Any | hyunlix

VI¦Ama Artık Korkmuyorum

Dün yb atmadığım için bunu azıcık da olsa uzun tuttum. Umarım beğenirsiniz, istediğim kaos bşraz gecikecek gibi ama şimdilik dakin günlerimizin tadını çıkaralım sndjks

iyi okumalar :**

Shawn Mendes, There's nothing holding me back

//

VI ¦ "Ama artık korkmuyorum. "

Bazen değişiklikler, iyi sonuçlar doğurabiliyordu. Yenilenmek, kafa dağıtmak ve en önemlisi ise hayatınızı daha çekilir kılmak için bu değişikliklerin en başında yeni çevre edinmek geliyordu. Yeni arkadaşlar, yeni aşklar, yeni pijamalar, uyanmak için veya hiç uyumamak başka yataklar buna sadece örnekti. Sık sık yaptığım şeylerin başını bu beş örnek çekerdi genellikle. Henüz on dokuz yaşındaydım ve kalıcı dertlerle baş etmiyordum. Bu yüzden de zaten en basit şekilde ruh halimi düzeltebiliyordum. Sorun değildi, sorun etmiyordum.

Ama iş, sadece benim sorunum olmaktan çıkmıştı.

Jisung ve Changbin'in bahsettiği mekanın kısa sürede bok götürmüş olan gri koltuğunda elimizdeki içkilerle oturuyorduk ve gözüm, bir türlü ondan ayrılmıyordu.

Buraya gelmişti.

Okula gelmeyen herif,gümüşten zincirli aksesuarlarla süslenmiş, baştan aşağı siyah olmasına rağmen gözlerine sarı far,sağ alt kanadına siyah piercing geçirdiği dudaklarına ise kırmızı bir ruj sürüp buraya gelmişti.

Ya da o sürmemişti, siktiğimin ruju dudak üstündeki çukura kadar taşmış duruyordu.

"Changbin yirmi diyor Felix!"Jisung parmak uçlarıyla bordo gömleğimin örttüğü zavallı kol kaslarımı sikerken gözlerimi Hyunjin'den almış, mecburi bir şekilde ona dönmüştüm. Mutsuzdum,

Tanrım, modum sıfırın altında elli altıya düşmüştü.

Neden buradaydı ki?

Asıl ben neden buradaydım?

Milyonuncu kez iç bölünmemi yaşadığım sırada Jisung, kaşlarını kaldırarak suratıma bakmış ve bir kez daha tekrar etmişti. "Changbin yirmi dedi. Ben hala on sekizdeyim. Peki sen, hâlâ dokuzda mı kalacaksın anasını satayım?" suratını büktü ve bana eziklercesine bir bakış attı. Anlaşılan o ki, yine koptuğum o anda ikisi kendi arasında iddia artışı yapmıştı.

Eh, dokuzda kalmam elimde değildi.

" Galiba çişim var.. "Solumdan Changbin sızlandı sol elinde tuttuğu şişenin birazı bacağıma döküldü. Bakışlarım ağırca aşağı inip bu sefer onu bulduğunda, gerçekten,

Gerçekten eski sevgilisini siklemediği gözlerinden okunuyordu.

Bu kadar takmamın anlamsız olduğunun farkındaydım. Dediği gibi olmuş ve bitmişti. Sanırım, Hyunjin'e karşı hissettiğim uzaklaşma dürtüsü,

Tamamen kişiseldi.

Dengesizdi ve o, cidden tekin biri gibi gözükmüyordu. Ben duygusaldım,

Ve o bana hiç düşünmeden yaklaşıp duruyordu.

Kabul, o etkileyici biriydi fakat ilgilendiği tek şey 'terk etmek' falandı ve ben bu tür şeylere gelemiyordum. Daha önce birçok kez terk edilmiştim ve bünyem bu aptal duruma yeterince doymuştu. Daha fazla baş ağrısı istemiyordum. Böyle giderse,

Kalbim daha hızlı çarpabilirdi-aramızda bir şeyler olmasa dediklerini tiye alırdım-

Bizim aramızda ne vardı pardon?