ZA/27

1K 44 47
                                    

"Haydi herkes erkenden yatağa yarın düğünümüz var" dedemin emir gibi lafı üstüne herkes ayaklanmıştı.
O gecenin üzerinden iki hafta geçmişti aileler bu zaman aralığında çokça görüşmüştü. Arda abim de aralarında vardı tabiki de çokça kez benle konuşmak istemişti hatta

"Hoş geldiniz" bugün dedemlere biz gitmiştik bu evi gerçekten çok özlemiştim. Dedeme babaanneme sarılıp yengeme ve karnındaki biricik yeğenime sarıldım.
"Halasının aslanı nasılmış bakalım" diye yengemin karnına konuşurken yengem bana gülümseyerek bakıyordu.
Sıra abime gelince kollarını açtı tam sarılacaktı ki geriye doğru çekildim e haliyle herkes bunu fark etti.
"Kızım noldu" diye kendi dedem sordu
"Birşey olmadı dedem ne olcak" dedim gülümseyerek dikkat çekmemek için aşırı soğuk bir şekilde abime sarıldım sadece onun duyabileceği bir tonda
"Bir daha bana yaklaşma bir daha bana tokat falan atarsın nolur nolmaz" geri çekildiğinde suratına iğrenir gibi baktım azdı bile bu bana bir sinirle yapmış olsa da bana tokat atmıştı daha çok dikkat çekmemek için hemen yerime geçtim......

Aklıma bir hafta önceki olay geldi ondan sonra zaten abim de artık benden özür dilemeyi bıraktı.
Demek ki bu kadarmış diye geçirdim içimden bu kadar kısa sürede vaz geçmiş bu olayı sadece çiçek ablayla kübraya söyledim.
O sırada defne yengem duymuştu her ne kadar abime benim yüzümden kızmasını istemesem de araları açılmış bir süre ama şuan o kadar kötü değil.
Ben bunları düşünürken çoktan odaya çıkmış ve üstümü değiştirmiştim.
"Asya" yanımda bana seslen toprağa döndüm
"İki saattir sesleniyorum yine nereye daldın sen"
"Hiç öyle birşeyler düşünüyordum" yalan söylemek beni sinir etse de yapabileceğim bir şeyim yoktu eğer toprak bırakın abimin bana tokat attığını bağırdığını öğrense çok büyük olay çıkardı.
"Güzelim sende bir haller var o geceden beri anlatmak istersen ben her zaman senin yanındayım deniz gözlüm"
"Yok birşey sadece hormonsal sanırım bu hallerim hamileyim ben hamile"
Toprak sırıtınca yavaşça yanına uzandım bir buçuk aylık hamile birine göre fazlası ile karnım büyüktü. Çiçek abla ve defne yengem benden bir ay öndeler  araştırmalarıma göre ikiz olunca bir ay önceden doğum yapılıyormuş yani aynı anda doğacak bizim bebişlerimiz
"Toprak sence cinsiyetleri ne olucak" toprak saçlarımda ki elini karnıma indirdi ve hafifçe okşadı.
"Bence biri aynı senin gibi çok güzel bir kızımız biri de babası kadar yakışıklı tosunum olucak"
"Bence ikisi de kız olucak anneleri kadar çok güzel kızlarım"
"Güzelim ikisi de iyi olsun sağlıklı bir şekilde doğsunlar gerisi önemli değil" gülümseyip yanağına bir öpücük bıraktım
"Hadi uyu yarın düğün var gelinin abisi"
"Sende uyu damadın kardeşi"

***************

Gece karnımdaki hafif ağrı ve midemin kazınması ile odadan çıktım merdivenlere yaklaşınca bir ağlama sesi duydum. Kübranın odasından geliyordu yavaşça içeri girdim yatağın diğer tarafında dizlerini kendine doğru çekmiş ağlıyordu.
Yavaşça yanına gittim.
"Kuzum" bir anda sıçradı
"Korkma benim" gözyaşlarını silmeye çalışırken yanına oturdum
"Benden saklamana gerek yok noldu sana anlat bakalım" kafasını omzuma koyup
"Rüyamda annemi gördüm kınamı yakıyordu" arada iç çekişleri ile ne dediği pek anlaşılmıyordu.
"Bak ne kadar güzel rüyamızda gördüğümüz kişiler bizi özleyen kişilerdir annen seni özlemiş bak" dedim gülümseyerek
"Başkalarının düğününde en mutlu gününde anneleri yanında olur evlerinde ki son gününü anneleri ile geçirirler ben bırak son günümü hiç bir günümü annemle geçirmedim"
"Canım benim seni en iyi anlayan biri de benimdir ben de hiç annemi görmedim aynı senin gibi aras abim de aslında o gördü ama hatırlamıyor biz hep annemizin hayalini kurduk hatta vaktimizin çoğu yolu gözlemek ile geçerdi." Daha da çok ağlamaya başlayınca sesimi biraz yükselterek
"Bana bak gelin hanım bu ne surat yarın sesin gözlerinin sişiklerini kapatmak istemiyorum haydi" doğrulmaya çalışırken birden Kübra bana sarıldı
"Yenge ben korkuyorum bu gece benle uyur musun?" Kuzum ya
"Oy benim ela gözlü deli kuzum tabiki uyurum hem benim ufaklıklar halaları ile uyumak isterler" Kübra önce kendi kalktı sonra bana yardım etti.
Yatağa ikimiz uzanınca
"Anneni özlediğin zaman abime de çekinme ben hep ona derim oda bana masallar anlatırdı hatta biliyor musun abim bir keresinde annemiz yıldızların arasında bizi izliyor demişti o günden sonra hep çatıya çıkar yıldızların arasında annemi bulmaya çalışırdım."
"Yenge sana birşey soracağım?"
"Sor bakalım gelin hanım"
"Aras o nasıl biri" meraklı
"Abim o çok sert gözükür ama içi o kadar yumuşak ki bu arada kaslarında uyu bir ara o kadar rahat ki anlatamam sana" ikimizde gülünce
"Abimi artık seviyorsun değil mi?"
"Ah o abin yok mu tam bir öküz ama onu gerçekten de çok seviyorum"
"Ab-"
"Aa yeter benim yarın enerjik olmam gerek uyu gelin hanım hadi"

Zorunlu AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin