Any | hyunlix

XXIV¦"Ironman'in Olabilirim.. "

Gece mi okusanız ne yapsanızndfjdkj

Yok ya o kadar da değil, baya paslanmışım ben bir etkisi olmaz yanilskfkd

Bu arada şey, ıhm.

Kaos var.

İyi okumlarr ;D

,

Chase atlantic, Right Here

XXIV¦"Ironman'in Olabilirim."

"Jelibonları seviyorsun. Özellikle de kolalı olanları."

Başlangıçlar, hep heyecan verici olur muydu?

"Başka?" demiştim gülerek. Ardındansa avucumun arasındaki avucunu sıkmış ve devam etmiştim. "Bunu herkes bilebilir. Tatmin edici değil."

Sokaktaydık.

Tenha olan yolda, zerre korkumuz olmadan yürüyor, arada bir nefessiz kalana dek öpüşüyor ve birbirimizi ittirerek ayrılıyorduk. O vahşi seviyordu.

Ben de buna ayak uyduruyordum işte.

Cevabımla, dudaklarını saran gülümseme büyümüş ve yeniden burnumun dibine yaklaşıp yalpalamama neden olurken fısıldamıştı. "Tatmin olmak istiyorsan eğer,gereken en iyi şey bir cevaptan çok.. Bilirsin, yatak olabilir."

Uçuktu, fakat dediği gibiyse - ki öyle - yaptığı tüm bokları hatırlayacaktı. Bununla bir sorunu olan kişi, sadece ben olabilirdim fakat fazla kaçırmamaya özen göstermiştim. Bana zorlana zorlana anlattığı hiçbir detayı unutmak istemiyordum. Buz dağının görünen kısmını henüz yeni yeni aşmış, derine inebilmiştim.

Başa dönmeyi, yeniden göze falan alamazdım.

"Uzaklaş," demiştim ve elim boynuna giderken kıkırdamıştım. "Oynaşmadan duramıyor musun sen? Dur da bir düzgünce yürüyelim. "

Bunu ona demem çok saçmaydı. Kişilik olarak bile düzgün kelimesinin tam zıttıydı. Şu anda aklından ne geçiyordu bilmiyordum.

Şu anda aklından ne geçiyordu sahi?

"Duramıyorum." demişti. Ardındansa gözlerini, evrenin tüm galaksisini kendisinde toplamışçasına ışıldatmış, tuttuğum elini havaya kaldırıp, "Sen de durma." demişti.

"Dön hadi."

İnanmazca ona bakarken gülmüş, dudaklarını ısırıp ciddi olduğunu görmemle "Ne?" demiştim şaşkınca. "Sen ciddi misin?"

O ise omuzlarını silkmiş ve sorumla"Evet?" demişti.

Sonuçsa, sabahın ilk ışıklarına kadar, iki aptal olarak caddedeki tüm sokakları dans ede ede gezmiştik.

-

"Sence uyanmışlar mıdır?"

"Saçmalama.."

"Saçmalamıyorum."

"Saat daha sabahın dördü Felix."

Başımı çevirmiş ve kaşlarımı kaldırmıştım. "Ee ne olmuş?" Tek kolumu başımın altına almış, onunla yan yana uzanmış bir şekilde yerde yatarken romantik olarak düşlediğim tüm dakikalarımızı, aşırı boktan bir mekanda yaşadığımızı es geçemezdim.

Hatta mekan bile denemezdi buraya.

Fakat çevrede gökyüzünü yaracak hiçbir bina olmadığını ve göğü açıkça görebildiğimizi varsayarsak, sanırım katlanabilirdim.