'နန္းက ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ေယာက္ပါ'
နန္းအေျပာေၾကာင့္ ႏွင္းဦး အံ႔ၾသျပီး
'အဲ႔တာေၾကာင့္ကို ခ အရမ္းေခ်ာအရမ္းလွေနတာကို
ခက ရွမ္းလူမ်ိဳးစစ္စစ္ပဲဘာလို႔ဒီလိုအလုပ္ေတြလုပ္
ေနရတာလဲ'
'ဘာလို႔ နန္းကို ခ လို႔ေခၚတာလဲ '
'မသိဘူး သူ႕ဘာသာ ေခၚမိသြားတာ
ဆက္ေျပာျပေလ ရွင့္အေၾကာင္းေတြ'
'နန္းကို ခ လို႕ေခၚတဲ႔သူတစ္ေယာက္ရွိခဲ႔တယ္ ႏွင္းဦး'
ရွင့္ကိုကြ်န္မတစ္ေယာက္ထဲ အဲ႔လိုေခၚခ်င္တယ္
ခရယ္ ရွင္ကမိန္းကေလးဆိုလဲ ႏွင္းေဘးနားမွာပဲ
ထားခ်င္တယ္
'သူကဘယ္သူလဲ အခု ဘယ္မွာလဲ '
'သူက နန္းရဲ႕ အစ္မ ဒီေလာကမွာမရွိေတာ့ဘူး
ႏွင္းဦးရႈပ္ေနမယ္ထင္တယ္ ခ အကုန္ရွင္းျပမယ္
လာဒီအခန္းထဲကထြက္ရေအာင္ လူၾကီးေတြလိုက္
လာလို႔ ဒီလိုျမင္သြားရင္ ႏွင္းဦးကို တစ္မ်ိဳးျမင္
ၾကလိမ့္မယ္'
'ျမင္ျမင္ေပါ့ ႏွင္းဦးအဲ႔တာေတြဂရုမစိုက္ပါဘူး'
'ႏွင္းဦးဂရုမစိုက္ေပမဲ႔ နန္းကေတာ့ဂရုစိုက္တယ္
နန္း ႏွင္းဦးကိုျမတ္နိုးတယ္ ကိုျမတ္နိုးတဲ႔ပန္းကေလးကို တန္ဖိုးထားရတယ္ကြ '
နန္း စကားေတြေၾကာင့္ ႏွင္းဦးရင္ခုန္ရျပန္ပါျပီ
ေျပာစကားနားေထာင္ျပီး အျပင္ထြက္ခဲ႔လိုက္သည္
'နန္းရဲ႕မိဘေတြက နန္း ငယ္ငယ္ေလးထဲက
ဆံုးပါးသြားတာ
နန္းတို႔ညီအစ္မေတြကိုဦးေလးကပဲေစာင့္ေရွာက္ခဲ႔
တာ နန္း ငယ္ငယ္ထဲက စဝ္ခြန္ခ ဆိုျပီးအမည္ခံျပီး
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္လိုပဲ ေနခဲ႔ရတယ္ ဘာလို႔လဲ
ဆိုေတာ့ ခ မိဘသတ္ခဲ႔တဲ႔သူကိုသတ္ပစ္ဖို႔ ေနာက္ျပီး
ခရဲ႕မမ ကိုေစာ္ကားခဲ႔တဲ႔သတ္ခဲ႔တဲ႔ ေကာင္ကိုသတ္ဖို႔'
နန္း ျပန္ေတြးရင္း မ်က္ရည္က်မိသည္
နန္းမ်က္ရည္က်ေနတာကို မၾကည့္ရက္တဲ႔ ႏွင္းဦးက
'နန္း ရယ္ နန္းအျဖစ္ကလဲဆိုးလိုက္တာ'
ေျပာရင္း ငိုေနတဲ႔နန္းကို ႏွင္းဦးဖက္ထားမိသည္
' နန္း ရွင္ကေလအရမ္းနားလည္ရခက္တဲ႔သူပဲ
ေစာေစာကေတာ့ လူတစ္ေယာက္လံုးကိုသတ္ျပီး
ခုက်ကေလးလိုငိုေနျပန္ျပီ'
