ႏွင္းဦး ခရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကေန ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလွမ္း
နမ္းလိုက္ၿပီး
'ရွင့္ကိုခ်စ္တယ္ '
'ခလည္းအရမ္းခ်စ္တာပါ'
ခ သူမအရမ္းခ်စ္တာမို႔ ေရွ႕ဆက္ရမဲ့ခရီးကိုေတြးရင္း ဘာမွန္းမသိတဲ့ ကံၾကမၼာေတြးၿပီးေၾကာက္မိတယ္
ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားတဲ့ ႏွင္းေလးကိုေတာင္
သတိမထားမိပဲ ခသက္ျပင္းခ်လိုက္မိတယ္
ႏွင္းဦး ခ စိတ္ပင္ပန္းေနတာသတိထားမိတာေၾကာင့္
'ခ ဘာေတြစိတ္ေမာေနတာလဲ ႏွင္းဦးကိုေျပာျပေလ'
'စိတ္ညစ္ရတာေတြမသိခ်င္ပါနဲ႔ ခအခ်စ္ေလးရဲ႕'
(ရွင္ကေလ ႏွင္းဦးကိုဆို ဘယ္ေတာ့မွ မပြင့္လင္းဘူး
ရွင့္ကိုစကားလာေျပာတဲ့မိန္းကေလးေလာက္ေတာင္
ရွင့္အေၾကာင္းမသိရဘူး)
ႏွင္းဦးစိတ္ဆိုးသြားတာေၾကာင့္ ခရင္ခြင္ကေနထြက္
လိုက္ၿပီး ခကိုေက်ာေပးလိုက္သည္
ႏွင္းဦးခ်က္ခ်င္းတစ္ဖက္လွည့္သြားတာေၾကာင့္
'ဘာလဲ ႏွင္းေလးက ခ မေျပာျပလို႔
စိတ္ေကာက္သြားတာလား '
'မေကာက္ပါဘူး ႏွင္းဦး ပင္ပန္းေနလို႔
အိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္'
ခ ႏွင္းဦးကိုေနာက္ေက်ာကေနဖတ္ထားလိုက္ၿပီး
ေခါင္းေလးကိုနမ္းလိုက္သည္
'အဲ့တာဆို အိပ္ေတာ့ေနာ္'
မနက္လင္း ႏွင္းဦးေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေဘးနားမွာ ခ မရွိေတာ့ ႏွင္းဦးခ်က္ခ်င္းထလိုက္ၿပီး
ခကိုရွာေနမိသည္ ႏွင္းဦးရွာေနတုန္းမွာပဲ ခ အခန္း
တံခါးဖြင့္ၿပီးအထဲကိုဝင္လာသည္
' ခ '
ႏွင္းဦးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရွမ္းဝတ္စံုဝတ္ထားတဲ့ ခ
နဂိုထဲက အသားကျဖဴ ရုပ္ေခ်ာေခ်ာ ခုရွမ္းဝတ္စံု
နဲ႔ေခါင္းေပါင္းပါေပါင္းထားတာမို႔ အရမ္းကိုေခ်ာ
လွေနသည္
ကိုယ္မွာတစ္ေဆာင္းလြယ္ထားတဲ့လြယ္အိတ္နဲ
ခါးတြင္ခ်ိတ္ထားေသာ ဓားတို႔ေၾကာင့္ ေယာက်္ား
ပီသေနသလို ခန္႔ညားေနျပန္သည္
'ဟိတ္ ကို႔ကို ၾကည့္ေနတာရပ္သင့္ၿပီကေလးမေလး
ေရခ်ိဳးေတာ့သြား ၿပီးရင္ ဝတ္ဖို႔ဝတ္စံုကုိ ခေပးမယ္'
