinaroroonan ni Lana...

"Teka, Snow!", sabi ko. Pipigilan ko sana sya kaso hindi na nya ako nilingon.

Susundan ko sana sya bigla namang sumulpot si Keran. Nakatingin sya sa akin ng masama. Hala! Napapaano ba ito!

"Bakit ganyan ka makatingin?", tanong ko.

"Ikaw ang dahilan kung bakit nagpakamatay si Lana.", sabi nya.

Tinuro ko ang sarili ko...

"Ako? Bakit ako???", naguguluhan kong tanong sa kanya.

"Ikaw ang pinili ng taong mahal na mahal nya. Hindi nya nakayanan yung sakit. Sobrang mahal nua si Esther.", paliwanag ni Keran.

"Teka!! Anong kinalaman ko doon? Hindi ko naman inutusan si Esther na ako ang piliin!!!!", inis na sabi ko.

Ang ayaw ko sa lahat, sinisisi ako at pinagmumukhang may kasalanan... Wala naman akong ginagawa.

Hindi ko naman kasalanan na ako ang mahal nya at ako ang pinili nya.

"Pero alam mo ba kung ano ang mas hindi nya matanggap???", pabitin na tanong ni Keran.

"Malamang hindi. Ano ba yun?", tanong ko na nauna pa ang pamimilosopo.

"Kahit kailan talaga wala kang pakialam ano! ", naiinis na sabi ni Keran.

Hindi ko naman sya masisisi. Bestfriend nya si Lana pero never sya nagkagusto dito. Para silang magkapatid. Kaya ganyan ang inis ni Keran.

"Gusto mo malaman?", tanong nya ulit.

"Oo!!", medyo naiinis na sagot ko.

.

Lumapit sya sakin at hinawakan ang dalawang balikat ko. Tiningnan nya ako sa mata. Mata sa mata kami.

"Hindi nya matanggap na pinili ka pero BINABALEWA MO LANG.", sabi ni Keran.

Natigilan ako.

"Masakit para sa kanya na hindi sya pinili. Pero para sa kanya, mas masakit yung makita nya yung taong mahal nya na binabalewala lang.", pagpapaliwanag ni Keran.

Nanatili akong nakatayo at hindi makapagsalita. Hindi ko alam sasabihin ko.

Ganun na ba ako kaignorante? Nasasaktan ko na ba si Esther? Kasalanan ko ba talaga? Somehow, I feel guilty.

"Rain, matalino ka. For Lana, please... make Esther happy.", sabi ni Keran.

"Pero Keran... Hindi sasaya sa akin si Esther kung ang hanap ko ay si Snow. Si Snow ang mahal ko.", sabi ko sa kanya.

"We love each other, Rain. Please don't make it complicated when you can make it easy. Walang away, walang gulo.", sabi ni Keran.

She looks kinda tired. Is it really tiring?? Should I let go? Oops, wala nga pala akong pinanghahawakan. T___T

Should I move on??? Should I choose her???

.
.

KERAN'S POV

Iniwan ko na lang si Rain dun. Mukhang kailangan nya mag-isip.

Pumunta ako kung nasaan si Snow. Bumalik pala sya sa table, pero sa table nina Esther. She's patting Esther's head.

Esther is crying. Because of guilt na rin siguro kahit hindi nya ginusto. She already know the reason. Atleast she's aware.

Lana is known for being strong and wearing poker face. But, she's a weakling when it comes to emotions. Lagi syang talo ng emosyon nya.

Minsan ko na nga syang sinaway dahil sa ganoong bagay. She breaks down, easily. She always attempted to kill herself. I just prevented her.

And now, I didn't even save you, Lana. I'm sorry. I'm really sorry.

---