Any | hyunlix

XXII¦Anı'lar

Arkadaşlar, bu manzarayı görmeyi özlediniz mi ;))

İyi okumalarrr :**

-
Miley Cyrus, Plastik Hearts

XXII¦Anı'lar

Mantığımı devre dışı bırakmaya çalışma çabam, kimi zaman doğru sonuçlara yol açmıyordu. İstisnai durumlar vardı elbette. İçimden geçeni dinlemem, mutlaka bir şekilde aklımla çatışır ve böylece de, olduğum yolda ne mantığımı seçip ilerlerdim ne de hislerimi dinleyip geri çekilirdim. Ortada öylece dururdum.

Kaskatı kesilir, hiçbir şey yapamazdım.

Fazla düşünen biriydim. Bir olayın doğuracağı sonuçları tahmin ede ede kalkışırdım işlerime. Önlemciydim. Aşırı önlemciydim fakat buna rağmen Changbin'in diyeceği şeyin ihtimali aklımın ucundan bile geçmemişti. Bir rüyaya kapılmıştım.

Ve suratıma bir kova su yiyerek uyandırılmıştım resmen.

Fakat acısı o kadar gerçekti ki, dindirmek için elimden gelen tek şey uyuşturmaya çabalamak olmuştu. O gece çok içmiştim.

Hem de o kadar çok içmiştim ki, mantığımı çiğnemeyi bırakın, hislerim şaha kalkmıştı. Yapmadan duramadığım o eylemi, vardığım villanın önüne gelene kadar asla gerçekleştirmemiş,

Düşünmemiştim.

Sevgili oluşumuzdan hemen birkaç saat sonrasında aldığım numarasını ne kadar ararsam arayayım meşgule atmıştı. Açmamıştı o lanet telefonu Öfkeden kuduracağım bilmem kaç zamandır açmamıştı.

Saatin, üçü çeyrek geçmesi umurumda değildi.

Yarı zırlaya, yarı bağıra bağıra aştığım yolun ardından buraya kadar nasıl hayatta kaldığımı sorgulama gereksinimi göstermeden, şişenin dibinde kalan son yudumlarını da götürmüş, burnumu çekip kaldırıma fırlamıştım. Tiz bir gürültüyle tuzla buz olan cam parçalarına bakıp iç çekerken başımı iki yana sallamış, "Düştüğüm duruma sokayım.." diye fısıldamıştım sinirle. Dışarı çıkmıştım ve olan nihai şey buraya gelmem olmuştu. Adresi unutmadığımı bile bilmiyordum.

O sokak lambası, pusula kesilip yön göstermişti bana resmen.

Şimdi ise buradayım işte. Denize düşen yılana mı sarılır denirdi artık her ne haltsa..

Boğazımı temizledim ve sakinleşmeye çalışıp bedenimi dikleştirdim. Ellerimi ceketimin ceplerine yerleştirip gözlerimi yummuş ve tüm gücümle bağırmaya hazırlamıştım kendimi.

Fakat bu hazırlık aşamasının, zaman aşımına uğrayacağını hissettiğim gibi boş vermiş ve dudaklarımı yalamıştım.

Akışına bırakacaktım.

"Dışarı çık Chris!"

Hyunjin neredeydi bilmiyordum.

Arkadaşlarım büyük bir zevkle peşi sıra sızdıklarında kendimi alel acele dışarı atmış ve ona ulaşmaya çalışmıştım. Eh, bir umut sokak aralarına baksam da orada bile olmadığını görmem, dediklerimi ciddi anlamda sorgulatmıştı bana. Böylece aşk acım ikiye katlanmış,her ne kadar düşmanım da olsa bir zamanlar sevdiğim çocukla epey yakın arkadaş olan Chris'in en iyi seçenek falan olduğunu düşünmüştüm.

Umarım yanılmazdım.

Koskaca villanın, tek bir lambası bile yanmazken eski usul bir şekilde rastgele bir camına taş atmayı düşünmüştüm.