Battle Of All [Engineer Series #1] SELF-PUBLISHED

Magnesium [24.304; 24.307]

Dedicated to kylajenna11

|Chapter 12|

Pumunta muna ako ng mall para bumili ng ilang food supply para sa akin, kakauwi ko lang kasi galing sa kanila Mama. Tapos na rin naman akong mag-grocery at magbabayad na lang sa counter. But then unfortunately, there's a lot of customers kaya medyo ako natatagalan. Ako pa naman ang nasa dulong at nagkataon naman na nandito rin pala si Kai kaya kasunod ko siya sa pila.

"Ang dami naman ata ng binili mo?" Tanong niya naman. Mukhang bumalik ang Kairo na masayahin at maingay hindi katulad noong Thursday na napaka-seryoso at mukhang malungkot. "Anong oras ka pupunta sa bahay?" Tanong niya ulit kaya tinignan ko siya.

"Later at 3P.M." I said and he nodded.

Ngayong hapon kasi namin balak sana gumawa ng presentation na pinapagawa ni Sir Busa pero dahil sa pumunta pa ako sa bahay at hospital ay natagalan pa ako. I also don't have a plan to say it to him. It's none of his business and it's already my privacy.

"Samahan na lang kita sa condo mo?" Makulit na tanong niya at napabuntong hininga na lang ako. I look at him with no expressions on my face. "Say yes, baby." He teased and I rolled eyes.

"No." I said in finally to him, nawawalan na rin ng pasensya sa kakulitan niya.

"Kaunti lang naman ang binili ko, and ang dami ng pinamili mo. Do you think you can carry all of that baggage of yours?" He grin at me.

Still no.

He just bought 2 gatorade bottle, 1.75 L of softdrinks and very large Pic-A, Nova and Piattos junkfoods. Mukhang magpi-picnic siya sa binili niyang pagkain. At hindi pa masustansya ang kinakain niya.

How he can study earlier if the foods he bought are all junkfoods and softdrinks?

Kaagad kong inilagay sa counter ang pinamili ko. Tumulong na rin si Kai sa akin at hinayaan ko na lang siya. It's his choice to help me. Nang matapos na macheck out ang pinamili ko ay nag-salita si Kairo at nilagay ang pinamili niyang mga chichirya sa counter.

"Ahh miss, pakisabay na rin itong sa akin. Paki-separate na lang ng balot." Aniya at saka ngumiti sa cashier.

Tinignan ako ng cashier. "Is it okay with you Ma'am?" The cashier asked me and I just rolled my eyes to Kairo.

"Yes," sagot ko dito.

Kaunti lang naman ang pinamili niya kaya okay na rin sa akin na ako na ang magbayad. Besides ilang beses niya rin naman akong nilibre sa ilang snacks tuwing breaktime sa school.

When I was about to give my cash to the cashier, may nag-abot ng bayad at hindi na ako magdadalawang isip kung sino 'yun. Siya lang naman ang kasama ko dito na kilala ko.

"It's fine with me." Aniya at binigay na ang cash niya sa cashier. Humalukipkip ako, mamaya ko na lang siya babayaran kapag pauwi na ako.

"Oh," abot ko sa kaniya ng bayad ko, it's one thousand bill and it's okay with me kahit na hindi niya na ibalik ang sukli. He smiled at me but he didn't take the money I was about to give.

"No. It's my help for you," he genuinely said.

"What help are you talking about? I'm not that poor for you to help my expenses." Pagtataray ko sa kaniya. He's crazy.

"Sige na, please. Tanggapin mo na 'yan," pangungulit niya pa.

"No," I said in finality but he doesn't care.

"Yes." Pangungulit niya.

"I said no," naiinis na sabi ko sa kaniya pero mapilit siya.

"Sige kung hindi mo 'yan tatanggapin, I'll make a scene here saying that my fiancé doesn't love me anymore." He implied, I rolled my eyes on his craziness.