မနက္အလင္းက်တာနဲ႔ နန္းတစ္ေယာက္ေယာက်္ား
ပီသေအာင္ျပင္ဆင္ျပီး သူၾကီးဆီသြားဖို႔ျပင္ဆင္လိုက္
သည္
'နၾကီး ဒီေန႔ အိမ္မွာပဲေနခဲ႔ေနာ္
ခြန္ သူၾကီးဆီသြားမလို႕ မလိုက္နဲ႔ေတာ့ ျပီးရင္ျပန္လာခဲ႔မယ္'
နန္းရဲ႕လံုျခံဳမႈအတြက္ေပးထားတဲ႔ ေသနတ္နဲ႔ ေသနတ္အိတ္ခ်ိတ္ထားတဲ႔ ခါးပတ္ကို နၾကီးက
ေျပးယူေပးသည္
'ေသနတ္ယူမသြားေတာ့ဘူးေလ နၾကီးရဲ႕'
နၾကီးက ေခါင္းခါျပီးအတင္းေပးသည္
နန္းလံုျခံဳေရးအတြက္ေနမာပါ နန္းမျငင္းနိုင္ေတာ့
သည္မို႕ ခါးပတ္ကိုပတ္လိုက္ျပီး ေသနတ္အိတ္ထဲသို႔
ေသနတ္ထည့္လိုက္သည္
'ကဲျပည့္စံုသြားျပီ သြားလို႔ရျပီလား'
'ဘာ ဘာ'
နၾကီးေခါင္းျငိမ့္ကာျပံဳးျပသည္
စိတ္ပူတတ္တဲ႔ နၾကီး နန္းကိုသြားခြင့္ျပဳျပီမို႔ သူၾကီးအိမ္ဘက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ႔သည္ သူၾကီးအိမ္ေရာက္ေတာ့ သူၾကီးက ေျပးၾကိဳသည္
'ဟာ ေမာင္စဝ္ခြန္ တစ္ေယာက္ထဲ လမ္းေလွ်ာက္လာ
တာလား အေဖာ္လဲမပါဘူး'
နန္းလက္ကာျပလိုက္ျပီး
'ထိုင္ေနပါသူၾကီးရဲ႕ က်ဳပ္ေအးေဆးလမ္းေလ်ာက္
ခ်င္လို႔ တမင္တစ္ေယာက္ထဲလာတာပါဗ်'
ရြာသူၾကီးဆိုတဲ႔အတိုင္း စကားျပန္ဆိုတာနဲ႔ ျပာေန
ေတာ့သည္ နန္းမုန္းတဲ႕အထဲမွာ အဲ႔အခ်က္လဲပါသည္
နန္း ဘိလပ္မွာေက်ာင္းတက္ေတာ့ ထူးခြ်န္ေက်ာင္း
သားမို႔ အတင္းကိုအမႈေတာ္ထမ္းခိုင္းၾကသည္
နန္းအမႈထမ္းမလုပ္ခ်င္တာေၾကာင့္ ျငင္းခဲ႔သည္
သို႕ေပမဲ႔ နန္းဒီအလုပ္ေတြလုပ္ရမဲ႔အေၾကာင္း ေပၚလာပါသည္ အဲ႔တာကေတာ့
ဒီရြာတစ္ဝိုက္မွာေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ သူ႕ရဲ႕လူငယ္တပ္ဖြဲ႕ ရွိတယ္ဟုသတင္းရထားျခင္း
ေၾကာင့္ပါ ဒီအဖြဲ႕ကို မာစတာအဖြဲ႕ကရွာမေတြ႔ခင္
နန္း ဦးေအာင္ရွာရမည္ သူတို႔ေဘးကင္းေအာင္လုပ္
ေပးရမည္မွာ နန္းတာဝန္ပင္ျဖစ္သည္
'သမီးငုဝါေရ ေကာက္ညွင္းေပါင္းနဲ႔ ငါးေျခာက္ေလး
ထည့္လာပါဦး ေမာင္စဝ္ခြန္ စားရေအာင္'
