Any | hyunlix

XII¦Biraz Da Sen Kovala.

Bu bölümü yazarken neden bilmiyorum ama aşırı zorlandım

Umarım bok olmamıştırömhsdö,

iyi okumalar bbeklerim :*

Twenty One Pilots - Stressed Out

XII¦"Biraz da sen kovala."

Ödlek bir tip değildim.

Davranışlarım sadece yakın olduğum insanlara göre değişir, dilim ise ona göre incelirdi.

Korkak da değildim, zaten başıma şu yaşıma kadar ne geldiyse noksanlığını yaşadığım bu duygudandı.

Yurt dışındayken lisede birçok şey yaşamıştım. Başta, buradakini çok da aratmayan homofobik bir algı vardı. Sözlü tacizler, fiziksel tacizler, kovalamalar, adam sıkıştırmalar, tehdit etmeler. Ama çoktan aşmıştım bu işleri. İlk başlarda çekinsem de git gide sesimi çıkarmaya ve itiraz etmeye başlamıştım. Gardımı hiçbir zaman indirmediğimden tüm bunlara maruz kalsam da savaşarak yenilen bir asker konumundaydım.

Bu yüzden kendime asla kızmamış, suçlamamıştım.

Şimdiyse, bu mesajlara bakarken eski günlere dönmüş gibiydim. Belki gaylerin anal zarı olduğuyla ilgili boktan bir içeriği yoktu fakat tehdit, tehditti işte.

Muhtemelen bunu atan kişi, sessiz kalacağımı falan zannediyordu.

Sert bir soluğun eşliğinde, yaptığım ilk iş atan numarayı çevirmek ve kulağıma dayamak olmuştu.

Çekincelerim vardı, evet.

Çünkü en yakın arkadaşım da bu durumdan etkilenmek üzereydi.

Changbin üniversitede popülerdi ve emindim ki diğer sınıftan çocuklarla hâlâ kaç ağız becerdiklerinin yarışını falan yapıyordu.

Hyunjin 'se..

Onun da Changbin'den geri kalır yanı pek de yoktu. Sadece daha hırçın, daha öfkeli,

Ve daha da ruh hastası falandı.

Bense,hem kendi arkadaşım sayesinde otomatik olarak tanınıyordum,

Hem de istemsizce kendi katkılarımla.

Eski sevgili meselesi, bu yüzden canımı sıkıyordu biraz da. Tüm okul onların arasındaki ilişkiyi biliyor olmalıydı.

Ve işler henüz tazeyken Hyunjin'le anılmam, emindim ki Changbin yüzünden bir ihtimal olsa da irdelenmezdi.

Fakat, aptal okuldaki aptal insan müsveddeleri arkadaşımın başını ağrıtacaktı.

Bunu biliyordum, çünkü daha önce yaşamıştım.

Çalmaya başlayan hat, saniyeler içerisinde kapatılırken öfkeyle tıslamış, telefonu kulağımdan çekip yeniden aramıştım numarayı. Sinirden delirmek üzereydim. Bıkkınlık geçirecektim artık. Kimin ne derdi varsa, karşıma çıkıp halletsindi işini.

Piçin teki zayıf noktamı bulduğunu zannediyordu.

"Orospu çocuğu.."

"Efendim bebeğim?"

Elimdeki telefon, son anda düşme tehlikesinden dönerken arkama bakmış, Hyunjin'in şişik gözleri girmişti odağıma. Kafasını yataktan kaldırmamış,artık konumu bacak arasına gelen yastıkla beraber aptal aptal gülümsüyordu. Göz kapaklarını açamıyordu bile fakat hala flörtöz bir aura yaymaktan da vazgeçmiyordu.