XVI¦Gidememeler

2K 259 189
                                    


Kaos, kaos,
Ve kaos.

Umarım sıkılmıyorsunuzdur yhasnjfdj

,

Trevor Daniel & Selena Gomez, Past life

XVI¦Gidememeler

Saflık ve salaklık arasında çok ince bir çizgi vardı.

Hatta o kadar inceydi ki,

Göremiyordunuz bazen.

Kolay kolay kanmazdım bazı şeylere. Tartmaya çalışırdım, doğruyla yanlışa olması gerektiği bir biçimde karar vermeye çalışırdım. Kanunsuzlar gibi yeni dünyaya düzen getirme çabam falan da yoktu. Doğru ve yanlışlar zaten kesin bir çizgide ayrılmıştı.

Ve ben, ayırt edebiliyordum.

Fakat sanırım, bu yetimi kaybedeli çok olmuştu.

Haftalar olmuştu.

Hiçbir yanlış, bu kadar doğru gelmemeliydi.

İliklerime kadar.. iliklerime kadar tekrardan doğru gördüğüm bir yanlış yüzünden titriyordum.

Öfkeden nefesimin kesildiğini hissederken, göz göze geldiğim Hyunjin dudakları aralanmış, irisleri genişlemiş bir şekilde bana bakarken çenemi öyle bir sıkmıştım ki.

Dişlerimin ağrıdığını hissetmiştim.

Her neyse sevgilim,kendi en yakın arkadaşını senin yüzünden az daha öldürüyordu.

Tüm bunlar yalan mıydı?

Beni kullanmıştı.

Duygularımla oynamış,

Ne hissedeceğimi siklememişti bile.

Umurunda değildim, hiçbir zaman da olmamıştım.

Hiç.. Olmuştum sadece.

Koca bir hiç.

Nasıl bir sinirle yanına vardığımı inanın ki hatırlamıyordum bile. Arkadaşların, diyişini, neler oluyor, diyişini,

Gözüm görmemişti.

Sadece yakasına yapışmış, sırtını kapıya, gürültü çıkaracak kadar sert bir biçimde yaslarken öfkeyle tıslamıştım resmen. "Seni öldürürüm." demiştim.

Ardından yutkunmuş, dolan gözlerimi, gözlerine iyice yaklaştırırken bir kez daha çarpmıştım onu kapıya. "Cesedini bile bulamazlar Hyunjin. Seni. Öldürürüm." öylesine canım yanıyordu ki, kendimi buna neredeyse her seferinde yaşamaya hazırlasam da,

Canımın yanacağını bin beş yüz kez kendime hatırlatsam da, hiçbir işe yaramamıştı.

Boşa çıkmıştı.

Çünkü şu an, mahvolmuş hissediyordum kendimi.

Biz yoktuk, biz diye bir şey asla olmamıştı.

Ne zannediyordum ki?

Elleri bileklerime sarıldı ve gözlerini sıkıca yumup açarken,"Siktir!" dedi yine. Sessiz olmaya çalıştığı her halinden belliyken, benim öyle bir derdim yoktu.

Demiştim ya,

Her şeyi riske atmıştım ben. Sadece onun için,

Ona güvenmek istediğim için.

"Siktir, ya?"diye mırıldandım inanamazca. Bu sırada kapı bir kez daha çalmış ve ben, gözüm dönmüş bir şekilde yeniden onu kapıya çarpmıştım. Ellerini bileklerimden çekti böylece ve teslim olma hareketinde bulunup ellerini başının iki yanından hizalayarak, "S-sakin, olur musun?" diye fısıldadı. Acıyla inlememek için kendini kastığı öylesine belliydi elimin altında kıvranıyordu resmen.

Any | hyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin