မာစတာက ငုဝါကိုလိုက္ရွာေနျပီး
နန္း ငုဝါကိုပထုတ္လိုက္တာသိေတာ့ အေတာ္စိတ္တို
ေနျပီးစကားေတာင္မေျပာနိုင္ျဖစ္ေနသည္
နန္း မာစတာနဲ႔အဖြဲ႕ျငိမ္သက္သြားကာအနားယူေတာ့
မည္ဆိုမွသူၾကီးအိမ္ကျပန္လာခဲ႔လိုက္သည္
နန္းလမ္းေလွ်ာက္ေနစဥ္ ေနာက္မွလိုက္လာတဲ႔
ေျခသံတစ္ခုၾကားလိုက္သည္
'နၾကီးလား'
နန္းေအာ္ေနေသာ္လဲ ဘာသံမွမၾကား
ဒီေနရာေဒသက နန္းအတြက္မလံုျခံဳတာမို႔ ေသနတ္
ထုတ္ကာ က်ည္ထိုးေမာင္းတင္လိုက္သည္
'ေဂ်ာက္ ေဂ်ာက္'
နန္းေဘးျခံဳထဲမွ လူရိပ္ေတြ႔တာမို႕ ေသနတ္ျဖင့္ခ်ိန္
ထားလိုက္ျပီး
'ဘယ္သူလဲ ထြက္ခဲ့စမ္း
ေသနတ္ေနာ္ တစ္ခ်က္ထဲနဲ႔ ေသနိုင္တယ္'
နန္းေျပာလိုက္မွသာ ထိုအရိပ္ပ္ိုင္ရွင္မွအျပင္သို႔ထြက္
လာျပီး
'သခင္ေလးခြန္ ကြ်န္ေတာ္ပါ'
နန္းရဲ႕ စံအိမ္မွာအိမ္ေတာ္ထိန္းၾကီး ေနာင္ခမ္းပင္
'ေနာင္ခမ္းၾကီး ဘယ္လိုလုပ္ ဒီေရာက္လာတာလဲ
လာလာ အိ္မ္ကိုလိုက္ခဲ႔ ဒီမွာမလံုျခံဳဘူး'
နန္း အိမ္ေတာ္ထိန္းၾကီးကို တည္းခိုရာအိမ္ကို ေခၚ
သြားလိုက္သည္
'ေနာင္ခမ္းၾကီး ဘာလာလုပ္တာလဲ'
'သခင္ေလးခြန္ရဲ႕ ဦးရီးက အေရးေတာ္ရွိလို႔ အမွာပါး
ခိုင္းလို႕ပါ က်န္တဲ႔သူေတြကို စိတ္မခ်လို႕ ေနာင္ခမ္း
ကိုယ္တိုင္လာလိုက္တာ ဒီမွာ အမွာစာေတာ္'
နန္းဦးေလးဆီမွစာပင္ျဖစ္သည္
နန္းစာကို ဖတ္လိုက္ေတာ့ သခင္အေတာ္မ်ားမ်ား
ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျပီးႏွိပ္စက္ျခင္းခံေနရသည္ကိုေျပာထားသည္ နန္းကိုစိတ္ပူတာေၾကာင့္ နန္းကို ျပန္လာဖို႔အမွာပါးထားသည္
'ခြန္ ျပန္လို႔မရေသးဘူး ေနာင္ခမ္း
အခုမွ ခြန္႔အစ္မေတာ္ကို ရက္စက္ယုတ္မာျပီး
သတ္ခဲ႔တဲ႔ လူယုတ္မာကိုေတြ႔ရတာ
ခြန္ၾကိဳးစားခဲ႔သမွ်အခုမွအရာထင္မွာေနာင္ခမ္းရ
ခနေစာင့္ဦး ခြန္ျပန္စာေရးေပးလိုက္မယ္'
နန္းဒီလူကိုမသတ္ရရင္ ဒီနယ္ကမခြာဘူး ဆံုးျဖတ္
ထားတာမို႔ စိတ္မပူရန္နွင့္ နန္းကိုယံုၾကည္ေပးရန္
စာေတာ္ပါးလိုက္သည္
