I love him but I rather not be..

34: Blank space

:Elaine's POV:

Tulala lang ako sa klase buong araw at hindi naman ako makausap everytime na inaayos namin ang stage sa nalalapit na senior's ball..

"Ui Elaine, okay ka lang?" Tanong ni Ivy, isa ko pang ka org.

Tumango lang ako dahil kahit ako mismo di ko alam kung okay ba talaga ako. I feel so incomplete, parang di ako maka function ng maayos kasi kulang ako.

Kulang ako with Drake not being around, without even telling me bakit siya umalis. Ang sakit na sa pangalawang beses i'm still a failure with love, parang hindi pabor sa katauhan ko ang word na love.

2 linggo na at wala siyang kahit anung paramdam, he even deactivated his account so in short i lost all my contact with him, ayokong sumuko sa kanya dahil alam kong he has a reason of why he left. Hindi ko lang alam kung hanggang kelan ko kaya tiiisin etong nararamdaman kong lungkot.

Natauhan ako ng may naramdaman akong tumabi sakin. It was Daniel, kahit na nagkaroon kami ng confrontation nung sabado hindi niya ako nilayuan, ang sakit nung sinabi ko sa kanya and i felt guilty about it, wala ako sa sarili ko nung araw na yun and wala sa plano ko ang awayin siya.

"Want some?" Inalok niya ako ng mogu mogu na lychee, alam niyang paborito ko yun lalo na pag stress na ako.

"Thanks." Ang tahimik lang naming dalawa, ako nakatingin lang sa sahig at siya naman ay pinapanood yung iba naming kasama na nag aayos..

"Daniel, Elaine" sabay naming nasabi yun, hayss nangyayari rin pala talaga yun..

"Go ahead" sabi ni Daniel saakin he was still looking sa mga kaorg namin.

"Sorry" yun lang ang lumabas sa bibig ko, parang may biglang bumara sa lalamunan ko..

"No i'm should be the one saying sorry Elaine, masyado akong naging feeling sayo, minadali kita akala ko we were back to where we are before"

"Back to what Daniel?" di ko napigilang tumingin sakanya dahil sa sinabi niya, saan nga ba kami nawala?

"Sa dating tayo, yung magbestfriend tayo, yung close tayo..i know mahirap ibalik yung dati" tumingin na siya saakin at seryoso ang itchura nya " sa mga nagawa ko pinagsisihan ko yon, nagselos ako ng sobra to the point na pati pagkakaibigan natin nawala"

He was still looking at me, he was waiting for me to say something pero wala akong maisip, umiikot sa utak ko ang mga sinasabi niya.

"Kelan pa Daniel, kelan mo pa ko pinaglihiman ng ganito?"

"Elaine, matagal na, the day na naging close tayo i started to feel something for you and i was still not sure about it dahil hindi ko rin alam kung ano ang nararamdaman mo sakin..natatakot ako Elaine dahil first time ko tong naramdaman at sa bestfriend ko pa, natakot ako baka pag hindi tayo nagkatuluyan parang dalawang tao na ang nawala saakin, ang bestfriend ko at ang mahal ko"

Nagulantang ako sa sinabi niya, i never thought he was really serious and real about what he was saying, gusto kong maniwala pero umuulit lang yung masasakit niyang ginawa sakin..

" i tried to stop this feeling Elaine, pero di ko magawa, i tried to distract myself with Lorris, but she's not even close to you, i saw how you reacted and for me akala ko effective, pero yun pala ang sisira saatin" he look down, naiintindihan ko na ngayon kung bakit pero bakit ngayon pa kung kelan meron ng iba?

" mas lalo akong naapektuhan when i saw you with Drake, i know it's my fault pero shit! Elaine, ang sakit pala, i lost myself from that moment at tanging galit na lang ang umikot saakin, pakiramdam ko nadaya ako"

" hindi ko alam Daniel, kung bakit kailangan mangyari toh, umasa ako noon pero mahirap pala talaga, gusto ko mang ibalik yung dati pero--" i got lost for words "masakit eh, mas masakit talaga pag sa mahal mo nanggaling, Daniel kung mas maaga at kung mas maayos, baka...baka-" tumulo ang luha ko.

"Naging tayo pa" duktong ko, he looked at me at dissappointment, ayoko siyang paasahin pero ayoko rin siyang saktan..

Pinunasan niya ang pisngin at kinurot ito na kaunti

"Namiss kita best sobra..kahit paunti unti ibalik natin, kahit abutin man ng gaano katagal, wag ka lang tuluyang mawala saakin" he smiled, i badly missed his genuine smile.

Lalo akong napaiyak sa sinabi niya, sa totoo lang mas namiss ko siya, namiss ko lahat..as in lahat lahat sa kanya..

"Ui tumigil ka na sa pag iyak, mas malaki na ang eyebags mo sa mata mo"

Napangiti na lamang ako sa sinabi niya, he was smiling too, para akong nabunutan ng tinik sa dibdib, at ngayon ko lang siya nakita ngumiti ulit ng ganoon.

"Tara, madami pang gagawin oh, sa next week na yung prom" tumayo na siya at naglakad papunta sa stage

Nablangko ulit ako ng naalala ko na mag proprom na at wala parin siya, wala yung dapat na kasama ko sa prom, kelan ka ba babalik?

Okay another ud, ang lame nung last ko kasi first tym ko talaga sa pag gawa non, and sa grammar kahiya naman.

Dadating si POPE!! Pakabait muna tayo! I pag pray natin ang safety niya!

Vote be a fan!

Jhamy03