Battle Of All [Engineer Series #1] SELF-PUBLISHED

Chlorine (Melting Point: 112.8)

Dedicated to Heaven_Abdilla

|Chapter 17|

"I'll order, Laina. My treat, again." tugon nito ng makaupo, acting like he had nothing said to me.

He is totally a good actor to everyone, parang wala siyang sinabi at ginawa na mapanindig balahibo sa akin. Halos ako naman ay hindi na naman makatingin sa kaniya ng diretso.

"Uhm.." I utter, I don't know what to order.

I'm still full of what we ate earlier. Maaga pa naman para sa dinner at hindi na kakayin ng tiyan ko kapag kumain pa ako ng mabigat sa tiyan. Baka isuka ko lang, knowing me, I don't eat that too much.

"Ano'ng order mo Chin?" Laina asked me so I look at her.

"Uhm.." usal ko, hindi pa rin alam ang oorder-in. Libre niya na naman kaya nahihiya na ako, and maybe Laina is used to this. "Wintermelon shake," I said while looking at the menu but my full attention is of what Kairo whispered to earlier.

"That's it, Chin? How about a piece slice of cake?" Laina implied but I shook my head.

"I'm still full, wintermelon milk tea will do. I don't want to get fat." Sabi ko sa kaniya at tumango na lang siya.

Nakakahiya na rin dahil palagi na lang na libre ni Kairo.  It doesn't mean that he has a millions of money and he's the only boy, he will take all the responsibility in paying our food. That's definetly bad but I can't do anything.

Una, siya ang nag-aya sa aming tatlo kung gusto ba naming kumain sa labas where in fact I was olanning already to go home. Pangalawa, hindi pa naman ako gutom.

"Ganoon na lang rin sa akin, Kai. Nakakahiya na rin kasi sa'yo. Palaging ikaw na lang ang nanlilibre sa ating tatlo," sambit nito saka nilapag ang menu.

"I'll order," sambit ko kay Kairo at saka tumayo na.

"Wait," he said so I have to turn my back to see him. "Nandito sa akin ang pera, oh." Anito at
saka inilahad ang perang one thousand sa akin.

Akala ko ligtas na ako sa libre niya pero hindi pala. I shrugged and get the money from his hand, not touching his bare skin. I was already planning to treat them two dahil hindi naman mabigat sa bulsa kung ililibre ko sila.

Pero wala naman na akong magagawa at ayaw ko ng makipag-diskusyon kay Kairo. Hindi pa naman siya nagpapatalo.

"Order mo?" tanong ko sa kaniya.

"Ikaw... ah este 'yung katulad na lang ng sa'yo, " tugon niya at hindi ko na hinintay kung may sasabihin pa siya.

I'm still wearing the slipper he lend me earlier. At nasa eco-bag naman 'yung heels na sinuot ko kanina. Buti na lang pala talaga at wala ng pumasok na professor sa amin pakatapos ng seminar para sa Senior High School.

"Three wintermelon milk tea po," tugon ko at saka binigay ang pera.

"Names po Ma'am?" Tanong nito sa akin kaya napabuntong hininga ako.

"Chinlie, Laina and Kairo." I told her and she widely smiled me.

Hindi rin nakatakas ang pasimple niyang pag-ngiti ng ibigay ko ang pangalan ni Kairo. Iba talaga ang karisma ng isang Kairo, pati crew dito sa restaurant naloko. Hindi naman ganoong kagwapuhan si Kairo pero sa simpleng galaw niya at kapag nakita mo lang siya, paniguradong gugustuhin na ng mga mata ko na hagilapin siya.