'အိုင္အြန္က ဘာလို႔အဲ့လိုလုပ္ရတာလဲ'
'အိုင္အြန္႔အေဖကဘယ္သူလဲဆိုတာ
ခြန္ ေမ့သြားတာလား
ရန္ကုန္မွာ ခြန္႔ဦးေလးကိုလဲဖမ္းထားတယ္
အခု ႏွင္းဦးရဲ႕အေဖကိုဖမ္းလာဖို႔ အစထဲကအမိန္႔ေပးၿပီးသားပါ'
'ဦးရီးကိုဖမ္းထားတာ ခြန္မသိရပါလား'
'ခြန္ဘယ္သိမလဲ ခြန္အဲ့မိန္းကေလးနားကမွမခြာတာ'
ခေရာ ေနမခပါ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိ အၾကပ္ရိုက္
ေနၾကသည္သာ
'သူ႔ကိုသက္ညႇာေပးပါ အိုင္အြန္ရယ္'
'သူ႔ကိုသာ အိုင္အြန္႔အေဖ့ဆီပို႔လိုက္ရင္
ဘာျဖစ္နိုင္မလဲသိလားခြန္'
'ခြန္ သိလို႔ေတာင္းဆိုေနတာေပါ့
တစ္ခုခုသာျဖစ္ခဲ့ရင္ ခြန္ခ်စ္တဲ့သူေရာ မိသားစုပါ ဒုကၡေရာက္ရမွာေလ'
'အိုင္အြန္ ဒီလူကိုလႊတ္ေပးမွာပါ
ဒါေပမဲ့ ဒီတိုင္းေတာ့မရဘူးခြန္
အေပးအယူေတာ့ရွိတယ္'
'အေပးအယူ'
----------------------------------------------------
'ဟာ အဘျပန္လာၿပီ'
ဖခင္ျပန္အလာကို ကေလးလိုေပ်ာ္ေနတဲ့ ႏွင္းဦး
ကေတာ့ ခရဲ႕အျဖစ္ကိုဘာမွသိမယ္မထင္
'အေမ အဘျပန္လာၿပီ
အဘအလုပ္ေတြအဆင္ေျပလား
မ်က္နွာလဲမေကာင္းပါလား ေနေကာင္းရဲ႕လားအဘ'
ဘာမွမသိေလတဲ့ သမီးျဖစ္သူကိုၾကည့္ၿပီး အားတင္းၿပံဳးရင္း
'အဘ ခရီးပန္းလာလို႔ေလသမီးရဲ႕
အလုပ္ေတြလဲ အဆင္ေျပပါတယ္'
ထိုအခ်ိန္ ေဒၚႏွင္းေမထြက္လာၿပီး
'ေတာ့္သမီးက ေမွ်ာ္ေနတာ
အျမန္ျပန္လာမွပဲ နားေအးရေတာ့မယ္
ဒါနဲ႔ ရွင့္သားမက္နဲ႔မေတြ႕ဘူးလား ၿမိဳ႕ဘက္တက္
သြားတာပဲက်ဳပ္ကေတြ႕မယ္ထင္ေနတာ'
သားမက္ဆိုတာေၾကာင့္ ဦးေလးဝင္းမ်က္နွာပ်က္ရင္း
ခ သင္ထားေပးသည့္အတိုင္း
'ငါ ေတြ႕လိုက္တယ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ပဲ
အလုပ္မ်ားေနတယ္ထင္တယ္လွမ္းေခၚတာမၾကားလို႔ ထားလိုက္တယ္'
မိန္းကေလးဆိုေသာေၾကာင့္ ႏွင္းဦးအေတြးေတြ
လြန္ကုန္သည္
(ခက ဒီေလာက္ခ်စ္တာရႈပ္ေနတာေတာ့
မျဖစ္နိုင္ပါဘူး ရွင္ရယ္ဘယ္သူနဲ႔ဘာေတြလုပ္ေနလဲ
ဘာျဖစ္ျဖစ္အျမန္ျပန္လာပါေတာ့ေနာ္ ႏွင္းဦးလြမ္းလွၿပီ)
